Język postępowania: angielski(2021/C 163/26)
(Dz.U.UE C z dnia 3 maja 2021 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: American Airlines, Inc. (przedstawiciele: J.P. Poitras, avocat, J. Ruiz Calzado, abogado, J. Wileur, avocat)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Delta Air Lines, Inc.
Żądania wnoszącej odwołanie
Wnosząca odwołanie wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie opiera je na jednym tylko zarzucie, dotyczącym tego, że Sąd miał dopuścić się naruszenia prawa zatwierdzając przyjętą przez Komisję błędną wykładnię, zgodnie z którą kryterium "właściwego wykorzystania" zawarte w klauzuli 1.10 zobowiązań dotyczących połączenia American Airlines-US Airways (zwanych dalej "zobowiązaniami") oznacza jedynie "brak wykorzystania stanowiącego nadużycie" i że, w konsekwencji, błędnie zatwierdził w tym wyroku decyzję Komisji C(2018) 2788 final z dnia 30 kwietnia 2018 r., przyznającej Delta Air Lines prawa nabyte (sprawa M.6607 - US Airways/American Airlines).
Zarzut ten dzieli się na trzy części:
W pierwszej z nich wnosząca odwołanie skupia się na prawidłowym z prawnego punktu widzenia podejściu do wykładni kryterium "właściwego wykorzystania" przy przyznawaniu praw nabytych z tytułu klauzuli 1.10 zobowiązań i wykazuje, że Sąd w swym podejściu do wykładni dopuścił się naruszenia prawa.
W drugiej części wnosząca odwołanie wskazuje, że Sąd również dopuścił się naruszenia prawa zatwierdzając analizę Komisji, zgodnie z którą "właściwe wykorzystanie" oznacza jedynie "brak wykorzystania stanowiącego nadużycie", zatwierdzając w ten sposób błędnie to, iż Delta nie wykorzystuje 470 korekt czasu na start lub lądowanie.
W trzeciej części wnosząca odwołanie wyjaśnia, jakich naruszeń prawa dopuścił się Sąd w wykładni klauzuli 1.9 zobowiązań, a w szczególności sfomułowania "w sposób zgodny ze złożoną ofertą" na podstawie błędnej analizy prawnej formularza RM.
