Wspólne ograniczenia wizowe dla urzędników rządu rosyjskiego zamieszanych w sprawę Siergieja Magnickiego (2012/2142 (INI)).

Wspólne ograniczenia wizowe dla urzędników rządu rosyjskiego zamieszanych w sprawę Siergieja Magnickiego

P7_TA(2012)0369

Zalecenie Parlamentu Europejskiego dla Rady z dnia 23 października 2012 r. w sprawie ustanowienia wspólnych ograniczeń wizowych dla urzędników rządu rosyjskiego zamieszanych w sprawę Siergieja Magnickiego (2012/2142 (INI))

(2014/C 68 E/02)

(Dz.U.UE C z dnia 7 marca 2014 r.)

Parlament Europejski,

- uwzględniając art. 215 Traktatu TFUE,

- uwzględniając projekt zalecenia dla Rady, który złożyli Guy Verhofstadt i Kristiina Ojuland w imieniu grupy ALDE (B7-0196/2012),

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 lutego 2011 r. w sprawie rządów prawa w Rosji ¹ ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 16 grudnia 2010 r. w sprawie rocznego sprawozdania dotyczącego praw człowieka na świecie za rok 2009 oraz polityki UE w tym zakresie ² ,

- uwzględniając swoją rezolucję z dnia 14 grudnia 2011 r. w sprawie zbliżającego się szczytu UE-Rosja, który odbędzie się w dniu 15 grudnia 2011 r., oraz wyników wyborów do Dumy z dnia 4 grudnia 2011 r. ³ ,

- uwzględniając swoje zalecenie dla Rady z dnia 2 lutego 2012 r. w sprawie spójnej polityki wobec reżimów, w stosunku do których UE stosuje środki ograniczające ⁴ ,

- uwzględniając przyjęcie w dniu 26 czerwca 2012 r. przez Komisję Spraw Zagranicznych Senatu Stanów Zjednoczonych ustawy im. Siergieja Magnickiego o odpowiedzialności za łamanie zasad praworządności w celu nałożenia zakazu wydawania wiz i zamrożenia aktywów urzędników rosyjskich podejrzanych o udział w zatrzymaniu Siergieja Magnickiego, znęcaniu się nad nim i jego śmierci,

- uwzględniając projekt rezolucji w sprawie rządów prawa w Rosji: sprawa Siergieja Magnickiego, przedstawiony na rocznej sesji Zgromadzenia Parlamentarnego OBWE w 2012 r., w którym parlamenty narodowe zostały wezwane do podjęcia działań w celu wprowadzenia sankcji wizowych i zamrożenia aktywów,

- uwzględniając art. 121 ust. 3 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Spraw Zagranicznych (A7-0285/2012),

A. mając na uwadze, że aresztowanie Siergieja Magnickiego, warunki jego przetrzymywania, a następnie śmierć poniesiona przez niego w więzieniu stanowią dobrze udokumentowany i znaczący przykład nieprzestrzegania praw człowieka;

B. mając na uwadze, że pośmiertne oskarżenie Siergieja Magnickiego stanowi pogwałcenie międzynarodowych i krajowych przepisów, które jasno pokazuje nieprawidłowości w rosyjskim systemie wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych;

C. mając na uwadze, że Federacja Rosyjska jako członek Rady Europy oraz Organizacji Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie sama zobowiązała się do pełnego przestrzegania podstawowych praw i praworządności, a także mając na uwadze, że Unia Europejska wielokrotnie oferowała dodatkowe wsparcie i wiedzę fachową, aby pomóc Federacji Rosyjskiej w modernizowaniu jej systemu konstytucyjnego i prawnego i przestrzeganiu go;

D. mając na uwadze, że pomimo wyników śledztwa z 2011 r. przeprowadzonego przez Radę ds. Praw Człowieka przy urzędzie Prezydenta Rosji w sprawie niezgodności z prawem aresztowania Siergieja Magnickiego, jego przetrzymywania i odmawiania mu dostępu do wymiaru sprawiedliwości, dochodzenie utknęło w martwym punkcie, a urzędnicy zamieszani w sprawę zostali uwolnieni od zarzutów, a nawet zostali przydzieleni do postępowania w sprawie śmierci więźnia; mając na uwadze, że takie działania władz są dowodem na polityczny charakter oskarżenia Magnickiego;

E. mając na uwadze, że Unia Europejska wielokrotnie wzywała władze rosyjskie w różnych formach, począwszy od zwykłych konsultacji w sprawie praw człowieka, po rozmowy na szczycie, do przeprowadzenia dokładnego niezależnego dochodzenia w tej szczególnej, dobrze udokumentowanej sprawie oraz do położenia kresu obecnej atmosferze bezkarności;

F. mając na uwadze, że sprawa Siergieja Magnickiego jest tylko jednym, ale szczególnym i dobrze udokumentowanym, z przypadków nadużywania władzy przez rosyjskie organy ścigania, poważnie naruszającym zasadę praworządności; mając na uwadze, że istnieje wiele innych spraw sądowych, w których - pod pretekstem przestępstw gospodarczych i domniemanych zarzutów korupcji - eliminowani są stanowiący konkurencję przedsiębiorcy czy rywale polityczni;

G. mając na uwadze, że ograniczenia wizowe czy inne środki ograniczające nie są tradycyjnymi sankcjami prawnymi per se, lecz stanowią sygnał polityczny niepokoju UE, skierowany do szerokiego grona odbiorców, a zatem pozostaje koniecznym i zasadnym narzędziem polityki zagranicznej;

H. mając na uwadze, że sankcje UE związane ze sprawą Magnickiego mogłyby wymusić na rosyjskich władzach faktyczne podjęcie nowych działań w celu bardziej konkretnego i przekonującego zajęcia się kwestią praworządności w Rosji i obecnej atmosfery bezkarności;

I. mając na uwadze, że szereg parlamentów państw członkowskich UE, takich jak Holandia, Wielka Brytania, Szwecja czy Polska, uchwaliły już rezolucje wzywające rządy tych krajów do wprowadzenia sankcji w związku ze sprawą Magnickiego, a kilka innych parlamentów krajowych (w Portugalii, we Francji, w Hiszpanii czy na Łotwie) jest na wstępnym etapie opracowywania takich rezolucji;

1. występuje do Rady z następującymi zaleceniami:

(a) należy opracować wspólny wykaz UE zawierający nazwiska urzędników odpowiedzialnych za śmierć Siergieja Magnickiego, za późniejsze sądowe tuszowanie faktów oraz za ciągłe i uporczywe nękanie jego matki i jego żony;

(b) należy nałożyć i stosować w całej UE zakaz wydawania wiz tym urzędnikom oraz zamrozić wszelkie aktywa finansowe posiadane przez nich lub ich najbliższą rodzinę w Unii Europejskiej;

(c) należy wezwać Rosję do przeprowadzenia wiarygodnego i niezależnego śledztwa obejmującego wszystkie aspekty tej tragicznej sprawy oraz do postawienia przed sądem wszystkich osób odpowiedzialnych za tę tragedię;

(d) należy zaapelować do rosyjskich władz o położenie kresu powszechnej korupcji, o zreformowanie systemu sądownictwa i dostosowanie go do międzynarodowych standardów poprzez utworzenie niezależnego, sprawiedliwego i przejrzystego systemu, tak aby w żadnych okolicznościach nie mógł on być wykorzystany do rozgrywek politycznych;

(e) konieczne jest poruszenie tej kwestii, a także kwestii zastraszania i bezkarności w odniesieniu do spraw dotyczących obrońców praw człowieka, dziennikarzy i prawników podczas spotkań dwustronnych z rosyjskimi władzami w sposób bardziej zdecydowany, stanowczy i ukierunkowany na wynik;

2. zachęca Radę do przyjęcia spójnej i proaktywnej postawy wobec innych przypadków poważnego łamania praw człowieka w Rosji, na podstawie dobrze udokumentowanych, zbieżnych, niezależnych źródeł i przekonujących dowodów, oraz do wprowadzenia jako ostateczności podobnych środków ograniczających wobec przestępców;

3. podkreśla, że przestrzeganie przez rosyjskie władze podstawowych wartości, takich jak praworządność, poszanowanie praw człowieka i podstawowych wolności, pozostaje głównym warunkiem wstępnym stosunków UE-Rosja oraz budowania stabilnego i wiarygodnego partnerstwa między tymi dwoma stronami;

4. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszego zalecenia Radzie oraz przedstawienia go do wglądu Komisji, państwom członkowskim oraz rosyjskiej Dumie Państwowej i rządowi Federacji Rosyjskiej.

1 Dz.U. C 188 E z 28.6.2012, s. 37.

2 Dz.U. C 169 E z 15.6.2012, s. 81.

3 Teksty przyjęte, P7_TA(2011)0575.

4 Teksty przyjęte, P7_TA(2012)0018.

• Identyfikator: Dz.U.UE.C.2014.68E.13
• Rodzaj: Zalecenie
• Tytuł: Wspólne ograniczenia wizowe dla urzędników rządu rosyjskiego zamieszanych w sprawę Siergieja Magnickiego (2012/2142 (INI)).
• Data aktu: 23/10/2012
• Data ogłoszenia: 07/03/2014