(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Organizacja czasu pracy - Artykuł 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej - Dyrektywa 2003/88/WE - Artykuł y 3 i 5 - Odpoczynek dobowy i tygodniowy - Artykuł 6 - Maksymalny tygodniowy czas pracy - Dyrektywa 89/391/EWG - Bezpieczeństwo i ochrona zdrowia pracowników w miejscu pracy - Obowiązek ustanowienia systemu umożliwiającego pomiar dobowego czasu pracy świadczonej przez każdego pracownika)Język postępowania: hiszpański
(2019/C 255/11)
(Dz.U.UE C z dnia 29 lipca 2019 r.)
Sąd odsyłający
Audiencia Nacional
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Federación de Servicios de Comisiones Obreras (CCOO) Strona pozwana: Deutsche Bank SAE
Przy udziale: Federación Estatal de Servicios de la Unión General de Trabajadores (FES-UGT), Confederación General del Trabajo (CGT), Confederación Solidaridad de Trabajadores Vascos (ELA), Confederación Intersindical Galega (CIG)
Sentencja
Artykuł y 3, 5 i 6 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy w związku z art. 31 ust. 2 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, a także art. 4 ust. 1, art. 11 ust. 3 i art. 16 ust. 3 dyrektywy Rady 89/391/EWG z dnia 12 czerwca 1989 r. w sprawie wprowadzenia środków w celu poprawy bezpieczeństwa i zdrowia pracowników w miejscu pracy należy interpretować w ten sposób, że stoją one na przeszkodzie uregulowaniu państwa członkowskiego, które według wykładni dokonanej przez sąd krajowy nie zobowiązuje pracodawców do ustanowienia systemu umożliwiającego pomiar dobowego czasu pracy świadczonej przez każdego pracownika.
