(2016/C 046/04)(Dz.U.UE C z dnia 5 lutego 2016 r.)
Pismem z dnia 13 listopada 2015 r., zamieszczonym w autentycznej wersji językowej na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Republikę Francuską o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission
Directorate-General for Competition
Place Madou
1049 Bruxelles/Brussel
BELGIQUE/BELGIË
Faks: + 32 (0)2 29 61 242
Stateaidgreffe@ec.europa.eu
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom Republiki Francuskiej. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
OPIS ŚRODKA POMOCY
Zgodnie z obliczeniami RTE - operatora sieci przesyłowej energii elektrycznej we Francji - szczytowe zapotrzebowania na energię elektryczną podczas ostrych zimowych mrozów (czyli raz na dziesięć lat) stanowi prawdziwe zagrożenie dla bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej we Francji. Ze względu na rzadkość występowania takich mrozów i związanego z tym wzrostem popytu, zdaniem władz francuskich nieopłacalne byłoby inwestowanie w nowe zdolności wytwarzania energii elektrycznej. Niemniej jednak budowa nowych zdolności produkcyjnych oraz zachęty do ograniczania popytu wydają się konieczne do spełnienia francuskiej normy dotyczące niezawodności dostaw energii elektrycznej.
W związku z powyższym Francja postanowiła wprowadzić mechanizm zdolności energetycznych. Ustawą nr 2010-1488 z dnia 7 grudnia 2010 r. dotyczącą nowej organizacji rynków energii elektrycznej (tzw. ustawa NOME) nałożono na dostawców energii elektrycznej obowiązek zwiększenia bezpieczeństwa dostaw energii elektrycznej w zależności od zapotrzebowania ich klientów. W celu wypełnienia tego obowiązku, każdego roku dostawcy muszą uzyskać pewną ilość gwarancji zdolności produkcyjnych, uzależnioną od zużycia ich klientów w okresie szczytowego zapotrzebowania.
Gwarancje zdolności uzyskiwane są przez dostawców bezpośrednio dla ich zasobów własnych (zakładów produkcyjnych lub zdolności ograniczania popytu) albo muszą zostać zakupione na zdecentralizowanym rynku (tj. od innych posiadaczy zdolności produkcyjnych lub innych dostawców). Obowiązek ten, uzależniony od parametrów ustalonych na cztery lata przed danym rokiem dostawy, zostanie obliczony w zależności od rzeczywistych danych dotyczących zużycia na obszarze dostawcy.
Operatorzy prowadzący produkcję lub posiadający zdolności ograniczania popytu są zobowiązani do przeprowadzenia certyfikacji ich zdolności przez operatora publicznej sieci przesyłowej energii elektrycznej (RTE). RTE przydzieli operatorom gwarancje zdolności w zależności od szacunkowego wkładu ich instalacji w ograniczanie ryzyka niedoborów dostaw energii elektrycznej w okresach szczytowego zapotrzebowania. Ogłoszona szacunkowa dostępność zostanie następnie porównana z wartością rzeczywistą, po czym zostanie przeprowadzone rozliczenie finansowe w celu uwzględnienia stwierdzonych różnic.
Gwarancje zdolności są wymienialne i zbywalne. Zakup przez dostawców energii elektrycznej gwarancji zdolności od operatorów zdolności w celu wypełnienia ich obowiązku prawnego zostanie zorganizowana za pośrednictwem zdecentralizowanego rynku gwarancji zdolności. W ten sposób władze francuskie zamierzają zachęcić operatorów rynku do udostępnienia wolumenu zdolności wymaganego dla spełnienia normy niezawodności, która rocznie wynosi średnio 3 godziny LoLE (oczekiwanego czasu niepokrycia zapotrzebowania).
W wyniku zapoczątkowania procesu certyfikacji dostawców zdolności w dniu 1 kwietnia 2015 r. władze francuskie rozpoczęły przyznawanie beneficjentom wartości niematerialnych. Komisja uznaje zatem, że władze francuskie rozpoczęły realizację przedmiotowego środka pomocy w rozumieniu art. 108 ust. 3 TFUE.
OCENA ŚRODKA
Komisja uważa, iż z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości wynika, że środek ten może stanowić pomoc państwa w rozumieniu TFUE i że powinien on zostać zgłoszony Komisji. Mechanizm ten jest zasadniczo podobny do systemów przyznawania certyfikatów ekologicznych, które Komisja również uznała w przeszłości za pomoc państwa. Dokładniej rzecz ujmując, władze francuskie przyznają operatorom bezpłatnie certyfikaty zdolności. Jednocześnie tworzą one rynek dla tych certyfikatów poprzez nałożenie na dostawców energii elektrycznej obowiązku posiadania określonych kwot zdolności oraz poprzez powiązanie tych kwot ze szczytowym poziomem zapotrzebowania ich klientów. W związku z tym władze francuskie stwarzają zapotrzebowanie na wymienione certyfikaty oraz nadają odpowiadającą im wartość. Co więcej, zamiast sprzedawać certyfikaty operatorom lub wystawić je na aukcji, państwo przyznaje im je bezpłatnie, a więc, zrzeka się wpływów do budżetu państwa. Dzięki wprowadzeniu mechanizmu zdolności energetycznej operatorzy otrzymają środki finansowe, których by w przeciwnym razie nie uzyskali. Przyznana w ten sposób korzyść jest selektywna, ponieważ mechanizm przewiduje pomoc dla operatorów zdolności, a nie dla innych sektorów gospodarki. Ponadto, ponieważ francuscy operatorzy zdolności otrzymają korzyść, która nie jest dostępna dla ich zagranicznych konkurentów (którzy nie mają prawa uczestniczyć we francuskim mechanizmie), wydaje się, że przedmiotowy środek może zakłócać konkurencję i wpływać na wymianę handlową między państwami członkowskimi.
Biorąc pod uwagę fakt, że głównym celem środka jest odpowiednie dopasowanie zdolności produkcyjnych lub bezpieczeństwo dostaw energii elektrycznej, Komisja oceniła zgodność pomocy z rynkiem wewnętrznym na podstawie pkt 3.9 wytycznych w sprawie pomocy państwa na ochronę środowiska i cele związane z energią w latach 2014-2020.
Ocena ta daje podstawy by sądzić, że mechanizm w swojej aktualnej formie nie jest zgodny z tymi wytycznymi. W istocie Komisja wątpi, by przedmiotowy środek pomocy był:
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 wszelka pomoc bezprawnie przyznana może podlegać odzyskaniu od beneficjenta.
TEKST PISMA
grafika
