Ponowny rozwój obszarów miejskich jako wkład we wzrost gospodarczy w ramach polityki spójności UE (2011/2311(INI)).

Ponowny rozwój obszarów miejskich jako wkład we wzrost gospodarczy

P7_TA(2013)0001

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 15 stycznia 2013 r. w sprawie ponownego rozwoju obszarów miejskich jako wkład we wzrost gospodarczy w ramach polityki spójności UE (2011/2311(INI))

(2015/C 440/01)

(Dz.U.UE C z dnia 30 grudnia 2015 r.)

Parlament Europejski,

-
uwzględniając art. 174 i art. 176 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej ustanawiające jako cel spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną, jak również określające strukturalne instrumenty finansowe służące osiągnięciu tego celu, oraz stanowiące, że Europejski Fundusz Rozwoju Regionalnego ma na celu przyczynianie się do korygowania podstawowych dysproporcji regionalnych w Unii,
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany "Europa 2020" - strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu" (COM(2010)2020),
-
uwzględniając rezolucję z dnia 20 maja 2010 r. w sprawie wkładu polityki spójności w osiągnięcie celów lizbońskich i celów "UE 2020" 1 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 grudnia 2010 r. w sprawie osiągnięcia prawdziwej spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej - warunek sine qua non globalnej konkurencyjności? 2 ,
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 9 listopada 2010 r. pt. "Wnioski z piątego sprawozdania w sprawie spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej: przyszłość polityki spójności" (COM(2010)0642),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 23 listopada 2010 r. pt. "Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia: europejski wkład w pełne zatrudnienie" (COM(2010)0682),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 16 grudnia 2010 r. pt. "Europejska platforma współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym: europejskie ramy na rzecz spójności społecznej i terytorialnej" (COM(2010) 0758),
-
uwzględniając komunikat Komisji z dnia 26 stycznia 2011 r. pt. "Europa efektywnie korzystająca z zasobów - inicjatywa przewodnia strategii »Europa 2020«" (COM(2011)0021),
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 czerwca 2011 r. w sprawie aktualnej sytuacji i przyszłych efektów synergii na rzecz większej skuteczności EFRR i innych funduszy strukturalnych 3 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie wyjścia poza PKB - pomiar postępu w zmieniającym się świecie" 4 ,
-
uwzględniając rezolucję z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie inwestowania w przyszłość: nowe wieloletnie ramy finansowe (WRF) na rzecz Europy konkurencyjnej, zrównoważonej i sprzyjającej integracji społecznej 5 ,
-
uwzględniając rezolucję z dnia 5 lipca 2011 r. w sprawie piątego sprawozdania Komisji w sprawie spójności oraz strategii w dziedzinie polityki spójności po 2013 r. 6 ,
-
uwzględniając rezolucję z dnia 27 września 2011 r. w sprawie poziomu wykorzystania środków z funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności: wnioski dotyczące przyszłości polityki spójności UE 7 ,
-
uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady, z dnia 6 października 2011 r., ustanawiającego wspólne przepisy dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego, Funduszu Spójności, Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich oraz Europejskiego Funduszu Morskiego i Rybackiego objętych zakresem wspólnych ram strategicznych oraz ustanawiającego przepisy ogólne dotyczące Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, Europejskiego Funduszu Społecznego i Funduszu Spójności, oraz uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1083/2006 (COM(2011)0615),
-
uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady, z dnia 6 października 2011 r., w sprawie przepisów szczegółowych dotyczących Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego i celu "Inwestycje na rzecz wzrostu gospodarczego i zatrudnienia" oraz w sprawie uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1080/2006 (COM (2011)0614),
-
uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady, z dnia 6 października 2011 r., w sprawie Europejskiego Funduszu Społecznego i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1081/2006 (COM(2011) 0607),
-
uwzględniając wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady, z dnia 6 października 2011 r., w sprawie Programu Unii Europejskiej na rzecz przemian i innowacji społecznych (COM(2011)0609),
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie europejskiej platformy współpracy w zakresie walki z ubóstwem i wykluczeniem społecznym 8 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie zielonej księgi zatytułowanej "W kierunku nowej kultury mobilności w mieście" 9 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 24 marca 2009 r. w sprawie wymiaru miejskiego polityki spójności w nowym okresie programowania 10 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie planu działania na rzecz mobilności w mieście 11 ,
-
uwzględniając rezolucję z dnia 23 czerwca 2011 r. w sprawie europejskiej agendy miejskiej i jej przyszłości w polityce spójności 12 ,
-
uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 października 2005 r. w sprawie zagadnień urbanistycznych w kontekście rozszerzenia UE 13 ,
-
uwzględniając rezolucję z dnia 26 września 2006 r. dotyczącą strategii tematycznej w sprawie środowiska miejskiego 14 ,
-
uwzględniając Kartę lipską na rzecz zrównoważonego rozwoju miast europejskich, przyjętą na nieformalnym posiedzeniu ministrów ds. rozwoju miast i spójności terytorialnej, które odbyło się w dniach 24-25 maja 2007 r. w Lipsku,
-
uwzględniając deklarację z Toledo na rzecz rozwoju miast, przyjętą na nieformalnym posiedzeniu ministrów, które odbyło się dniu 22 czerwca 2010 r.,
-
uwzględniając art. 48 Regulaminu,
-
uwzględniając sprawozdanie Komisji Rozwoju Regionalnego (A7-0406/2012),
A.
mając na uwadze, że 80 % obywateli europejskich mieszka na obszarach miejskich (liczba ta stale rośnie ze względu na nasilający się odpływ mieszkańców z obszarów wiejskich do miast), na których w największym stopniu odczuwane są skutki kryzysu gospodarczego oraz które mają zasadnicze znaczenie, jeżeli chodzi o walkę ze zmianą klimatu, tworzenie miejsc pracy oraz dobre warunki społeczne i jakość życia;
B.
mając na uwadze, że obszary miejskie powinny sporządzić średnio- i długoterminowe plany działania w dziedzinach trwałej spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej;
C.
mając na uwadze, że miasta stanowią siłę napędową dla gospodarki, produkcji i zatrudnienia, jak również są środowiskiem, w którym stwierdza się występowanie krytycznych zjawisk związanych z procesem suburbanizacji, bezrobociem oraz, w ogólniejszym ujęciu, z wykluczeniem społecznym, segregacją i zanieczyszczeniem środowiska;
D.
mając na uwadze, że silne obszary miejskie mają także pozytywny wpływ na otaczające je obszary wiejskie, co może prowadzić do oddziaływania pośredniego;
E.
mając na uwadze, że konieczne jest przemyślenie na nowo koncepcji peryferii miejskich w celu zmiany obecnej tendencji do segregacji przestrzennej, która prowadzi do polaryzacji społecznej;
F.
mając na uwadze, że trwające procesy transformacji tkanki miejskiej są źródłem coraz większych oczekiwań i problemów, którym trudno sprostać poprzez tradycyjne działania publiczne, w związku z czym konieczne jest ustanowienie innowacyjnych i zintegrowanych mechanizmów spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej;
G.
mając na uwadze, że przemiany społeczno-demograficzne spowodowały, że ludność wielu miast porzuciła starsze obszary miejskie i przeniosła się do nowszych dzielnic położonych na peryferiach, do zabudowanych obszarów na granicach miast lub nawet do nowych miejscowości wokół wielkich aglomeracji;
H.
mając na uwadze, że dla wielu obszarów miejskich wyzwaniem są nierówności społeczne, oraz że różnice między dzielnicami wynikają często z niewłaściwej polityki mieszkaniowej i faktu, że świadczenie usług często ograniczane jest do bardziej zamożnych stref;
I.
mając na uwadze, że przegląd tradycyjnych podejść może stać się okazją do zainicjowania procesu realizacji eksperymentów urbanistycznych i projektów, opartych na nowej interpretacji działalności w zakresie planowania przestrzennego, wspólnych potrzeb oraz zaangażowania obywateli;
1.
podkreśla, że model rozwoju lokalnego stanowi atut polityki spójności, ponieważ przyczynia się do pobudzania decydujących czynników, sprzyja podejmowaniu najlepszych decyzji bliższych obywatelom, bardziej spójnych, skutecznych i wydajnych wspólnych działań i środków, zapewniając przy tym znaczną widoczność inicjatywom wspólnotowym, również na obszarach UE stojących przed najtrudniejszymi wyzwaniami;
2.
wzywa do opracowania nowych przepisów europejskich w połączeniu ze sporządzaniem planu na rzecz zachowania i uzdrowienia obszarów miejskich, co - w poszanowaniu zasady pomocniczości - mogłoby stać się niezbędną podstawą prawną, określać wspólne i podzielane środki na rzecz realizacji celów średnio- i długoterminowych oraz zoptymalizować wykorzystanie środków na politykę spójności;
3.
oczekuje, że zostaną podjęte działania mające na celu ukończenie i połączenie istniejących części miast, w tym marginalizowanych dzielnic, rekonwersję funkcjonalną zaniedbanych terenów i terenów przekształconych, poprawę, poprzez dynamiczny proces rozwoju, atrakcyjności miejsc, w których żyją mieszkańcy, przywrócenie społeczeństwu przestrzeni o dużym znaczeniu symbolicznym i historycznym, które utraciły pierwotną funkcję i uległy stopniowej degradacji, jednocześnie promując dziedzictwo kulturowe;
4.
wzywa do uruchomienia zasobów kulturalnych i gospodarczych, przyjmując jako priorytet przemianę miast zrównoważoną pod względem społecznym, przyczyniając się tym samym do solidarności miejskiej, włączenia społecznego i integracji grup najsłabszych i marginalizowanych na obszarach miejskich, w celu pełnego wykorzystania potencjału rozwojowego i mając na uwadze, że procesy rewitalizacji obszarów miejskich wiążą się z ryzykiem wykluczenia słabszych grup społecznych; podkreśla zatem konieczność głębszego zaangażowania mieszkańców już od możliwie najwcześniejszego etapu;
5.
podkreśla kluczową rolę, jaką obszary miejskie muszą odgrywać w realizacji gospodarczych, społecznych i ekologicznych celów strategii Europa 2020 oraz fakt, iż Unia może stać się konkurencyjna w skali globalnej jedynie wówczas, gdy polityka spójności będzie w pełni wykorzystywała potencjał rozwojowy wszystkich regionów i obszarów miejskich;
6.
wzywa do przyjęcia zintegrowanego podejścia, które obejmie wzajemne połączenie aspektu natury i ekologii z aspektem historycznokulturowym oraz społeczno-komercyjnym, zapewniając rozwój sieci infrastrukturalnej, ulepszenie przestrzeni miejskich i rozwój tkanki gospodarczej, jak również sprzyjając zróżnicowanemu użytkowaniu terytorium poprzez łączenie obiektów mieszkalnych z obiektami o innym przeznaczeniu oraz infrastruktury materialnej z niematerialnymi systemami relacji;
7.
podkreśla fakt, że potrzebne są nowe formy rewitalizacji, skierowane na potrzeby wspólnot w zakresie przestrzeni publicznej, parków, form spędzania czasu wolnego, kultury i sportu;
8.
oczekuje realizacji opartych na uczestnictwie procesów projektowania oraz tworzenia partnerstw ze stowarzyszeniami i obywatelami, aby zapewnić niezbędny związek między ogólnymi strategiami politycznymi a konkretnymi obszarami, uwydatniając ich specyfikę, tożsamość, walory związane z pamięcią i historią oraz zwiększając poczucie przynależności do społeczności i zaufanie do instytucji;
9.
podkreśla, że proces rewitalizacji obszarów miejskich i proces rewitalizacji gospodarczej są ze sobą ściśle powiązane oraz że zadbanie o atrakcyjność danego miejsca może stanowić czynnik ożywienia gospodarczego; podkreśla, że aby to osiągnąć, rewitalizacja obszarów miejskich powinna zostać połączona z nowym podejściem, które będzie łączyło starania na rzecz zapobiegania podupadaniu obszarów miejskich, rozwoju obszarów biednych i marginalizowanych oraz wsparcia wzrostu gospodarczego i tworzenia miejsc pracy na szczeblu lokalnym, którym powinny towarzyszyć środki na rzecz rozwoju społecznego;
10.
oczekuje podjęcia stanowczych działań w zakresie zwalczania braku wydajności energetycznej poprzez funkcjonalną rewitalizację budynków oraz budowanie mieszkań lepiej wykorzystujących zasoby, w tym mieszkań socjalnych; a także ograniczenia korków drogowych, zanieczyszczenia i hałasu w sposób zwiększający konkurencyjność miast w odniesieniu problemów środowiskowych;
11.
podkreśla potrzebę opracowania strategii na rzecz ochrony i zabezpieczenia dziedzictwa miejskiego i mieszkaniowego na obszarach sklasyfikowanych jako obszary szczególnie zagrożone sejsmicznie lub powodziowo;
12.
podkreśla potrzebę wykorzystania funduszy, aby zapewnić zintegrowane podejście do zaburzeń związanych z rozwojem demograficznym, stopniowym starzeniem się społeczeństwa oraz z koncentracją ludności w miastach; zwraca uwagę na fakt, iż projekty finansowane z funduszu strukturalnego mogą pomóc w znajdywaniu rozwiązań dla poważnych problemów i powinny być ukierunkowane na ludność oraz zwracać szczególną uwagę na najsłabsze grupy społeczne, tj. dzieci, młodzież, kobiety i osoby starsze;
13.
z zadowoleniem przyjmuje działania podjęte w celu promowania tworzenia sieci miast oraz wymiany doświadczeń i dobrych praktyk; podkreśla, że należy nasilić i rozszerzyć te działania w celu objęcia nimi funkcjonalnych obszarów miejskich; wzywa do rozszerzenia w tym celu istniejących instrumentów, podkreślając jednocześnie, że należy wykorzystywać istniejące programy i organy, zanim utworzy się nowe struktury;
14.
z zadowoleniem przyjmuje przeznaczenie co najmniej 5 % środków dostępnych w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) na zintegrowane działania na rzecz zrównoważonego rozwoju miejskiego, którymi to środkami będą zarządzały miasta; podkreśla, że kwota ta to cel minimalny i powinna być wykorzystana na wsparcie rozwoju funkcjonalnych obszarów miejskich; wzywa poszczególne szczeble władz do korzystania z nowych instrumentów, takich jak rozwój kierowany przez lokalną społeczność;
15.
sprzeciwia się jednak rygorystycznemu wymogowi wykorzystania ww. środków w ramach realizacji zintegrowanych inwestycji terytorialnych (ITI); uważa, że państwa członkowskie powinny mieć możliwość wdrażania zintegrowanych działań na rzecz zrównoważonego rozwoju miejskiego również w ramach konkretnego programu operacyjnego lub konkretnej osi priorytetowej;
16.
podkreśla, że choć obszary miejskie mogą wnieść decydujący wkład jako ośrodki wzrostu gospodarczego i siła napędowa wzrostu, konieczne jest zintegrowanie potrzeb rozwoju lokalnego przy rozwiązywaniu problemów przedmieść, obszarów sąsiadujących i obszarów wiejskich, w celu promowania relacji, które nie będą konfliktowe, lecz oparte na komplementarności i synergii, oraz aby zapobiegać stopniowej utracie granicy wieś-miasto ze względu na tendencję do zwiększania się powierzchni miast oraz przekształcania obszarów wiejskich w teren pod zabudowę, jednocześnie rozwijając dostępność usług publicznych;
17.
wzywa do wzmocnienia potencjału administracyjnego - np. poprzez większe wykorzystanie pomocy technicznej - władz lokalnych i regionalnych oraz podmiotów gospodarczych i społecznych, w zakresie zarządzania funduszami strukturalnymi, w celu rzeczywistego wielopoziomowego sprawowania rządów zapewniającego realizację celów; uważa za kluczowe, aby rozwijać i wspierać zrównoważone sieci wielofunkcyjne oparte na dobrych praktykach w sposób pobudzający tworzenie energicznych, zintegrowanych partnerstw między obszarami miejskimi i wiejskimi opartych na potrzebach poszczególnych regionów;
18.
podkreśla szanse związane z budowaniem sieci powiązań między projektami pilotażowymi w zakresie zrównoważonego rozwoju obszarów miejskich finansowanymi z EFRR a nowym wieloletnim programem "Horyzont 2020", aby zapewnić innowacyjne rozwiązania i strategie wielokrotnego użytku w dziedzinie rewitalizacji obszarów miejskich;
19.
jest przekonany, że doświadczenia związane z Porozumieniem Burmistrzów mogą stanowić solidny punkt wyjścia dla dalszych działań, które mają doprowadzić do realizacji celów strategii "Europa 2020";
20.
oczekuje zapewnienia modelu zrównoważonego zarządzania mobilnością, zintegrowanego z planowaniem urbanistycznym, który będzie obejmował więcej infrastruktury publicznej i systemowych sieci logistycznych odpowiadających potrzebom związanym z dystrybucją towarów w miastach, z należytym uwzględnieniem potrzeb związanych z ekologicznym transportem;
21.
wyraża przekonanie, że problemy związane ze środowiskiem, takie jak gospodarowanie odpadami, jest poważnym problemem, który wychodzi poza czysto techniczne aspekty i ma wpływ na kwestie społeczne; ponadto nalega, aby środki dla zapewnienia dostarczania wody dobrej jakości i systemów oczyszczania w miastach były nadal kontynuowane, gdyż przynosi to jednocześnie korzyści dla obywateli i środowiska naturalnego;
22.
podkreśla, że zwiększenie powierzchni obszarów zieleni i parków miejskich ma bardzo duże znaczenie dla dziedzictwa naturalnego, historycznego i kulturowego, przyczynia się do łagodzenia negatywnych skutków tworzenia się mikroklimatu, lepszego wydatkowania środków na energię i na oszczędności finansowe, wpływa na podniesienie poziomu zrównoważenia i jakości środowiska miejskiego oraz umożliwia zaspokojenie potrzeb rekreacyjnych i społecznych;
23.
ma nadzieję, że przy opracowywaniu procesów rewitalizacji obszarów miejskich zostanie położony nacisk na stosowanie materiałów i rozwiązań technicznych, umożliwiających zapewnienie stosowania standardów w zakresie oszczędności energii, zgodnie z celami polityki wspólnotowej;
24.
zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji.
1 Dz.U. C 161 E z 31.5.2011, p. 120.
2 Dz.U. C 169 E z 15.6.2012, p. 29.
3 Dz.U. C 390 E z 18.12.2012, s. 27.
4 Dz.U. C 380 E z 11.12.2012, s. 81.
5 Dz.U. C 380 E z 11.12.2012, s. 89.
6 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0316.
7 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0403.
8 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0495.
9 Dz.U. C 294 E z 3.12.2009, p. 42.
10 Dz.U. C 117 E z 6.5.2010, p. 73.
11 Dz.U. C 184 E z 8.7.2010, p. 43.
12 Dz.U. C 390 E z 18.12.2012, p. 10.
13 Dz.U. C 233 E z 28.9.2006, s. 127.
14 Dz.U. C 306 E z 15.12.2006, p. 182.

Zmiany w prawie

KSeF od 1 lutego 2026 r. - ustawa opublikowana

Obligatoryjny Krajowy System e-Faktur wejdzie w życie 1 lutego 2026 roku. Ministerstwo Finansów zapowiedziało wcześniej, że będzie też drugi projekt, dotyczący uproszczeń oraz etapowego wejścia w życie KSeF - 1 lutego 2026 r. obowiązek obejmie przedsiębiorców, u których wartość sprzedaży przekroczy 200 mln zł, a od 1 kwietnia 2026 r. - wszystkich przedsiębiorców.

Monika Pogroszewska 11.06.2024
Prezydent podpisał nowelę ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju

Prezydent podpisał nowelizację ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju oraz niektórych innych ustaw - poinformowała w poniedziałek kancelaria prezydenta. Nowe przepisy umożliwiają m.in. podpisywanie umów o objęcie przedsięwzięć wsparciem z KPO oraz rozliczania się z wykonawcami w euro.

Ret/PAP 10.06.2024
Wakacje składkowe dla przedsiębiorców z podpisem prezydenta

Prezydent Andrzej Duda podpisał nowelizację ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz niektórych innych ustaw – poinformowała Kancelaria Prezydenta RP w poniedziałkowym komunikacie. Ustawa przyznaje określonym przedsiębiorcom prawo do urlopu od płacenia składek na ubezpieczenia społeczne przez jeden miesiąc w roku.

Grażyna J. Leśniak 10.06.2024
Prezydent podpisał ustawę powołującą program "Aktywny Rodzic"

Prezydent podpisał ustawę o wspieraniu rodziców w aktywności zawodowej oraz w wychowaniu dziecka "Aktywny rodzic". Przewiduje ona wprowadzenie do systemu prawnego trzech świadczeń wspierających rodziców w aktywności zawodowej oraz w wychowywaniu i rozwoju małego dziecka: „aktywni rodzice w pracy”, „aktywnie w żłobku” i „aktywnie w domu”. Na to samo dziecko za dany miesiąc będzie przysługiwało tylko jedno z tych świadczeń. O tym, które – zdecydują sami rodzice.

Grażyna J. Leśniak 10.06.2024
Nawet pół miliona kary dla importerów - ustawa o KAS podpisana

Kancelaria Prezydenta poinformowała w piątek, że Andrzej Duda podpisał nowelizację ustawy o Krajowej Administracji Skarbowej oraz niektórych innych ustaw. Wprowadza ona unijne regulacje dotyczące importu tzw. minerałów konfliktowych. Dotyczy też kontroli przewozu środków pieniężnych przez granicę UE. Rozpiętość kar za naruszenie przepisów wyniesie od 1 tys. do 500 tys. złotych.

Krzysztof Koślicki 07.06.2024
Senat poparł zmianę obowiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów

W ślad za rekomendacją Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej Senat przyjął w środę bez poprawek zmiany w Kodeksie pracy, których celem jest nowelizacja art. 222 dostosowująca polskie prawo do przepisów unijnych. Chodzi o dodanie czynników reprotoksycznych do obecnie obwiązujących regulacji dotyczących czynników rakotwórczych i mutagenów. Nowela upoważnienia ustawowego pozwoli na zmianę wydanego na jej podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie substancji chemicznych, ich mieszanin, czynników lub procesów technologicznych o działaniu rakotwórczym lub mutagennym w środowisku pracy.

Grażyna J. Leśniak 05.06.2024
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.C.2015.440.2

Rodzaj: Rezolucja
Tytuł: Ponowny rozwój obszarów miejskich jako wkład we wzrost gospodarczy w ramach polityki spójności UE (2011/2311(INI)).
Data aktu: 15/01/2013
Data ogłoszenia: 30/12/2015