Odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 7 października 2009 r. w sprawie F-3/08 Marcuccio przeciwko Komisji, wniesione w dniu 21 grudnia 2009 r. przez Luigiego Marcuccia(Sprawa T-515/09 P)
(2010/C 51/74)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2010 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Luigi Marcuccio (Tricase, Włochy) (przedstawiciel: adwokat G. Cipressa)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
– w każdym razie uchylenie zaskarżonego postanowienia w całości i bez żadnego wyjątku;
– stwierdzenie, że skarga w pierwszej instancji, w przedmiocie której zostało wydane zaskarżone postanowienie, była całkowicie dopuszczalna w całości i bez żadnego wyjątku;
– tytułem głównym: uwzględnienie w całości i bez żadnego wyjątku żądań skarżącego zawartych w skardze w pierwszej instancji;
– zasądzenie od Komisji Europejskiej na rzecz wnoszącego odwołanie wszelkich kosztów poniesionych przez niego w toku całego postępowania we wszystkich instancjach, rozpatrujących sprawę co do istoty.
– pomocniczo: odesłanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przed Sąd do spraw Służby Publicznej rozpoznający w innym składzie.
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszący odwołanie wniósł niniejsze odwołanie od postanowienia Sądu do spraw Służby Publicznej (SSP) z dnia 7 października 2009 r., wydanego w sprawie F-3/08. Postanowieniem tym Sąd odrzucił jako w sposób oczywisty bezzasadną skargę mającą za przedmiot stwierdzenie nieważności decyzji Komisji odmawiającej odesłania mu tłumaczenia na język włoski wcześniejszej decyzji, a także zasądzenie od pozwanej odszkodowania za szkodę poniesioną jakoby w związku z tą odmową. Na mocy zaskarżonego postanowienia zasądzono również od skarżącego, na podstawie art. 94 lit. a) regulaminu postępowania przed SSP, na rzecz Sądu kwoty 1.000 EUR.
Pierwszy i jedyny zarzut naruszenia prawa podniesiony przez skarżącą dotyczy naruszenia przez Urząd Publikacji zasad przejrzystości i równego traktowania oferentów zawarty w art. 15 TFEU oraz art. 89 rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (zwanego dalej "rozporządzeniem finansowym")(1), naruszenia obowiązku udzielenia zamówienia na podstawie oceny spełnienia kryteriów selekcji, określonych w art. 100 ust. 1 rozporządzenia finansowego, braku adekwatnego uzasadnienia decyzji (z naruszeniem art. 296 TFEU) oraz szeregu oczywistych błędów w ocenie, jakie miała popełnić pozwana, powodując nieważność jej decyzji, na mocy której oferta poczty luksemburskiej, a nie oferta skarżącej, uznana została za ofertę najkorzystniejszą gospodarczo.
W pierwszej części zarzutu naruszenia prawa skarżąca twierdzi, że Urząd Publikacji - z naruszeniem art. 100 ust. 1 rozporządzenia finansowego - nie oparł swej decyzji na ocenie spełnienia kryteriów selekcji ofert i udzielania zamówień.
W drugiej części zarzutu naruszenia prawa skarżąca twierdzi, że Urząd Publikacji w swej ocenie ofert zastosował szereg szczegółowych kryteriów, które nie były zawarte w specyfikacji zamówienia, a tym samym naruszył zasadę przejrzystości określoną w art. 15 TFEU oraz w art. 89 rozporządzenia finansowego.
W trzeciej części zarzutu skarżąca twierdzi, że Urząd Publikacji w sposób niespójny zastosował kryteria techniczne o charakterze otwartym, skutecznie czyniąc proces oceny nieprzejrzystym.
W czwartej części zarzutu skarżąca twierdzi, że Urząd Publikacji - z naruszeniem art. 15 i 296 TFUE oraz art. 89 rozporządzenia finansowego, jak również z naruszeniem ogólnych wymogów proceduralnych dotyczących obowiązku uzasadnienia decyzji oraz zachowania przejrzystości - nie zapewnił odpowiedniego i jednoznacznego uzasadnienia swej oceny ofert, a uzasadnienie decyzji było wewnętrznie sprzeczne oraz obciążone oczywistymi błędami w ocenie.
Skarżąca twierdzi wreszcie, że z uwagi na okoliczność, iż zaskarżona decyzja jest wadliwa z powodu naruszenia prawa europejskiego, Urząd Publikacji popełnił czyn niedozwolony i jest z tego tytułu odpowiedzialny na podstawie art. 340 TFUE. Skarżąca w istocie twierdzi, że z powodu przyznania zamówienia poczcie luksemburskiej, a nie skarżącej, ta ostatnia poniosła poważną szkodę polegającą na utracie możliwości udzielenia jej zamówienia publicznego oraz w postaci wszelkich wydatków na przygotowanie i opracowanie oferty, jak również na obronę swego stanowiska.
______
(1) Dz.U. L 248, s. 1.
