Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 15 października 2013 r. w sprawie T-13/12 Andechser Molkerei Scheitz przeciwko Komisji, wniesione w dniu 23 grudnia 2013 r. przez Andechser Molkerei Scheitz GmbH(Sprawa C-682/13 P)
(2014/C 45/45)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 15 lutego 2014 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Andechser Molkerei Scheitz GmbH (przedstawiciel: H. Schmidt, Rechtsanwalt)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Wnosząca odwołanie zarzuca po pierwsze naruszenie swoich praw podstawowych wynikających z art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej. Skarga o stwierdzenie nieważności jest co do zasady dopuszczalna na podstawie prawa pierwotnego Unii Europejskiej. Prawo podstawowe określone w art. 47 zdanie pierwsze ma na celu, by można było skutecznie korzystać z zasadniczo dopuszczalnych środków prawnych. Postanowienie Sądu narusza prawo wnoszącej odwołanie do skutecznego środka prawnego w rozumieniu zagwarantowania skutecznej ochrony prawnej na podstawie art. 47 zdanie pierwsze karty.
Po drugie wnosząca odwołanie zarzuca naruszenie swojego prawa podstawowego wynikającego z art. 47 zdanie drugie, gdyż ma miejsce ingerencja w jej prawa podstawowe z art. 21 do niedyskryminacji i z art. 16 do zagwarantowanej w prawach podstawowych swobody przedsiębiorczości, ponieważ wniesiona przez nią skarga nie została rozpatrzona jako skuteczny środek prawny. Wnosząca odwołanie zarzuca dyskryminowanie jej jako producenta ekologicznych środków spożywczych, gdyż dopuszczenie glikozydów stewiolowych nastąpiło w sposób, który jej konkurentom konwencjonalnym przysparza nieuzasadnionej i nieuczciwej przewagi konkurencyjnej.
Wnosząca odwołanie wnosi ponadto o równe traktowanie przez ustawodawcę unijnego. Podnosi ona naruszenie ogólnej zasady równości z art. 20 karty praw podstawowych. Ponadto zarzuca dyskryminację w świetle art. 21 karty jako przedsiębiorstwa produkującego ekologiczne środki spożywcze w stosunku do konwencjonalnych przedsiębiorstw produkujących środki spożywcze. Na dowód tego, że chodzi o arbitralną dyskryminację, powołuje się na umowę Unii Europejskiej ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki z lutego 2012 r., która zezwala na sprzedaż na runku wewnętrznym Unii z logo ekoproduktu UE produktów ekologicznych wyprodukowanych zgodnie z amerykańskimi przepisami dotyczącymi produktów ekologicznych z glikozydami stewiolowymi. Świadczy to o tym, że brak jest racjonalnego powodu dla zezwolenia konwencjonalnym konkurentom wnoszącej odwołanie na wytwarzanie jogurtu z glikozydami stewiolowymi, a jednocześnie dla zastosowania instrumentu prawnego, który jej samej zabrania tej swobody przedsiębiorczości. Wnosząca odwołanie zarzuca, że naruszone zostało jej prawo podstawowe do zagwarantowania swobody przedsiębiorczości, wynikające z art. 16 karty praw podstawowych.
