Język postępowania: angielski(2016/C 027/03)
(Dz.U.UE C z dnia 25 stycznia 2016 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Rainer Typke (przedstawiciel: C. Cortese, avocate)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swego odwołania wnoszący je podnosi jeden zarzut, który można podzielić na dwie części.
Po pierwsze, Sąd dopuścił się błędu w wykładni rozporządzenia nr 1049/2001 1 , a w szczególności - jego art. 3 lit. a) i art. 4 ust. 6 ze względu na to, że wyszedł on z założenia, iż zastosowanie mających znaczenie w tej sprawie przepisów do znormalizowanych relacyjnych baz danych wiąże się z dokonaniem rozróżnienia pomiędzy częściowym dostępem do dokumentów przechowywanych w relacyjnej bazie danych a zwykłym dostępem do zawartych w tej bazie informacji. Ta druga postać dostępu nie wchodzi zdaniem wnoszącego odwołanie w zakres zastosowania przepisów ww. rozporządzenia o dostępie, gdyż udzielenie go sprowadzałoby się do utworzenia nowego dokumentu. Sąd w szczególności dopuścił się błędu dochodząc w istocie do wniosku, że rozporządzenie nr 1049/2001 wyklucza ze swego zakresu zastosowania wniosek o dostęp do relacyjnej bazy danych wymagający takiego sformułowania zapytania SQL, które nie zostało wcześniej wykorzystane przez instytucję, do której został skierowany dany wniosek "w przypadku danej bazy danych w mniej więcej systematyczny sposób" oraz nie zostało "uprzednio zaprogramowane" ze względu na to, iż nie wiązałoby się to wyszukiwaniem za pomocą narzędzi dostępnych już w ramach danej bazy danych i pociągałoby za sobą stworzenie nowego dokumentu.
Po drugie, Sąd, który stwierdził, że wnoszący odwołanie w swym wniosku nie powoływał się na dokument istniejący, a wniosek ten nie wchodził w zakres zastosowania rozporządzenia nr 1049/2001, dopuścił się naruszenia opierając się na następujących błędnych domniemaniach:
Czyniąc ww. ustalenia Sąd przeinaczył przedstawione mu jednoznaczne dowody. Dotyczy to również poczynionego przez Sąd ustalenia, zgodnie z którym domniemanie zgodności z prawem znajduje zastosowanie w niniejszej sprawie, w której instytucja, do której został złożony wniosek, oświadcza, że dokumenty będące przedmiotem przedłożonego jej wniosku o dostęp nie istnieją (wyrok wydany w pierwszej instancji, pkt 66).
