Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 30 stycznia 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Conseil d'État (Belgia) - Aboubacar Diakite przeciwko Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides(Sprawa C-285/12) 1
(Dyrektywa 2004/83/WE - Minimalne normy dotyczące warunków przyznania statusu uchodźcy lub statusu ochrony uzupełniającej - Osoby kwalifikujące się do ochrony uzupełniającej - Artykuł 15 lit. c) - Poważne indywidualne zagrożenie życia lub fizycznej integralności osoby cywilnej wynikające z przemocy nieselektywnej w sytuacjach konfliktów zbrojnych - Pojęcie "wewnętrznego konfliktu zbrojnego" - Wykładnia autonomiczna poprzez odniesienie do międzynarodowego prawa humanitarnego - Kryteria oceny)
(2014/C 93/09)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 29 marca 2014 r.)
Sąd odsyłający
Conseil d'État.
Strony w postępowaniu głównym
Strona pozwana: Commissaire général aux réfugiés et aux apatrides.
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Conseil d'État (Belgia) - Wykładnia art. 15 lit. c) dyrektywy Rady 2004/83/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych norm dla kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako osoby które z innych względów potrzebują międzynarodowej ochrony oraz zawartości [treści] przyznawanej ochrony (Dz.U. L 304, s. 12) - Odmowa przyznania statusu uchodźcy i beneficjenta ochrony uzupełniającej - Osoba, która może zostać objęta ochroną uzupełniającą - Pojęcie wewnętrznego konfliktu zbrojnego - Specyficzna autonomiczna wykładnia lub dopuszczalność wykładni zgodnej z rozumieniem nadanym przez międzynarodowe prawo humanitarne - Kryteria oceny
Sentencja
Wykładni art. 15 lit. c) dyrektywy Rady 2004/83/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie minimalnych norm dla kwalifikacji i statusu obywateli państw trzecich lub bezpaństwowców jako uchodźców lub jako osoby, które z innych względów potrzebują międzynarodowej ochrony, oraz zawartości [treści] przyznawanej ochrony, należy dokonywać w ten sposób, że do celów stosowania tego przepisu przyjmuje się wystąpienie wewnętrznego konfliktu zbrojnego w sytuacji, gdy dochodzi do starć pomiędzy siłami porządkowymi państwa a jedną lub kilkoma uzbrojonymi grupami lub gdy dochodzi do starć pomiędzy dwiema lub kilkoma uzbrojonymi grupami, przy czym nie jest konieczne, by konflikt ten mógł być zakwalifikowany jako niemiędzynarodowy konflikt zbrojny w rozumieniu międzynarodowego prawa humanitarnego i by natężenie starć zbrojnych, poziom organizacji ścierających się sił zbrojnych czy czas trwania konfliktu stanowiły przedmiot oceny odrębnej od oceny poziomu przemocy szerzącej się na danym terytorium.
