(CON/2018/37)(2018/C 382/03)
(Dz.U.UE C z dnia 23 października 2018 r.)
Wprowadzenie i podstawa prawna
W dniach 28 marca 2018 r. i 13 kwietnia 2018 r. Europejski Bank Centralny (EBC) otrzymał wnioski, odpowiednio, Rady Unii Europejskiej i Parlamentu Europejskiego o wydanie opinii w sprawie:
Właściwość EBC do wydania opinii wynika z art. 127 ust. 4 i art. 282 ust. 5 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej z uwagi na fakt, że projekty dyrektywy i rozporządzenia zawierają postanowienia dotyczące:
Uwagi ogólne
EBC z zadowoleniem przyjmuje cele projektów dyrektywy i rozporządzenia w postaci wspierania dalszej integracji rynków finansowych Unii oraz pogłębienia unii rynków kapitałowych. EBC popiera rozwinięty, zharmonizowany rynek obligacji zabezpieczonych w Unii cechujący się wysoką jakością i przejrzystością i uważa projekt dyrektywy za ważny krok w kierunku utworzenia takiego rynku. EBC dostrzega również wartość projektu dyrektywy jako podstawy dla nowych przepisów krajowych w zakresie obligacji zabezpieczonych. Wdrożenie projektu dyrektywy może jednak nie doprowadzić do pełnej harmonizacji w zakresie, w jakim państwa członkowskie będą miały swobodę w jej wdrażaniu. Przewidziany stopień elastyczności nie powinien zagrażać celowi, jakim jest dalsza konwergencja ukierunkowana na osiągnięcie wspólnego wysokiego standardu we wszystkich państwach członkowskich.
Rozróżnienie między przepisami dotyczącymi różnych produktów w zakresie inicjatyw podjętych w ramach realizacji szerszych celów unii rynków kapitałowych pozwala na odrębną analizę kwestii właściwych dla poszczególnych produktów. W tym kontekście EBC popiera podejście zaprezentowane w projekcie dyrektywy, zgodnie z którym europejskie zabezpieczone skrypty dłużne byłyby przedmiotem odrębnego wniosku ustawodawczego. Podejście to uwzględnia specyficzną, wysoką jakość aktywów zawartych w pulach aktywów stanowiących zabezpieczenie europejskich obligacji zabezpieczonych i nie łączy niepotrzebnie różnych kategorii aktywów.
W projekcie dyrektywy przewiduje się sprawowanie nadzoru nad zabezpieczonymi obligacjami przez właściwe organy krajowe. Nadzór nad produktem różni się od zadań EBC w zakresie nadzoru ostrożnościowego określonych w rozporządzeniu Rady (UE) nr 1024/2013 i pozostaje bez uszczerbku dla tych zadań 3 . W szczególności projekt dyrektywy nie narusza zadania nałożonego wyłącznie na EBC polegającego na udzielaniu zezwoleń instytucjom kredytowym i cofaniu takich zezwoleń 4 , które mogą, w zależności od krajowego porządku prawnego, obejmować ogólne zezwolenie na emisję obligacji zabezpieczonych. EBC pozostaje także właściwy do zapewniania odpowiedniego zarządzania przez instytucje kredytowe ryzykiem ostrożnościowym wynikającym z emisji obligacji zabezpieczonych oraz inwestycji w obligacje zabezpieczone, a także do zapewniania odpowiedniej oceny takiego ryzyka przez instytucje kredytowe.
Eurosystem akceptuje obligacje zabezpieczone, które spełniają kryteria kwalifikacji zabezpieczeń w operacjach polityki pieniężnej Eurosystemu. Realizując trzeci program zakupu zabezpieczonych obligacji, Eurosystem skupuje obligacje zabezpieczone w ramach rozszerzonego programu zakupu aktywów 5 . Projekty dyrektywy i rozporządzenia są niezależne od ram prawnych Eurosystemu dotyczących zabezpieczeń oraz od trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji, ponieważ są to instrumenty polityki pieniężnej wchodzące w zakres wyłącznych kompetencji Eurosystemu.
Uwagi szczegółowe dotyczące projektu dyrektywy
W przypadku gdy EBC zaleca zmianę projektów dyrektywy i rozporządzenia, szczegółowe propozycje zmian wraz z ich uzasadnieniem zostały zawarte w odrębnym roboczym dokumencie o charakterze technicznym. Dokument roboczy o charakterze technicznym jest dostępny w języku angielskim na stronie internetowej EBC.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 22 sierpnia 2018 r.
1 COM(2018) 94 final.
2 COM(2018) 93 final.
3 Rozporządzenie Rady (UE) nr 1024/2013 z dnia 15 października 2013 r. powierzające Europejskiemu Bankowi Centralnemu szczególne zadania w odniesieniu do polityki związanej z nadzorem ostrożnościowym nad instytucjami kredytowymi (Dz.U. L 287 z 29.10.2013, s. 63).
4 Zob. art. 4 ust. 1 lit. a) rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.
5 Decyzja Europejskiego Banku Centralnego EBC/2014/40 z dnia 15 października 2014 r. w sprawie realizacji trzeciego programu zakupu zabezpieczonych obligacji (Dz.U. L 335 z 22.11.2014, s. 22).
6 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173 z 12.6.2014, s. 190). Zob. w szczególności art. 76 ust. 2 lit. e) i art. 79 ust. 1 lit. a), które nakładają na państwa członkowskie wymóg zapewnienia odpowiedniej ochrony uzgodnień dotyczących obligacji zabezpieczonych, tak aby nie dopuścić między innymi do przeniesieniu niektórych, ale nie wszystkich składników majątku, praw i zobowiązań stanowiących część uzgodnienia dotyczącego obligacji zabezpieczonych, którego stroną jest instytucja objęta restrukturyzacją i uporządkowaną likwidacją. Zob. także s. 141 raportu EUNB z dnia 20 grudnia 2016 r. dotyczącego obligacji zabezpieczonych pt. "EBA Report on Covered Bonds: Recommendations on harmonisation of covered bond frameworks in the EU" (EBA-Op-2016-23) (zwanego dalej "zaleceniem EUNB").
7 Zob. art. 129 ust. 1 lit. a)-g) rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
8 Przykładowo w wypadku hiszpańskich obligacji zabezpieczonych (cédulas) cały portfel kredytów hipotecznych stanowi dodatkową gwarancję w stosunku do wymaganego poziomu nadzabezpieczenia. Dodatkowa gwarancja zmienia się z upływem czasu.
9 Zob. art. 178 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
10 Zob. art. 129 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
11 Zob. art. 10 i 11 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) nr 2015/61 z dnia 10 października 2014 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 575/2013 w odniesieniu do wymogów dotyczących pokrycia płynności dla instytucji kredytowych (Dz.U. L 11 z 17.1.2015, s. 1).
12 Zob. art. 12 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61.
13 Zob. art. 7 ust. 3 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61.
14 Zob. art. 8 ust. 1 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61.
15 Zob. art. 7 ust. 2 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/61.
16 Zob. również pkt 2.2.4 opinii CON/2017/46. Opinie EBC są publikowane na stronie internetowej EBC pod adresem: www.ecb.europa.eu.
17 Zob. również s. 17 i 18 wkładu EBC do konsultacji Komisji Europejskiej w sprawie śródokresowego przeglądu unii rynków kapitałowych z 2017 r. (ECB contribution to the European Commission's consultation on Capital Markets Union mid-term review 2017), dostępnego na stronie internetowej EBC.
18 Zob. s. 137 zalecenia EUNB.
19 Zob. publikację pt. "Basel III: Finalising post-crisis reforms" z 7 grudnia 2017 r. dostępną na stronie internetowej Banku Rozrachunków Międzynarodowych pod adresem: www.bis.org, w której rozważa się wymóg na poziomie 10 %.
20 Zob. publikację pt. "ECB Banking Supervision reviews lending to troubled shipping sector" z dnia 17 maja 2017 r. dostępną na stronie internetowej EBC dotyczącej nadzoru bankowego pod adresem: www.bankingsupervision.europa.eu.
21 Zob. s. 139 zalecenia EUNB.
22 Zob. s. 139 zalecenia EUNB.