(Odesłanie prejudycjalne - Ustalenie ustawodawstwa mającego zastosowanie do pracownika w dziedzinie zabezpieczenia społecznego - Rozporządzenie (EWG) nr 1408/71 - Zastosowanie - Zatrudnienie obywatela państwa członkowskiego w konsulacie państwa trzeciego położonego na terytorium innego państwa członkowskiego, w którym pracownik ten zamieszkuje - Konwencja wiedeńska o stosunkach konsularnych - Artykuł 71 ust. 2 - Ustawodawstwo krajowe przyznające ułatwienia, przywileje i immunitety stałym rezydentom)Język postępowania: niderlandzki
(2015/C 073/05)
(Dz.U.UE C z dnia 2 marca 2015 r.)
Sąd odsyłający
Centrale Raad van Beroep
Strony w postępowaniu głównym
Strona wnosząca apelację: Raad van bestuur van de Sociale verzekeringsbank
Druga strona postępowania: L.F. Evans
Sentencja
Artykuł 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie, zmienionego i uaktualnionego rozporządzeniem Rady (WE) nr 118/97 z dnia 2 grudnia 1996 r., zmienionym rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1992/2006 z dnia 18 grudnia 2006 r., w związku z art. 16 tego rozporządzenia należy interpretować w ten sposób, że w okresie, w jakim obywatel państwa członkowskiego był zatrudniony w urzędzie konsularnym państwa trzeciego położonym na terytorium państwa członkowskiego, którego nie jest on obywatelem, lecz w którym pracownik ten zamieszkuje, obywatel ten nie podlega ustawodawstwu państwa członkowskiego w rozumieniu tego przepisu, o ile zgodnie z ustawodawstwem państwa członkowskiego swojego miejsca zamieszkania, przyjętego na podstawie art. 71 ust. 2 Konwencji wiedeńskiej o stosunkach konsularnych, sporządzonej w Wiedniu w dniu 24 kwietnia 1963 r., obywatel ten nie jest objęty krajowym systemem zabezpieczenia społecznego.
