(Odesłanie prejudycjalne - Łączność elektroniczna - Przetwarzanie danych osobowych - Dyrektywa 2002/ 58/WE - Artykuły 1 i 3 - Zakres stosowania - Poufność łączności elektronicznej - Ochrona - Artykuł 5 i art. 15 ust. 1 - Karta praw podstawowych Unii Europejskiej - Artykuły 7 i 8 - Dane przetwarzane w związku ze świadczeniem usług łączności elektronicznej - Dostęp organów krajowych do danych do celów dochodzenia - Próg wagi naruszenia mogący uzasadniać dostęp do danych)Język postępowania: hiszpański
(2018/C 436/02)
(Dz.U.UE C z dnia 3 grudnia 2018 r.)
Sąd odsyłający
Audiencia Provincial de Tarragona
Strona w postępowaniu głównym
Ministerio Fiscal
Sentencja
Artykuł 15 ust. 1 dyrektywy 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotyczącej przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywy o prywatności i łączności elektronicznej), zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/136/WE z dnia 25 listopada 2009 r. w związku z art. 7 i 8 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że dostęp organów publicznych do danych w celu identyfikacji posiadaczy kart SIM działających w skradzionym telefonie komórkowym, takich jak nazwisko, imię oraz, w stosownych przypadkach, adres tych posiadaczy, powoduje ingerencję w prawa podstawowe tych posiadaczy, ustanowione w owych artykułach karty, która nie jest na tyle poważna, aby dostęp ten należało ograniczyć - w zakresie zapobiegania, dochodzenia, wykrywania i ścigania przestępstw kryminalnych - do walki z poważną przestępczością.
