(Odesłanie prejudycjalne - Środowisko naturalne - Dyrektywa 92/43/EWG - Ochrona siedlisk przyrodniczych - Specjalne obszary ochrony - Teren Natura 2000 "Estuarium rzek Escaut i Durme od granicy niderlandzkiej do Gandawy" - Rozbudowa obszaru portowego - Ocena skutków planu lub przedsięwzięcia dla chronionego terenu - Urzeczywistnienie się szkodliwych skutków - Wcześniejsze, ale jeszcze niezakończone utworzenie strefy typu odpowiadającego zniszczonej części - Zakończenie po przeprowadzeniu oceny - Artykuł 6 ust. 3 i 4)Język postępowania: niderlandzki
(2016/C 343/11)
(Dz.U.UE C z dnia 19 września 2016 r.)
Sąd odsyłający
Raad van State
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Hilde Orleans, Rudi Van Buel, Marina Apers (C-387/15) i Denis Malcorps, Myriam Rijssens, Guido Van De Walle (C-388/15)
Strona pozwana: Vlaams Gewest
przy udziale: Gemeentelijk Havenbedrijf Antwerpen
Sentencja
Artykuł 6 ust. 3 dyrektywy Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory należy interpretować w ten sposób, że środki zawarte w planie lub przedsięwzięciu, które nie są bezpośrednio związane z zagospodarowaniem terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty lub konieczne do jego zagospodarowania, przewidujące przed urzeczywistnieniem się szkodliwych skutków na typ siedliska przyrodniczego występującego na tym terenie utworzenie w przyszłości strefy tego typu, którego zakończenie nastąpi jednak po przeprowadzeniu oceny istotnego ewentualnego niekorzystnego wpływu na integralność tego terenu, nie mogą być brane pod uwagę przy tej ocenie. Środki takie mogą być w danym wypadku uznane za "środki kompensujące" w rozumieniu ust. 4 tego artykułu, o ile spełnione są przesłanki przewidziane w tym przepisie.
