Wyrok Trybunału (czwarta izba) z dnia 13 marca 2014 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Commissione Tributaria Regionale di Mestre-Venezia - Włochy) - Società Italiana Commercio e Servizi srl, w likwidacji (SICES) i in. przeciwko Agenzia Dogane Ufficio delle Dogane di Venezia(Sprawa C-155/13) 1
[Rolnictwo - Rozporządzenie (WE) nr 341/2007 - Artykuł 6 ust. 4 - Kontyngenty taryfowe - Czosnek pochodzący z Chin - Pozwolenia na przywóz - Nieprzenoszalny charakter praw wynikających z niektórych pozwoleń na przywóz - Obejście - Nadużycie prawa]
(2014/C 135/17)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 5 maja 2014 r.)
Sąd odsyłający
Commissione Tributaria Regionale di Mestre-Venezia
Strony w postępowaniu głównym
Strona skarżąca: Società Italiana Commercio e Servizi srl, w likwidacji (SICES), Agrima KG D. Gritsch Herbert & Gritsch Michael & Co., Agricola Lusia srl, Romagnoli Fratelli SpA, Agrimediterranea srl, Francesco Parini, Duoccio srl, Centro di Assistenza Doganale Triveneto Service srl, Novafruit srl, Evergreen Fruit Promotion srl
Strona pozwana: Agenzia Dogane Ufficio delle Dogane di Venezia
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym - Commissione Tributaria Regionale di Mestre-Venezia - Wykładnia art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 341/2007 z dnia 29 marca 2007 r. otwierającego i ustanawiającego zarządzanie kontyngentami taryfowymi i wprowadzającego system pozwoleń na przywóz i świadectw pochodzenia czosnku i niektórych innych produktów rolniczych przywożonych z krajów trzecich (Dz.U. L 90, s. 12) - Nieprzenoszalny charakter praw wynikających z pozwoleń typu "A" - Spółki będące właścicielami pozwoleń na przywóz, które przed dokonaniem jakiegokolwiek przywozu zakupiły czosnek chiński za pośrednictwem spółki nieposiadającej takich pozwoleń i które odsprzedały rzeczony czosnek, po zapłaceniu należności celnych, tej samej spółce
Sentencja
Artykuł 6 ust. 4 rozporządzenia Komisji (WE) nr 341/2007 z dnia 29 marca 2007 r. otwierającego i ustanawiającego zarządzanie kontyngentami taryfowymi i wprowadzającego system pozwoleń na przywóz i świadectw pochodzenia czosnku i niektórych innych produktów rolniczych przywożonych z krajów trzecich należy interpretować w ten sposób, że przepis ten zasadniczo nie stoi na przeszkodzie transakcjom, w drodze których importer będący właścicielem pozwoleń na przywóz według obniżonej stawki celnej nabywa towar poza Unią Europejską od podmiotu gospodarczego, który to sam jest tradycyjnym importerem w rozumieniu art. 4 ust. 2 tego rozporządzenia, lecz wykorzystał swe własne pozwolenia na przywóz według obniżonej stawki celnej, a następnie odsprzedaje mu tenże towar po dokonaniu przywozu do Unii. Transakcje takie stanowią jednak nadużycie prawa, jeżeli zostały sztucznie pomyślane głównie w celu skorzystania z preferencyjnej stawki celnej. Ustalenie istnienia praktyki stanowiącej nadużycie wymaga od sądu odsyłającego uwzględnienia wszystkich okoliczności faktycznych i kontekstu sprawy, w tym transakcji handlowych poprzedzających sporny przywóz i następujących po nim.
