[Odesłanie prejudycjalne - Współpraca sądowa w sprawach cywilnych - Jurysdykcja oraz uznawanie i wykonywanie orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej - Uprowadzenie dziecka za granicę - Konwencja haska z dnia 25 października 1980 r. - Rozporządzenie (WE) nr 2201/2003 - Artykuł 11 - Wniosek o powrót - Pojęcie "zwykłego pobytu" niemowlęcia - Dziecko, które urodziło się zgodnie z wolą swoich rodziców w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie ich zwykłego pobytu - Ciągły pobyt dziecka podczas pierwszych miesięcy jego życia w państwie członkowskim jego urodzenia - Decyzja matki, by nie wracać do państwa członkowskiego zwykłego pobytu pary]Język postępowania: grecki
(2017/C 249/16)
(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2017 r.)
Sąd odsyłający
Monomeles Protodikeio Athinon
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: OL
Strona pozwana: PQ
Sentencja
Artykuł 11 ust. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczącego jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 powinien być interpretowany w ten sposób, że w sytuacji takiej jak sytuacja w postępowaniu głównym, gdy dziecko urodziło się i przebywało w nieprzerwany sposób ze swoją matką przez kilka miesięcy, zgodnie ze wspólną wolą jego rodziców, w państwie członkowskim innym niż państwo członkowskie, w którym ci ostatni mieli miejsce ich zwykłego pobytu przed urodzeniem się dziecka, początkowy zamiar rodziców odnośnie do powrotu matki wraz z dzieckiem do tego ostatniego państwa członkowskiego nie pozwala uznać, że dziecko to ma w nim miejsce "zwykłego pobytu" w rozumieniu tego rozporządzenia.
W konsekwencji w takiej sytuacji wyrażona przez matkę odmowa powrotu wraz z dzieckiem do tego samego państwa członkowskiego nie może zostać uznana za "bezprawne uprowadzenie lub zatrzymanie" dziecka w rozumieniu wspomnianego art. 11 ust. 1.
