Język postępowania: francuski(2020/C 45/26)
(Dz.U.UE C z dnia 10 lutego 2020 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Aeris Invest Sàrl (przedstawiciele: R. Vallina Hoset, A. Sellés Marco, abogados)
Druga strona postępowania: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
Zarzuty i główne argumenty
W ramach zarzutu pierwszego wnoszący odwołanie twierdzi, że zaskarżone postanowienie narusza art. 20 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiającego jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2010, L 331, s. 12) oraz art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"). Zdaniem wnoszącego odwołanie akt zaskarżony przed Sądem wywołuje wiążące skutki prawne w zakresie, w jakim ostateczna wycena stanowi integralną część decyzji o restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.
W ramach zarzutu drugiego wnoszący odwołanie podnosi, że zaskarżone postanowienie narusza art. 17 karty. Wykładnia art. 20 rozporządzenia nr 806/2014 dokonana w zaskarżonym postanowieniu jest niezgodna z prawem własności w zakresie, w jakim dopuszcza ingerencję w prawo własności tej strony bez żadnego odszkodowania.
Zgodnie z trzecim zarzutem odwołania zaskarżone postanowienie narusza art. 20 ust. 11 lit. b) rozporządzenia nr 806/2014. Po podjęciu decyzji o restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji i obniżeniu wartości akcji byli akcjonariusze Banco Popular stali się wierzycielami tego podmiotu. Artykuł 20 ust. 11 lit. b) rozporządzenia nr 806/2014 ma zatem zastosowanie do byłych akcjonariuszy w zakresie, w jakim przepis ten ustanawia obowiązek podjęcia decyzji o "odpisaniu roszczeń wierzycieli" w świetle ostatecznej wyceny.
Wreszcie, w ramach zarzutu czwartego, wnoszący odwołanie uważa, że zaskarżone postanowienie narusza art. 20 ust. 11 i 14 rozporządzenia nr 806/2014 oraz art. 41 karty, ponieważ nie uwzględnia okoliczności, że zaskarżony akt wywołuje wiążące skutki prawne wobec tej strony w zakresie, w jakim uniemożliwia AERIS dostęp do aktualnych i pełnych informacji na temat sytuacji księgowej podmiotu, w którym AERIS posiadał 3,45% udziałów.
