Skarga wniesiona w dniu 2 kwietnia 2012 r. - Republika Grecka przeciwko Komisji(Sprawa T-150/12)
(2012/C 184/25)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 23 czerwca 2012 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Grecka (przedstawiciele: I. Chalkias, X. Basakou i A. Vasilopoulou)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
W swojej skardze Republika Grecka wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 25 stycznia 2012 r. "w sprawie pomocy przyznanej przez Grecję producentom zbóż oraz spółdzielniom z tego sektora [nr SA 27354 (C 36/2010) (ex NN 3/2010 i ex CP 11/2009)]" doręczonej pod numerem C(2011) 9335 wersja ostateczna.
W zarzucie pierwszym skarżąca utrzymuje, że zaskarżona decyzja jest niejasna, ponieważ nie wynika z niej jednoznacznie: i) na czym polega bezprawna pomoc, ii) w jaki sposób została ustalona jej kwota, iii) kim są beneficjenci, od których należy domagać się zwrotu. Ponadto twierdzi ona, że niejasna jest także publikacja odnosząca się do przeprowadzonego wcześniej przez Komisję dochodzenia, co prowadzi do pogwałcenia pewności prawa i prawa do obrony przysługującego zainteresowanym osobom trzecim z naruszeniem art. 108 ust. 2 TFUE w związku z art. 6 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r.(1)
W zarzucie drugim skarżąca powołuje się na błędną wykładnię i błędne zastosowanie art. 107 ust. 1 TFUE oraz na błędną ocenę okoliczności faktycznych, ponieważ przyznane środki w obu postaciach, a mianowicie przyznanie gwarancji i bonifikata odsetek, nie spełniały przesłanek do uznania ich za bezprawnie przyznaną pomoc państwa.
W zarzucie trzecim skarżąca utrzymuje, że zaskarżona decyzja została wydana na podstawie błędnej oceny okoliczności faktycznych i z naruszeniem istotnych wymogów proceduralnych, gdyż Komisja z powodu błędnej oceny okoliczności faktycznych i wadliwego lub niewystarczającego uzasadnienia doszła do wniosku, że środki w postaci bonifikaty odsetek i przyznania gwarancji państwa w związku z udzieleniem pożyczki lokalnym związkom spółdzielni rolniczych stanowią bezprawnie przyznaną pomoc państwa, z uwagi na to, że stanowią selektywną korzyść gospodarczą dla beneficjentów bezpośrednich i pośrednich oraz grożą zakłóceniem konkurencji i wywarciem wpływu na wymianę handlową między państwami członkowskimi.
W zarzucie czwartym skarżąca utrzymuje, że Komisja błędnie zinterpretowała i zastosowała art. 107 ust. 3 lit. b) TFUE oraz nieprawidłowo skorzystała z uznania przysługującego jej w ramach pomocy państwa, ponieważ w każdym razie płatności z 2009 r. powinny były zostać uznane za zgodne ze wspólnym rynkiem ze względu na powszechnie znane poważne trudności w gospodarce greckiej i wejście w życie przepisu prawa pierwotnego Unii Europejskiej nie może zależeć od wejścia w życie komunikatu Komisji, takiego jak tymczasowe wspólnotowe ramy w zakresie wsparcia. Ponadto Komisja oddaliła w sposób niewystarczająco uzasadniony argument skarżącej dotyczący występowania w niniejszym przypadku przesłanek określonych w tymczasowych wspólnotowych ramach w zakresie wsparcia.
W zarzucie piątym skarżąca zarzuca Komisji błędną wykładnię i błędne zastosowanie art. 107 TFUE, jako że instytucja ta bezzasadnie zaliczyła do kwot podlegających odzyskaniu jako bezprawnie przyznana pomoc państwa a) część odsetek, która zgodnie z umową pożyczki i zarządzeniem ministerialnym nr 56700/B3033/08.12.2008 stanowi udział (w wysokości 0,12%, o którym mowa w ustawie 128/75) i b) prowizję z tytułu gwarancji w wysokości 2 % przewidzianą na rzecz państwa w zarządzeniu ministerialnym 2/21304/0025/26.10.2010, które nie stanowią pomocy państwa i powinny zostać odliczone od ostatecznej kwoty podlegającej odzyskaniu.
______(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania art. 93 traktatu WE.
