Język postępowania: grecki(2014/C 253/29)
(Dz.U.UE C z dnia 4 sierpnia 2014 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: Republika Grecka (przedstawiciele: I. Chalkias i A. Vasilopoulou) Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącej odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
W zarzucie odwołania Republika Grecka utrzymuje, że doszło do naruszenia prawa Unii Europejskiej, ponieważ Sąd błędnie zinterpretował i zastosował art. 107 ust. 1 i 3 lit. b) TFUE w odniesieniu do istnienia nadzwyczajnych okoliczności, w jakich znajdowała się gospodarka grecka w czasie zaistnienia okoliczności faktycznych istotnych dla sprawy.
Mówiąc dokładniej, w pierwszej części wspomnianego zarzutu podnosi się, że w świetle błędnej wykładni i błędnego zastosowania art. 107 ust. 1 TFUE Sąd uznał, że sporne środki stanowiły selektywną korzyść gospodarczą dla beneficjentów, grożącą zakłóceniem konkurencji i mogącą mieć wpływ na wymianę handlową między państwami członkowskimi, z uwagi na nadzwyczajne okoliczności, w jakich znajdowała się gospodarka grecka w czasie zaistnienia okoliczności faktycznych istotnych dla sprawy, podczas gdy w drugiej części zarzutu utrzymuje się, że Sąd dokonał błędnej wykładni art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE i go błędnie zastosował, ponieważ ograniczył zakres stosowania tego postanowienia do warunków komunikatu w sprawie wspólnotowych ram wsparcia mimo istnienia nadzwyczajnych warunków, w jakich znajdowała się gospodarka grecka w czasie zaistnienia okoliczności faktycznych istotnych dla sprawy.
