(2015/C 72/09)(Dz.U.UE C z dnia 28 lutego 2015 r.)
W dniu 24 lipca 2013 r. Komisja Europejska ("Komisja") wszczęła postępowanie przewidziane w art. 11 ust. 6 rozporządzenia (WE) nr 1/2003 2 wobec The Royal Bank of Scotland Group plc, The Royal Bank of Scotland plc, UBS AG, JPMorgan Chase & Co, JPMorgan Chase Bank, National Association, Credit Suisse Group AG, Credit Suisse International i Credit Suisse Securities (Europe) Limited (łącznie zwanych "stronami").
Po przeprowadzeniu rozmów ugodowych i przedłożeniu propozycji ugodowych zgodnie z art. 10a ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 773/2004 3 Komisja przyjęła w dniu 23 września 2014 r. pisemne zgłoszenie zastrzeżeń, w którym stwierdziła, że strony w okresie od dnia 7 maja do dnia 25 września 2007 r. brały udział w naruszeniu art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i art. 53 porozumienia EOG.
Naruszenie dotyczy niektórych krótkoterminowych instrumentów pochodnych na stopę procentową franka szwajcarskiego o okresie zapadalności wynoszącym do 24 miesięcy będących przedmiotem obrotu poza rynkiem regulowanym ("ST OTC CHIRD"). Strony uzgadniały oferowanie szerszego stałego spreadu między ceną kupna a ceną sprzedaży odpowiednich ST OTC CHIRD w transakcjach z osobami trzecimi przy jednoczesnym zachowaniu węższego spreadu w transakcjach między sobą. Celem wspomnianych kontaktów było, po pierwsze, obniżenie kosztów stron wynikających z transakcji własnych i utrzymanie ich płynności między sobą, a jednocześnie próba nałożenia szerszych spreadów na transakcje z osobami trzecimi i tym samym zwiększenie zysków stron. Po drugie zaś, celem stron było utrudnienie innym podmiotom działającym na rynku możliwości konkurowania na tych samych warunkach, co one.
W odpowiedziach na pisemne zgłoszenie zastrzeżeń strony potwierdziły, że skierowane do nich pisemne zgłoszenie zastrzeżeń odzwierciedla treść przedłożonych przez nie propozycji ugodowych.
Zgodnie z art. 16 decyzji 2011/695/UE zbadałem, czy projekt decyzji skierowany do stron dotyczy jedynie zastrzeżeń, co do których strony miały możliwość przedstawienia swoich stanowisk, i stwierdziłem, że tak właśnie było.
W związku z powyższym i biorąc pod uwagę fakt, iż strony nie skierowały do mnie żadnych wniosków ani skarg 4 , uznaję, że w niniejszej sprawie przestrzegano skutecznego wykonywania ich praw procesowych.
Bruksela, dnia 17 października 2014 r.
1 Zgodnie z art. 16 i 17 decyzji 2011/695/UE Przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji (Dz.U. L 275 z 20.10.2011, s. 29).
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, s. 1).
3 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 773/2004 z dnia 7 kwietnia 2004 r. odnoszące się do prowadzenia przez Komisję postępowań zgodnie z art. 81 i art. 82 Traktatu WE (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, s. 18).
4 Zgodnie z art. 15 ust. 2 decyzji 2011/695/UE strony postępowania w sprawach kartelowych, które angażują się w rozmowy ugodowe na podstawie art. 10a rozporządzenia (WE) nr 773/2004, mogą na każdym etapie procedury ugodowej zwrócić się do urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające, aby zapewnić sobie możliwość skutecznego wykonywania swoich praw procesowych. Zob. również pkt 18 obwieszczenia Komisji 2008/C 167/01 w sprawie prowadzenia postępowań ugodowych w związku z przyjęciem decyzji na mocy art. 7 i 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 w sprawach kartelowych (Dz.U. C 167 z 2.7.2008, s. 1).
