Język postępowania: niderlandzki(2016/C 383/06)
(Dz.U.UE C z dnia 17 października 2016 r.)
Sąd odsyłający
Rechtbank van eerste aanleg te Brussel
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Liga van Moskeeën en Islamitische Organisaties Provincie Antwerpen, VZW, Unie van Moskeeën en Islamitische Verenigingen van Limburg, VZW, Unie van Moskeeën en Islamitische Verenigingen Oost-Vlaanderen, VZW, Unie der Moskeeën en Islamitische Verenigingen van West-Vlaanderen, VZW, Unie der Moskeeën en Islamitische Verenigingen van Vlaams-Brabant, VZW, Association Internationale Diyanet de Belgique, IVZW, Islamitische Federatie van België, VZW, Rassemblement des Musulmans de Belgique, VZW, Erkan Konak, Chaibi El Hassan
Strona pozwana: Vlaams Gewest
Pytanie prejudycjalne
Czy art. 4 ust. 4 w związku z art. 2 lit. k) rozporządzenia Rady (WE) nr 1099/2009 1 z dnia 24 września 2009 r. w sprawie ochrony zwierząt podczas ich uśmiercania jest nieważny z powodu naruszenia art. 9 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, art. 10 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej i art. 13 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, ponieważ przewidują one, że w przypadku zwierząt poddawanych ubojowi według szczególnych metod wymaganych przez obrzędy religijne, ich ubój bez ogłuszania może być dokonywany tylko w rzeźni objętej zakresem stosowania rozporządzenia (WE) nr 853/2004 2 , podczas gdy w Regionie Flamandzkim takie rzeźnie nie mają wystarczającej wydajności, aby zaspokoić występujący każdego roku z okazji islamskiego święta ofiarowania popyt na zwierzęta uśmiercone rytualnie bez ogłuszenia, i obciążenia związane z przekształceniem w rzeźnie tymczasowych ubojni, zarejestrowanych i podlegających kontroli ze strony władz w związku z islamskim świętem ofiarowania, nie wydają się odpowiednie dla osiągnięcia realizowanych celów ochrony zwierząt i zdrowia ludności, oraz proporcjonalne do tych celów?
