Odwołanie od wyroku Sądu (druga izba) wydanego w dniu 13 stycznia 2014 r. w sprawie T-134/12 Investigación y Desarrollo en Soluciones y Servicios IT przeciwko Komisji, wniesione w dniu 4 marca 2014 r. przez Investigación y Desarrollo en Soluciones y Servicios IT(Sprawa C-102/14 P)
(2014/C 135/30)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 5 maja 2014 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Investigación y Desarrollo en Soluciones y Servicios IT, SA (przedstawiciel: M. Jiménez Perona, adwokat)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
W zaskarżonym postanowieniu Sąd dopuścił się błędów dotyczących okoliczności faktycznych w ocenie dowodów ze względu na to, że nie uwzględnił on pewnych przedstawionych przez skarżącą w ramach skargi dowodów. Zdaniem wnoszącej odwołanie Sąd pominął okoliczności faktyczne, pominięcia i dowody mające istotne znaczenie dla uzasadnienia tego postanowienia.
W postanowieniu tym Sąd dopuścił się naruszenia prawa w ocenie dowodów ze względu na to, że uznał, iż w rozpatrywanej przezeń sprawie zastosowanie znajduje jedynie art. 272 TFUE, nie zaś - art. 263 TFUE.
Ponadto Sąd dopuścił się w zaskarżonym postanowieniu naruszenia prawa ze względu na to, że nie przeanalizował okoliczności polegającej na tym, iż Komisja wprowadziła skarżącą w pierwszej instancji w błąd dając jej do zrozumienia, że noty debetowe stanowią wydany w ramach wykonywania przez nią jej uprawnień akt ostateczny, który jest zatem zaskarżalny. Sąd dopuścił się naruszenia zasady równości i niedyskryminacji, której został poświęcony art. 20 karty praw podstawowych Unii Europejskiej.
W postanowieniu tym Sąd dopuścił się naruszenia prawa w ocenie dowodów ze względu na to, że pominął okoliczności faktyczne, pominięcia i dowody, o których jest mowa w pierwszej części odwołania.
Sąd dopuścił się w zaskarżonym postanowieniu naruszenia prawa ze względu na brak uzasadnienia i brak jakiegokolwiek ustosunkowania się Komisji do znacznej części argumentów podniesionych przez skarżącą w skardze o stwierdzenie nieważności.
W zaskarżonym postanowieniu Sąd dopuścił się błędów dotyczących okoliczności faktycznych i naruszenia prawa w ocenie dowodów w zakresie dotyczącym niedopuszczalności wniosku o odszkodowanie odnoszącego się do projektu BeyWatch, co zagraża dalszemu prowadzeniu tego projektu. Investigación y Desarrollo en Soluciones y Servicios IT, SA wykazała, że skarga o stwierdzenie odpowiedzialności pozaumownej jest zasadna i spełnione zostały określone w orzecznictwie wspólnotowym przesłanki jej złożenia.
W postanowieniu tym Sąd dopuścił się naruszenia prawa w ocenie dowodów w zakresie dotyczącym niedopuszczalności wniosku o odszkodowanie odnoszącego się do projektu Indect, ze względu na to, że uznał, iż jedynym dopuszczalnym sposobem pociągnięcia Komisji do odpowiedzialności za brak uzasadnienia jest wniesienie skargi o stwierdzenie odpowiedzialności pozaumownej.
Sąd dopuścił się też w zaskarżonym postanowieniu naruszenia prawa w ocenie dowodów w zakresie dotyczącym niedopuszczalności wniosków o odszkodowanie odnoszących się do innych projektów ze względu na to, że rozszerzył on zakres swych kompetencji w taki sposób, jakby działał z urzędu.
