(Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 94/22/WE - Energia - Warunki udzielania zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodoró w oraz korzystania z tych zezwoleń - Opłaty koncesyjne - Metody obliczeń - Indeksy QE i Pfor - Dyskryminujący charakter)Język postępowania: włoski
(2019/C 432/10)
(Dz.U.UE C z dnia 23 grudnia 2019 r.)
Sąd odsyłający
Tribunale Amministrativo Regionale per la Lombardia
Strony w postępowaniu głównym
(Sprawa C-364/18)
Strona skarżąca: Eni SpA
Strona pozwana: Ministero dello Sviluppo Economico, Ministero dell'Economia e delle Finanze
przy udziale: Autorità di Regolazione per l'Energia, Reti e Ambiente, dawniej Autorità per l'energia elettrica e il gas e il sistema idrico, Regione Basilicata, Comune di Viggiano, Regione Calabria, Comune di Ravenna, Assomineraria
(Sprawa C-365/18)
Strona skarżąca: Shell Italia E & P SpA
Strona pozwana: Ministero dello Sviluppo Economico, Ministero dell'Economia e delle Finanze, Autorità di Regolazione per l'Energia, Reti e Ambiente, dawniej Autorità per l'energia elettrica e il gas e il sistema idrico
przy udziale: Regione Basilicata, Comune di Viggiano, Assomineraria
Sentencja
Artykuł 6 ust. 1 dyrektywy 94/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 1994 r. w sprawie warunków udzielania i korzystania z zezwoleń na poszukiwanie, badanie i produkcję węglowodorów w związku z motywem szóstym tej dyrektywy należy interpretować w ten sposób, że nie stoi on na przeszkodzie przepisom krajowym, zgodnie z którymi wysokość opłat należnych od posiadaczy koncesji na wydobycie gazu ziemnego jest obliczana na podstawie wskaźnika opartego na cenach ropy naftowej i innych paliw w perspektywie średnio- i długoterminowej, a nie wskaźnika odzwierciedlającego cenę rynkową gazu ziemnego w perspektywie krótkoterminowej.
