Skarga wniesiona w dniu 9 listopada 2009 r. - Escola Superior Agrária de Coimbra przeciwko Komisji(Sprawa T-446/09)
(2010/C 37/54)
Język postępowania: portugalski
(Dz.U.UE C z dnia 13 lutego 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Escola Superior Agrária de Coimbra (Bencanta, Portugalia) (przedstawiciel: adwokat J. Pais do Amaral)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji D(2009)224268 z dnia 9 września 2009 r.
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Brak uzasadnienia w zakresie wymogu zwrotu kwoty wskazanej w pkt 8 pisma z dnia 12 sierpnia 2009 r.
Naruszenie ustępów 21.2 i 22 administracyjnych przepisów ramowych w zakresie pozostałych kwot, ponieważ istniał rejestr czasu przeznaczonego na projekt przez różnych uczestników ze wskazaniem osoby, która ten czas poświęciła i zaznaczeniem odnośnego przedziału czasu, a tak opisany nakład czasu jest rzeczywisty.
Błąd w ustaleniach faktycznych, jako że administracja może działać jedynie na podstawie pewnych ustaleń faktycznych, a zwykła wątpliwość dotycząca kwestii, czy czas wskazany w timesheets był rzeczywiście wykorzystany, czy też nie, wymaga przedstawienia przez Komisję dowodu.
Błąd w ustaleniach, ponieważ nie istnieje zobowiązanie na piśmie do stosowania określonego systemu rejestrowania czasu wykonywania pracy, bardziej dokładnego niż wspomniany rejestr w postaci timesheets, a stawianie przez Komisję w czasie wykonywania umowy (kiedy nie jest już możliwa zmiana metody rejestrowania czasu przeznaczonego na projekt odnotowanego przy pomocy wcześniejszego i wiarygodnego systemu timesheets) większych wymagań niż określone wcześniej lub zawarte w umowie nie jest prawnie uzasadnione. Ponadto wymagania oznaczające konieczność fotograficznego odzwierciedlania wykorzystanego czasu są nieproporcjonalne.
Zaskarżony akt narusza zasady dobrej wiary, uzasadnionych oczekiwań, przejrzystości, proporcjonalności oraz dobrej i racjonalnej administracji, jako że zasady rejestrowania czasu są nowe, co znajduje zresztą potwierdzenie w okoliczności, że te same zasady zostały zamieszczone wprost i wyraźnie w późniejszych wersjach projektu.
Błąd w ocenie stanu faktycznego w zakresie w jakim wielkość żądanego zwrotu nie jest proporcjonalna do rodzaju i charakteru nieprawidłowości, jakie Komisja - w jej przekonaniu - wykryła. Nie było bowiem możliwe osiągnięcie rezultatów odzwierciedlonych około 10. pozycji w przypadku 200 projektów, bez poświęcenia na to znacząco większego nakładu czasu niż rzeczywiście przeznaczony (po odjęciu żądanego zwrotu)
