Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 24 stycznia 2013 r. w sprawie T-474/09 Fercal przeciwko OHIM - Jacson of Scandinavia (Jackson Shoes), wniesione w dniu 28 marca 2013 r. przez Fercal - Consultadoria e Serviços, Lda(Sprawa C-159/13 P)
(2013/C 171/36)
Język postępowania: portugalski
(Dz.U.UE C z dnia 15 czerwca 2013 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Fercal - Consultadoria e Serviços, Lda (przedstawiciel: A.J. Rodrigues, advogado)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Żądania wnoszącego odwołanie
Zarzuty i główne argumenty
Ponieważ oczywiste jest, że istnieją podobieństwa graficzne i fonetyczne pomiędzy nazwami JACKSON i JACSON, porównania pomiędzy dwoma znakami powinno dokonywać się z uwzględnieniem pełnych nazw: JACKSON SHOES/JACSON OF SCANDINAVIA AB.
Z ar. 4 ust. 1 dyrektywy Rady 89/104/EWG(1) z dnia 21 grudnia 1988 r., że postrzeganie znaków przez przeciętnego konsumenta ma decydujące znaczenie dla ogólnej oceny prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.
Przeciętny konsument, który w całości ocenia sporne znaki, łatwo może dostrzec, ze ma do czynienia z różnymi oznaczeniami odróżniającymi: znakiem i nazwą handlową - w tym przypadku poprzez wprowadzenie inicjałów "AB", co przyczynia się do tego, aby oddalić wszelką możliwość, że przeciętny konsument zostanie wprowadzony w błąd przez znak "JaCKSON SHOES".
Aspekt ten ma istotne znaczenie dla odwołującej się, ponieważ art. 4 ust. 1 lit. b) dyrektywy 89/104/EWG stanowi, że postrzeganie znaków przez przeciętnego konsumenta ma decydujące znaczenie dla ogólnej oceny prawdobodobieństwa wprowadzenia w błąd.
Znaki te mają wyraźnie określone i różne funkcje: znak jest oznaczeniem umożliwiającym odróżnianie towarów lub usług jednego przedsiębiorstwa od towarów lub usług innych przedsiębiorstw (art. 4 in fine rozporządzenia o wspólnotowym znaku towarowym), podczas gdy nazwa handlowa służy identyfikacji przedsiębiorstwa, tak aby można było je odróżnić od innych przedsiębiorstw.
Z drugiej strony używanie podobnych nazw - które są powszechnie używane w różnych krajach - nie jest w stanie powodować niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd przeciętnego konsumenta i nie powoduje bezprawnej konkurencji poprzez wprowadzenie w błąd pomiędzy produktami wnoszącej odwołanie i pozwanej.
Nie można przyznać (na podstawie samej tylko nazwy handlowej w Szwecji) prawa do wyłącznego używania (we wszystkich państwach członkowskich!) nazwy, która powszechnie jest używana w licznych państwach członkowskich przez miliony osób, a także przez inne przedsiębiorstwa.
Nie można przyznać pozwanej prawa do zakazania wnoszącej odwołania rejestracji w klasie 25 znaku JACKSON SHOES, w sytuacji gdy pod tą nazwą zostały zarejestrowane inne znaki wspólnotowe w klasie 25.
Ponadto pozwana przyznała współistnienie na rynku licznych znaków wymienionych i opisanych przez wnoszącą odwołanie i nigdy nie podniosła, ze którykolwiek z nich mógłby wprowadzić w błąd przeciętnego konsumenta, ani też że znaki te kolidują ze sobą.
Podmiot, który obiera jako oznaczenie odróżniające element cechujący się słabą zdolnością odróżniającą, lub który również znajduje się w innych oznaczeniach odróżniających osób trzecich, nie może zakazać, aby to samo oznaczenie (lub podobne) było używane ponownie przez osoby trzecie w połączeniu z innymi elementami.
Nic nie stoi na przeszkodzie współistnieniu - nota bene już istniejących- znaków odróżniających z podobnymi nazwami powszechnymi, o ile jako całość różnią się one od siebie.
Ponieważ wiadomo, że wnosząca odwołanie, w przeciwieństwie do tego, co podnosi pozwana przedstawiła dowód na istnienie i na działalność handlową nie tylko na całym obszarze wspólnotowym, ale także na rynkach Ameryki Północnej i Afryki Północnej, nie poprzez katalog, który, jak w przypadku pozwanej, jako zredagowany w języku ojczystym, jest ograniczony geograficznie, lecz w wielojęzykowej praktyce z uczestnictwem na najbardziej znaczących obuwniczych targach światowych.
Wspólnotowego znaku towarowego JACKSON SHOES nie można pomylić z nazwą handlową JACSON OF SCANDINAVIA AB, tym bardziej, że współistnieją one już przez dość długi czas i żadna ze stron nie podniosła poniesienia szkód w związku z takim współistnieniem, ani też nie podniosła konkurencyjności produktów, z którego to względu oczywiste jest, że również konsument stając wobec obydwu oznaczeń, z łatwością dostrzeże, że ma do czynienia ze znakiem towarowym i oznaczeniem handlowym, a tym samym bez wątpienia z dwoma oznaczeniami wyróżniającymi o odmiennym typie.
Ponadto, o czym była mowa w wyroku, i co przyznały obydwie strony, w oczach przeciętnego konsumenta nie istnieje wprowadzenie w błąd, a tym samym nie można pomylić jednego znaku z drugim i "ocena podobieństwa znaków powinna zasadzać się na łącznym wrażeniu wywołanym przez te znaki" (zob. wyrok Sądu z dnia 12 listopada 2009 r. w sprawie Spa Monopole przeciwko OHIM - De Francesco Import (SpagO), T-438/07, dotychczas nieopublikowany w Zbiorze, pkt 23 i przytoczone tam orzecznictwo).
W celu prawidłowego rozstrzygnięcia niniejszej sprawy należy podnieść, że OHIM zezwolił na rejestrację wielu znaków z wyrażeniem "JAKSON" w celu oznaczenia obuwia, i nie powinien on odbiegać kompletnie od tego, gdy rozstrzyga wniosek o rejestrację nowego znaku towarowego o tej samej nazwie (zwyczajnej) "JAKSON".
Ignorowanie takiej rzeczywistości ma charakter dyskryminacyjny, podważając zasadę równości.
Zaskarżona decyzja narusza przepisy art. 8 ust. 4 i 453 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009(2) z dnia 26 lutego 2009 r. w sprawie wspólnotowego znaku towarowego.
______(1) Pierwsza dyrektywa Rady z dnia 21 grudnia 1988 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (Dz.U. 1989, L 40, s. 1.)
(2) Dz.U. L 78, s. 1.
