Język postępowania: angielski(2021/C 128/32)
(Dz.U.UE C z dnia 12 kwietnia 2021 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: SGL Carbon SE (przedstawiciele: P. Sellar, advocaat, adwokaci K. Van Maldegem, M. Grunchard)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Królestwo Hiszpanii i Europejska Agencja Chemikaliów
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że stwierdzenie przez Sąd, iż argument wnoszącego odwołanie, że Komisja popełniła oczywisty błąd, nie musiał koniecznie również oznaczać argumentu, iż Komisja naruszyła obowiązek staranności, jest błędne pod względem prawnym.
Zarzut drugi dotyczący tego, że Sąd naruszył prawo, gdy zastosował domniemany brak przejrzystości prawnej pkt 4.1.3.5.5 załącznika I do rozporządzenia nr 1272/2008 1 jako podstawę oddalenia argumentacji prawnej faktycznie podniesionej przez wnoszącego odwołanie.
Zarzut trzeci dotyczący tego, że w celu usprawiedliwienia nieuwzględnienia przez Komisję nierozpuszczalności w wodzie paku, wysokotemperaturowej smoły węglowej (CTPHT) Sąd nie mógł oprzeć się na ustaleniu, że ramy prawne były złożone. Sąd zajął odmienne stanowisko we wcześniejszej sprawie powiązanej (sprawa T-689/13 DEP, Bilbaína de Alquitranes SA i in. Komisja Europejska). Bez jakiegokolwiek wyjaśnienia w przedmiocie zajęcia odmiennego stanowiska, rozumowanie Sądu jest niewystarczające i wewnętrznie sprzeczne.
Zarzut czwarty dotyczący tego, że Sąd niesłusznie zastosował kryterium zwykłej, należytej staranności. Poprzez stwierdzenie, że Komisja zachowała się w taki sposób, w jaki zachowałby się każdy inny zwykły, działający z należytą starannością organ administracyjny, Sąd zastosował niewłaściwy i nieodpowiedni element porównania w celu oceny należytej staranności i zwyczajnego charakteru Komisji.
Zarzut piąty dotyczący tego, że uzasadnienie Sądu jest niewystarczające i wewnętrznie sprzeczne w zakresie, w jakim Sąd orzekł, bez wskazania żadnego dowodu i jedynie w oparciu o opinię rzecznika generalnego, iż Komisja mogła mieć trudności przy korygowaniu swego oczywistego błędu w ocenie, tym samym sugerując, iż podejście Komisji należy usprawiedliwić.
Zarzut szósty dotyczący tego, że Sąd naruszył prawo, gdy uznał, że błąd Komisji można usprawiedliwić poprzez powołanie się na zasadę ostrożności, ponieważ zgodnie z utrwalonym orzecznictwem na tę zasadę nie można się powoływać podczas klasyfikacji substancji.
