[Odesłanie prejudycjalne - Podatek od wartości dodanej (VAT) - Ochrona interesów finansowych Unii - Artykuł 4 ust. 3 TUE - Artykuł 325 ust. 1 TFUE - Dyrektywa 2006/112/WE - Konwencja PIF - Sankcje - Zasady równoważności i skuteczności - Niedokonanie w ustawowo wyznaczonych terminach zapłaty VAT wynikającego z rocznej deklaracji - Przepisy krajowe przewidujące karę pozbawienia wolności wyłącznie wtedy, gdy kwota niezapłaconego VAT przekracza określony próg penalizacji - Przepisy krajowe przewidujące niższy próg penalizacji za niedokonanie zapłaty podatku dochodowego pobieranego u źródła]Język postępowania: włoski
(2018/C 231/02)
(Dz.U.UE C z dnia 2 lipca 2018 r.)
Sąd odsyłający
Tribunale di Varese
Strony w postępowaniu głównym
Mauro Scialdone
Sentencja
Dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, w związku z art. 4 ust. 3 TUE i art. 325 ust. 1 TFUE należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one przepisom krajowym, które przewidują, iż niedokonanie w ustawowo wyznaczonych terminach zapłaty podatku od wartości dodanej (VAT) wynikającego z deklaracji rocznej za dany rok podatkowy stanowi przestępstwo zagrożone karą pozbawienia wolności wyłącznie wtedy, gdy kwota niezapłaconego VAT przekracza próg penalizacji wynoszący 250 000 EUR, podczas gdy za przestępstwo niedokonania zapłaty podatku dochodowego pobieranego u źródła przewiduje się próg penalizacji wynoszący 150 000 EUR.
