Język postępowania: niemiecki(2015/C 198/33)
(Dz.U.UE C z dnia 15 czerwca 2015 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Evonik Degussa GmbH (pełnomocnicy: adwokaci C. Steinle i C. von Köckritz, A. Richter)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie podnosi łącznie trzy zarzuty.
Zarzut pierwszy: Sąd dokonał błędnej interpretacji art. 8 decyzji 2011/695/UE przewodniczącego Komisji Europejskiej z dnia 13 października 2011 r. w sprawie funkcji i zakresu uprawnień urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w niektórych postępowaniach z zakresu konkurencji 1 i błędnie nie stwierdził naruszenia przez Komisję obowiązku uzasadnienia oraz błędu w ocenie urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające w odniesieniu do decyzji w przedmiocie publikacji spornych informacji. Usiłowanie Sądu "wpisania" stwierdzeń pracowników Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji pochodzących z korespondencji z wnoszącą odwołanie do decyzji urzędnika przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające jest sprzeczne nie tylko z jasnym brzmieniem decyzji owego urzędnika, w związku z czym stanowi oczywiste przeinaczenie treści zaskarżonej decyzji, lecz doprowadziło ponadto do ograniczenia prawa wnoszącej odwołanie do skutecznej ochrony prawnej.
Zarzut drugi: Sąd dopuścił się błędów przy interpretacji art. 339 TFUE i art. 30 rozporządzenia nr 1/2003 2 . Nieprawidłowo przyjął, że sporne informacje pochodzące z oświadczeń złożonych w ramach współpracy nie są objęte ochroną tajemnicy zawodowej i ich publikacja na podstawie art. 30 rozporządzenia 1/2003 pozostaje w zakresie uznania Komisji. Publikacja dosłownych wyciągów z oświadczeń złożonych w ramach współpracy w decyzji Komisji stanowi częściowe ujawnienie owych oświadczeń, co jest niedopuszczalne na podstawie pkt 32 i nast. komunikatu w sprawie współpracy 2002 i na podstawie pkt 40 komunikatu w sprawie współpracy 2006. Ponadto Sąd dokonał błędnej oceny znaczenia art. 4 ust. 2 rozporządzenia 1049/2001 3 i wydanego w jego kontekście orzecznictwa Trybunału w odniesieniu do publikacji fragmentów decyzji Komisji.
Zarzut trzeci: Sąd dopuścił się błędu przy ocenie zasad pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań. Błędnie przyjął on w wyroku, że brak jest naruszenia uzasadnionych oczekiwań wnoszącej odwołanie w wyniku zamierzonej, ponownej publikacji decyzji w rozszerzonej wersji. Postępowanie w sprawie kartelu prowadzone przez Komisję przeciwko wnoszącej odwołanie zostało zamknięte wraz z publikacją niepoufnej wersji decyzji w roku 2007. Publikacja rozszerzonej wersji niepoufnej po zakończeniu owego postępowania jest niedopuszczalna.
1 Dz.U. L 275, s. 29.
2 Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu, Dz.U. L 1, s. 1.
3 Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, Dz.U. L 145, s. 43.
