Piractwo morskie (2011/2962(RSP)).

A.

mając na uwadze, że transport morski stanowił od zawsze jeden z podstawowych warunków rozwoju gospodarczego i dobrobytu w Europie, oraz mając na uwadze, że ponad 80 % światowego handlu odbywa się drogą morską; mając na uwadze, że piractwo stanowi zagrożenie bezpieczeństwa międzynarodowego oraz stabilności regionalnej, oraz mając w związku z tym na uwadze, że UE jest autentycznie zainteresowana wniesieniem wkładu w międzynarodowe bezpieczeństwo morskie oraz zwalczanie piractwa i jego głównych przyczyn jako działaniem priorytetowym UE;

B.

mając na uwadze, że piractwo należy traktować jako przestępczość międzynarodową; mając na uwadze, że piractwo i rozbój na morzu wymagają skoordynowanej reakcji zgodnie z ogólnymi ramami prawnymi określonymi w Konwencji ONZ o prawie morza; mając na uwadze, że art. 100 konwencji stanowi, że wszystkie państwa mają obowiązek współpracować w zwalczaniu piractwa morskiego;

C.

mając na uwadze, że piractwo na pełnym morzu wciąż stanowi problem, mimo iż w minionym roku liczba udanych ataków znacznie spadła, głównie dzięki działaniom prowadzonym w ramach operacji ATALANTA i wykorzystaniu wojskowych i prywatnych oddziałów ochrony statków; mając na uwadze, że piractwo rozprzestrzenia się szybko na Oceanie Indyjskim, szczególnie na wodach Somalii i Rogu Afryki, lecz również na innych obszarach, w tym w Azji Południowo-Wschodniej i Afryce Zachodniej, i jest rosnącym zagrożeniem dla życia i bezpieczeństwa marynarzy i innych osób, jak również dla rozwoju regionu i jego stabilności, środowiska morskiego, handlu światowego, wszelkiego rodzaju transportu morskiego i żeglugi, w tym dla statków rybackich, a także dla dostaw pomocy humanitarnej;

D.

mając na uwadze, że Rada postanowiła przedłużyć operację mającą na celu zwalczanie piractwa (EU NAVFOR ATALANTA) o kolejne dwa lata do grudnia 2014 r., aby przyczynić się do ochrony statków przewożących pomoc żywnościową dla wysiedleńców somalijskich w ramach Światowego Programu Żywnościowego (WFP), ochrony dostaw misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), powstrzymywania i zwalczania aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii oraz zapobiegania im, a także ochrony - w poszczególnych przypadkach - narażonych na niebezpieczeństwo statków u wybrzeży Somalii; mając na uwadze, że operacja EU NAVFOR ATALANTA przyczynia się również do monitorowania działalności połowowej u wybrzeży Somalii;

E.

mając na uwadze, że każdego roku 10.000 europejskich statków przepływa przez niebezpieczne obszary morskie, oraz mając w związku z tym na uwadze, że piractwo ma nie tylko wpływ na życie i bezpieczeństwo ludzi, ale stanowi też problem gospodarczy, ponieważ zagraża bezpieczeństwu międzynarodowych morskich szlaków handlowych i ma znaczący negatywny wpływ na handel międzynarodowy;

F.

mając na uwadze, że prób ataków na statki jest coraz więcej; w 2011 r. zgłoszono 28 przypadków uprowadzeń statków, 470 marynarzy zostało porwanych, a 15 zamordowanych, a obecnie ponad siedem statków przetrzymuje się dla okupu, a około 191 marynarzy jest przetrzymywanych w Somalii w charakterze zakładników, często w strasznych i nieludzkich warunkach i przez coraz dłuższe okresy;

G.

mając na uwadze, że piraci stale dostosowują swoją taktykę i metody oraz że rozszerzyli promień działania, używając największych porwanych statków jako tzw. statkibazy;

H.

mając na uwadze, że utrzymujący się brak stabilności politycznej w Somalii jest jedną z przyczyn piractwa i przyczynia się do tego problemu, oraz mając na uwadze, że niektórzy Somalijczycy wciąż jeszcze postrzegają piractwo jako dobre i opłacalne źródło dochodów;

I.

mając na uwadze, że walki z piractwem nie uda się wygrać samymi metodami wojskowymi, lecz jej wynik zależy głównie od skutecznego promowania pokoju, rozwoju i budowania państwowości w Somalii;

J.

mając na uwadze, że sytuacja w zakresie bezpieczeństwa i sytuacja militarna w Somalii jest wciąż groźna i nieprzewidywalna; mając na uwadze, że siłom działającym w ramach misji Unii Afrykańskiej (AMISOM) udało się odeprzeć islamską grupę zbrojną Al-Szabab oraz że dopiero niedawno w ramach tej misji wysłano 100 żołnierzy do miasta Baidoa; mając na uwadze, że Kenia dokonała niedawno interwencji wojskowej w południowo-środkowej Somalii, nie udało się jej jednak ostatecznie pokonać sił Al-Szabab; mając na uwadze, że w lutym 2012 r. w regionie Hiraan i regionie Bay interweniowały Krajowe Siły Zbrojne Etiopii; mając na uwadze, że organizacja Human Rights Watch ujawniła naruszenia praw człowieka, tortury, arbitralne zatrzymania, doraźne egzekucje i nielegalne ataki odwetowe na ludność cywilną, jakich dopuściły się etiopskie siły zbrojne i grupy zbrojne lojalne wobec tymczasowego rządu federalnego Somalii; mając na uwadze, że sąsiednia Erytrea została oskarżona przez Grupę Monitorowania Sankcji ONZ o dostarczanie broni, szkolenia i wsparcie finansowe dla Al-Szabab, a tym samym o naruszenie embarga ONZ na dostawy broni;

K.

mając na uwadze, że EMSA dysponuje instrumentami i danymi, które mogą pomóc operacji EU NAVFOR ATALANTA zwiększyć bezpieczeństwo statków i marynarzy w regionie;

L.

mając na uwadze, że problem piractwa ma również negatywny wpływ na cały region, gdzie połowy - regulowane przez kilka dwustronnych i wielostronnych umów w sprawie połowów - stały się niebezpiecznym przedsięwzięciem, nie tylko dla statków UE prowadzących połowy przykładowo na wodach terytorialnych Seszeli na podstawie umowy o partnerstwie w sprawie połowów pomiędzy UE a Republiką Seszeli, lecz także dla miejscowych rybaków, którym UE udziela wsparcia sektorowego, a w związku z tym bierze na siebie odpowiedzialność społeczną w tym zakresie;

M.

mając na uwadze, że UE jest największym na świecie darczyńcą na rzecz Somalii, jako że dotychczas zobowiązała się do udzielenia pomocy rozwojowej w wysokości 215,4 mln EUR świadczonej w ramach Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) na okres 2008-2013; mając na uwadze, że głównym celem tej pomocy finansowej jest podźwignięcie ludności z ubóstwa i zapewnienie samonapędzającego się wzrostu gospodarczego oraz zagwarantowanie długotrwałej stabilności w kraju poprzez wyeliminowanie podstawowych przyczyn piractwa dzięki finansowaniu projektów mających na celu poprawę zarządzania i praworządności, edukacji i wzrostu gospodarczego oraz wspieranie sektorów niepriorytetowych (zdrowie, środowisko, woda, urządzenia sanitarne); mając na uwadze, że w ramach EFR przeznaczono dodatkowe 175 mln EUR na okres 2011-2013, aby UE mogła wzmocnić swoje zaangażowanie oraz wesprzeć nowe działania w wyżej wymienionych dziedzinach; mając na uwadze, że żadnego z tych celów nie można zrealizować bez skutecznych instytucji sprawujących władzę w Somalii;

N.

mając na uwadze, że Róg Afryki, a szczególnie Somalię, dotknęła poważna klęska głodu spowodowana suszą, która doprowadziła do poważnego kryzysu humanitarnego, którego ofiarą padło ponad 12 milionów ludzi w regionie i ponad 7,5 miliona osób w Somalii; mając na uwadze, że klęska głodu doprowadziła nie tylko do śmierci wielu ludzi, zwłaszcza dzieci, ale również doprowadziła do ogromnego napływu uchodźców do krajów sąsiednich: Kenii i Etiopii; mając na uwadze, że Komisja Europejska zwiększyła swoją pomoc hunanitarną z 9 mln EUR w 2009 do 46 mln EUR w 2008 r., od tego czasu zmniejszyła jednak tę pomoc do zaledwie 35 mln EUR w 2010 r. i 30 mln EUR w 2011 r.; mając na uwadze, że Komisja Europejska zwiększyła kwotę środków przydzielonych na pomoc humanitarną do 77 mln EUR dopiero po niszczycielskiej suszy latem 2011 r.

O.

mając na uwadze, że skuteczne podejście do przeciwdziałania piractwu musi obejmować szerszą i bardziej wszechstronną strategię wydźwignięcia Somalii oraz całego Półwyspu Somalijskiego z ubóstwa i rozkładu państwa, ponieważ przynajmniej część Somalii odnosi korzyści gospodarcze z aktów piractwa i otrzymywanych okupów;

P.

mając na uwadze, że choć wysiłki UE w walce ze zjawiskiem piractwa uchroniły wszystkie dostawy w ramach Światowego Programu Żywnościowego (WFP) oraz dostawy misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM), misje te wymagają stałego zaangażowania celem zapewnienia odpowiedniego poziomu sił, oraz mając na uwadze, że w przyszłości mogą one stracić skuteczność ze względu na brak sił morskich;

Q.

mając na uwadze, że wiele państw członkowskich opracowuje obecnie własne zasady dotyczące obecności uzbrojonych strażników na pokładzie statków handlowych;

1.

ponownie wyraża ogromne zaniepokojenie w związku z trwającym i rosnącym zagrożeniem wywołanym przez piractwo i zbrojne napady na morzu popełniane wobec statków międzynarodowych dostarczających pomoc dla Somalii oraz wobec międzynarodowych i unijnych statków rybackich, handlowych i pasażerskich na Oceanie Indyjskim u wybrzeży Afryki, szczególnie na wodach Somalii i Rogu Afryki, i w związku z zagrożeniem dla bezpieczeństwa marynarzy i innych osób oraz dla stabilności w regionie;

2.

wzywa wysoką przedstawiciel i państwa członkowskie do pilnego rozważenia sposobów uwolnienia 191 marynarzy obecnie przetrzymywanych w charakterze zakładników, celem zakończenia ich przedłużającego się i bulwersującego uwięzienia przez porywaczy i umożliwienia powrotu tych marynarzy do domów, a jednocześnie dopilnowania, aby uwolniono siedem porwanych statków;

3.

z zadowoleniem przyjmuje wkład operacji EU NAVFOR ATALANTA w bezpieczeństwo na morzu u wybrzeży Somalii poprzez ochronę statków wyczarterowanych przez Światowy Program Żywnościowy do przewozu pomocy dla Somalii, a także innych statków narażonych na niebezpieczeństwo, w powstrzymywanie i zwalczanie aktów piractwa i rozboju u wybrzeży Somalii oraz zapobieganie im, a także w zapewnienie skuteczności reakcji UE na piractwo morskie;

4.

przyjmuje z zadowoleniem decyzję Rady z dnia 23 marca 2012 r. o przedłużeniu mandatu operacji EU NAVFOR ATALANTA do grudnia 2014 r. oraz o rozszerzeniu obszaru działania tych sił;

5.

ubolewa nad faktem, że liczba statków udostępnionych przez państwa członkowskie operacji EU NAVFOR ATALANTA spadła z ośmiu do jedynie dwóch-trzech na początku 2012 r., i w związku z tym wzywa państwa członkowskie do zapewnienia większych zasobów żeglugowych, aby wspomóc pomyślną realizację tej operacji;

6.

wzywa do większej koordynacji w ramach mechanizmu SHADE między UE, NATO, trzema najważniejszymi morskimi misjami antypirackimi (EU NAVFOR, CTF-150/151 i TF-508 w ramach operacji NATO "Ocean Shield") oraz różnymi międzynarodowymi siłami morskimi, aby uniknąć niepotrzebnego powielania działań, gdyż obie te organizacje - UE i NATO - działają na tym samym obszarze na podstawie własnej niezależności w podejmowaniu decyzji, choć mają te same interesy i w dużej mierze reprezentują te same narody europejskie;

7.

stanowczo wzywa wysoką przedstawiciel do zwiększonej koordynacji i współpracy wszystkich podmiotów międzynarodowych w Somalii i szeroko rozumianym Rogu Afryki - tj. UE, NATO, USA, ONZ i odnośnych krajów - co ma stanowić środek realizacji realnego i celowego podejścia do walki z piractwem, a przede wszystkim z jego oddolnymi przyczynami i konsekwencjami na wszystkich płaszczyznach;

8.

podkreśla jednocześnie konieczność zwiększenia strategicznej koordynacji między EU NAVFOR ATALANTA, misją EUTM Somalia i innymi działaniami WPBiO (np. misją RMCB po jej rozmieszczeniu) w szeroko rozumianym rejonie Rogu Afryki; w związku z tym przyjmuje z zadowoleniem decyzję Rady z dnia 23 marca 2012 r. o uruchomieniu Centrum Operacyjnego UE mającego na celu wsparcie misji z zakresu Wspólnej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (WPBiO) w Rogu Afryki; w związku z tym wzywa do przeglądu porozumień w sprawie dowodzenia obowiązujących EU NAVFOR ATALANTA i EUTM Somalia;

9.

przyjmuje z zadowoleniem konferencję londyńską poświęconą Somalii z dnia 23 lutego 2012 r., która pokazuje determinację wspólnoty międzynarodowej w eliminowaniu piractwa, i wzywa do skuteczniejszego rozwinięcia sądowych możliwości ścigania i zatrzymywania osób odpowiedzialnych za piractwo;

10.

podkreśla, że dalsza bezkarność piratów jest przeszkodą w powstrzymywaniu ich od działania; ubolewa nad faktem, że pomimo umów o transferze między UE a krajami trzecimi (Kenią, Seszelami i Mauritiusem), dwustronnych umów o repatriacji skazanych piratów, zawartych pomiędzy Seszelami a somalijskimi regionami Puntlandem i Somalilandem, oraz różnych międzynarodowych przepisów prawnych wielu piratów i innych przestępców nadal nie zatrzymano, a nawet jeżeli są aresztowani, to często zwalnia się ich z braku solidnych dowodów lub braku woli politycznej ścigania ich; zauważa również, że prawo karne niektórych państw członkowskich UE nie zabezpiecza wystarczająco przed piractwem na pełnym morzu;

11.

w związku z tym apeluje o natychmiastowe i skuteczne środki ścigania oraz karania osób podejrzanych o akty piractwa i wzywa te z krajów trzecich i państw członkowskich UE, które dotychczas tego nie uczyniły, do transpozycji do swojego prawa wszystkich przepisów zawartych w Konwencji ONZ o prawie morza, a także w Konwencji ONZ w sprawie przeciwdziałania bezprawnym czynom przeciwko bezpieczeństwu żeglugi morskiej w celu stawienia czoła bezkarności piratów, oraz wzywa Radę i Komisję, aby nadal analizowały możliwości sądowego rozpatrywania spraw w krajach regionu oraz aby podjęły prace nad utworzeniem w Somalii i w innych państwach regionu wyspecjalizowanych sądów antypirackich jako sądowego rozwiązania kwestii ścigania piratów z Somalii;

12.

odnotowuje zalecenia sekretarza generalnego ONZ dla Rady Bezpieczeństwa mające ułatwić ujmowanie i ściganie osób podejrzanych o piractwo; podkreśla jednocześnie potrzebę zagwarantowania przez istniejące lokalne sądy uczciwych i skutecznych procesów oraz humanitarnych i bezpiecznych warunków więzienia w zakładach regionalnych;

13.

wzywa państwa członkowskie do prowadzenia we współpracy z Europolem i Interpolem dochodzeń w sprawie przepływów pieniężnych oraz do ich śledzenia, a także do konfiskaty pieniędzy zapłaconych piratom jako okup, gdyż istnieją przesłanki, że pieniądze te mogą być przelewane na konta w bankach na całym świecie, w tym w Europie, oraz do identyfikowania i rozbijania siatek przestępczości zorganizowanej, które czerpią zyski z takich działań; wzywa Radę do ułatwiania dalszej współpracy między EU NAVFOR z jednej strony a Europolem i Interpolem z drugiej strony;

14.

zachęca EU NAVFOR, NATO oraz Koalicję Sił Morskich (CMF) do skutecznego przeciwstawiania się coraz częstszemu wykorzystywaniu porwanych statków jako statkówbaz, które to działanie znacznie zwiększa zdolność operacyjną piratów i umożliwia im atakowanie z większą siłą, determinacją i elastycznością na całym obszarze Oceanu Indyjskiego;

15.

podkreśla, że w razie potrzeby EMSA powinna kontynuować współpracę z EU NAVFOR ATALANTA, podając na potrzeby operacji - po zatwierdzeniu przez państwo bandery - dane LRIT i zdjęcia satelitarne statków pod banderą UE przepływających przez tę strefę; w tym celu zachęca państwa członkowskie do wydania Agencji zgody na dostarczenie tych danych i informacji operacji EU NAVFOR;

16.

uważa, że z uwagi na mnożenie się aktów piractwa marynarze narażeni na pirackie zagrożenia powinni odbywać szkolenia, aby wzmocnić ich samoobronę; podkreśla, że armatorzy powinni przestrzegać i w pełni stosować "Najlepsze zasady postępowania w celu ochrony przed piractwem bazującym w Somalii" (BMP-4), które zawierają wystarczające informacje dla wszystkich zainteresowanych stron na temat sposobów pomagania statkom w unikaniu, powstrzymywaniu lub opóźnianiu ataków pirackich u wybrzeży Somalii; ponawia apel do wszystkich statków działających w tym rejonie o rejestrowanie się w odpowiednich jednostkach koordynacji bezpieczeństwa morskiego i o przestrzeganie zaleceń EU NAVFOR ATALANTA; zwraca się do państw członkowskich o dopilnowanie, by wszystkie ich statki były rejestrowane;

17.

wzywa Radę i Komisję, aby - we współpracy z ONZ oraz Unią Afrykańską i w odpowiedzi na ponawiane wnioski tymczasowego rządu federalnego Somalii o pomoc międzynarodową w ochronie morskich konwojów z pomocą humanitarną i przeciwdziałaniu piractwu u swoich wybrzeży - kontynuowały współpracę z tymczasowym rządem federalnym Somalii i wspierały go w zwalczaniu piractwa i stawianiu sprawców przed sądem, a także pomogły Somalii i całemu regionowi w umocnieniu swojego potencjału;

18.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję Rady do Spraw Zagranicznych z dnia 12 grudnia 2011 r. w sprawie zainicjowania misji tworzenia zdolności morskich w regionie (RMCB) "EUCAP Nestor", której celem będzie wzmocnienie potencjału morskiego i organów sądowych oraz szkolenie policji przybrzeżnej i sędziów w ośmiu krajach Rogu Afryki i zachodniej części Oceanu Indyjskiego; wzywa Radę i ESDZ do podjęcia wszelkich starań dla dopilnowania, aby misja RMCB została rozmieszczona w tym regionie w kolejnym okresie letnim;

19.

zauważa, że szkolenie jest tylko jedną stroną budowania potencjału morskiego, i dlatego wzywa państwa członkowskie, żeby udzieliły materialnego wsparcia misji i regionowi, ze szczególnym uwzględnieniem morskich statków patrolowych;

20.

wyraża zdecydowane poparcie dla procesu pokojowego i pojednania z Dżibuti; wzywa do kompleksowego podejścia do sytuacji w Somalii, łączącego bezpieczeństwo z rozwojem, praworządnością i poszanowaniem praw człowieka oraz międzynarodowego prawa humanitarnego;

21.

z zadowoleniem przyjmuje decyzję Komisji o zaproponowaniu kolejnych 100 mln EUR wsparcia finansowego UE dla misji Unii Afrykańskiej w Somalii (AMISOM) w ramach Afrykańskiego Funduszu na rzecz Pokoju i wzywa państwa członkowskie oraz wspólnotę międzynarodową do pomocy w propagowaniu pokoju, rozwoju gospodarczego i budowaniu stabilnego systemu demokratycznego w Somalii, co będzie sprzyjać bezpieczeństwu i walce z piractwem w perspektywie długoterminowej; z zadowoleniem przyjmuje mianowanie specjalnego przedstawiciela UE w Rogu Afryki;

22.

jest zaniepokojony pogarszającą się sytuacją humanitarną w rejonie Rogu Afryki i wzywa wspólnotę międzynarodową, a zwłaszcza państwa członkowskie, do zwiększenia pomocy humanitarnej dla ludności w potrzebie, aby zaspokoić rosnące potrzeby humanitarne i zapobiec dalszemu pogarszaniu się sytuacji;

23.

powtarza, że każda strategia walki z piractwem powinna uwzględniać fakt, iż piractwo służy nielegalnym interesom gospodarczym, a jakiekolwiek zachęty mające skłonić ludność somalijską do odstąpienia od piractwa wymagają ukierunkowania na zatrudnienie ludzi młodych i na zapewnienie miejscowej ludności alternatywnych środków do życia, dzięki którym będzie ona mogła się odpowiednio utrzymać;

24.

z zadowoleniem przyjmuje unijny projekt Marsic wchodzący w skład programu dotyczącego najbardziej niebezpiecznych szlaków morskich w ramach Instrumentu na rzecz Stabilności, którego celem jest zwiększenie bezpieczeństwa morskiego w zachodnim rejonie Oceanu Indyjskiego i w Zatoce Adeńskiej poprzez wymianę informacji i budowanie potencjału, ponieważ uwypukla on współpracę regionalną między krajami tego regionu; oczekuje przedłużenia tego projektu na okres po roku 2013;

25.

zachęca do opracowywania inicjatyw antypirackich w krajach wschodniej i południowej Afryki oraz regionu Oceanu Indyjskiego, takich jak nowy projekt antypiracki MASE (program bezpieczeństwa na morzu), który otrzymał unijną subwencję na rozpoczęcie działalności w wysokości 2 mln EUR; z zadowoleniem przyjmuje uzupełniający się wzajemnie charakter projektów finansowanych przez Komisję i misji WPBiO w zakresie budowania regionalnych zdolności morskich;

26.

przypomina, że piractwo u wybrzeży Somalii jest konsekwencją braku prawa i porządku w tym kraju i że w związku z tym wspólnota międzynarodowa powinna dostarczyć tymczasowemu rządowi federalnemu Somalii niezbędnego wsparcia technicznego i finansowego w budowaniu potencjału w zakresie sprawowania kontroli nad własnymi wodami terytorialnymi oraz - zgodnie z prawem międzynarodowym - wyłączną strefą ekonomiczną;

27.

z zadowoleniem przyjmuje prace grupy kontaktowej ONZ ds. piractwa w pobliżu wybrzeży Somalii, która stanowi niespotykane dotąd forum wzmacniania poziomu i jakości współpracy międzynarodowej w tej dziedzinie, zarówno między państwami, jak i z wszystkimi najważniejszymi zainteresowanymi organizacjami międzynarodowymi;

28.

z zadowoleniem przyjmuje ścisłą współpracę z IMO w dziedzinie budowania potencjału morskiego, a także prace zmierzające do zawarcia strategicznego partnerstwa UE-IMO w celu zwalczania piractwa w szeroko rozumianym rejonie Rogu Afryki;

29.

podkreśla fakt, że wykorzystywanie na pokładzie prywatnych uzbrojonych strażników stanowi środek, który nie zastępuje niezbędnego kompleksowego rozwiązania zagrożenia piractwem, które ma wiele aspektów; bierze pod uwagę fakt, że niektóre państwa członkowskie wprowadziły odnośne ustawodawstwo; w tym kontekście wzywa państwa członkowskie, aby stosowały niezbędne środki bezpieczeństwa na pokładzie, gdy jest to możliwe, oraz apeluje do Komisji i Rady, aby pracowały na rzecz ukształtowania podejścia UE do wykorzystywania na pokładzie certyfikowanego uzbrojonego personelu, tak aby zagwarantować odpowiednie wdrażanie wytycznych IMO w tym zakresie;

30.

zauważa, że zgodnie z prawem międzynarodowym na pełnym morzu w każdym przypadku, także w działaniach podejmowanych w celu zwalczania piractwa, do danych statków i rozmieszczonego na pokładzie uzbrojonego personelu stosuje się jurysdykcję państwa bandery; zauważa ponadto, że jakiekolwiek organy inne niż organy państwa bandery nie mogą zarządzić aresztowania lub zajęcia statku - nawet jako czynności śledczej;

31.

zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie i Komisji, państwom członkowskim, sekretarzom generalnym Unii Afrykańskiej, ONZ i Międzyrządowego Organu ds. Rozwoju, prezydentowi tymczasowego rządu federalnego Somalii oraz Parlamentowi Panafrykańskiemu.