[Odesłanie prejudycjalne - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Organizacja czasu pracy - Dyrektywa 2003/88/WE - Artykuł 2 - Pojęcie "czasu pracy" - Okres dyżuru pozazakładowego - Specyficzna praca polegająca na konserwacji nadajników telewizyjnych znajdujących się z dala od obszarów zamieszkałych - Dyrektywa 89/391/EWG - Artykuły 5 i 6 - Zagrożenia psychospołeczne - Obowiązek zapobiegania](2021/C 182/03)
Język postępowania: słoweński
(Dz.U.UE C z dnia 10 maja 2021 r.)
Sąd odsyłający
Vrhovno sodišče
Strony w postępowaniu głównym
Wnoszący odwołanie: D.J.
Druga strona postępowania: Radiotelevizija Slovenija
Sentencja
Wykładni art. 2 pkt 1 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy dokonywać w ten sposób, że okres dyżuru pozazakładowego, podczas którego pracownik powinien być jedynie osiągalny telefonicznie i w razie potrzeby móc dotrzeć do swojego miejsca pracy w ciągu jednej godziny, jednocześnie mogąc przebywać w mieszkaniu służbowym udostępnionym mu przez pracodawcę w tym miejscu pracy, bez konieczności pozostawania w nim, stanowi w całości czas pracy w rozumieniu tego przepisu jedynie wówczas, gdy z całościowej oceny wszystkich okoliczności sprawy, w szczególności skutków takiego terminu wyznaczonego na dotarcie do pracy oraz, w odpowiednim wypadku, średniej częstotliwości interwencji w tym okresie, wynika, że nałożone na pracownika w omawianym okresie ograniczenia mają taki charakter, że obiektywnie i bardzo znacząco wpływają na jego zdolność do swobodnego zarządzania podczas tego okresu czasem, w którym nie wymaga się od niego świadczenia pracy, oraz do poświęcenia się wówczas własnym sprawom. Ograniczone możliwości spędzania czasu wolnego w bezpośrednim sąsiedztwie danego miejsca nie mają znaczenia dla takiej oceny.
