(Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa - Środki ograniczające podjęte wobec Iranu w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu broni jądrowej - Zamrożenie środków finansowych - Odpowiedzialność pozaumowna - Wystarczająco istotne naruszenie normy prawnej przyznającej uprawnienia jednostkom)Język postępowania: angielski
(2019/C 220/38)
(Dz.U.UE C z dnia 1 lipca 2019 r.)
Strony
Strona skarżąca: Islamic Republic of Iran Shipping Lines (Teheran, Iran) i sześciu pozostałych skarżących, których nazwy wskazano w załączniku do wyroku (przedstawiciele: M. Taher, solicitor, M. Malek, QC, i R. Blakeley, barrister)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bishop i H. Marcos Fraile, pełnomocnicy)
Przedmiot
Żądanie, na podstawie art. 268 i 340 TFUE, zasądzenia odszkodowania i zadośćuczynienia za szkody materialne i krzywdy, jakie miały zostać wyrządzone skarżącym ze względu na umieszczenie ich nazw w wykazach zawartych w załączniku II do decyzji Rady z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. 2010, L 195, s. 39), w załączniku do rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 668/2010 z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie wdrożenia art. 7 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 423/2007 dotyczącego środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. 2010, L 195, s. 25), w załączniku do decyzji Rady 2010/644/WPZiB z dnia 25 października 2010 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającej wspólne stanowisko 2007/140/WPZiB (Dz.U. 2010, L 281, s. 81), w załączniku VIII do rozporządzenia Rady (UE) nr 961/2010 z dnia 25 października 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 423/2007 (Dz.U. 2010, L 281, s. 1), a także w załączniku IX do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylającego rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. 2012, L 88, s. 1).
Sentencja
