(Odesłanie prejudycjalne - Stowarzyszenie EWG - Turcja - Decyzja nr 2/76 - Artykuł 7 - Klauzula "standstill" - Prawo pobytu członków rodziny pracownika tureckiego - Obowiązek uzyskania wizy przy wjeździe na terytorium państwa członkowskiego)Język postępowania: niemiecki
(2018/C 352/12)
(Dz.U.UE C z dnia 1 października 2018 r.)
Sąd odsyłający
Bundesverwaltungsgericht
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Nefiye Yön
Strona pozwana: Landeshauptstadt Stuttgart
przy udziale: Vertreter des Bundesinteresses beim Bundesverwaltungsgericht
Sentencja
Artykuł 7 decyzji nr 2/76 z dnia 20 grudnia 1976 r. wydanej przez Radę Stowarzyszenia powołaną Układem ustanawiającym stowarzyszenie między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Turcją, podpisanym w dniu 12 września 1963 r. w Ankarze przez Republikę Turcji z jednej strony i przez państwa członkowskie EWG oraz Wspólnotę z drugiej strony, zawartym, zatwierdzonym i ratyfikowanym w imieniu tej ostatniej decyzją Rady 64/732/EWG z dnia 23 grudnia 1963 r., należy interpretować w ten sposób, że przepis prawa krajowego, taki jak będący przedmiotem postępowania głównego, wprowadzony w okresie od dnia 20 grudnia 1976 r. do dnia 30 listopada 1980 r., uzależniający wydanie zezwolenia na pobyt w celu łączenia rodzin obywatelom państw trzecich, którzy są członkami rodziny pracownika tureckiego legalnie zamieszkującego w danym państwie członkowskim od uzyskania przez tych obywateli, przed wjazdem na terytorium krajowe, wizy w celu wspomnianego łączenia rodzin stanowi "nowe ograniczenie" w rozumieniu tego przepisu. Taki przepis może jednak być uzasadniony względami wchodzącymi w zakres skutecznej kontroli imigracji i zarządzania przepływami migracyjnymi, lecz może zostać dopuszczony jedynie pod warunkiem, że jego szczegółowe zasady wykonania nie wykraczają poza to, co jest niezbędne dla osiągnięcia zamierzonego celu, czego zbadanie należy do sądu odsyłającego.
