POMOC PAŃSTWA - WŁOCHYPomoc państwa C 26/10 (ex NN 43/10) - Program dotyczący zwolnienia z podatku komunalnego od nieruchomości stosowanego do nieruchomości użytkowanych przez podmioty niekomercyjne do określonych celów
Zaproszenie do zgłaszania uwag zgodnie z art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/C 348/11)
(Dz.U.UE C z dnia 21 grudnia 2010 r.)
Pismem z dnia 12 października 2010 r., zamieszczonym w języku oryginału na stronach następujących po niniejszym streszczeniu, Komisja powiadomiła Włochy o swojej decyzji w sprawie wszczęcia postępowania określonego w art. 108 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej dotyczącego wyżej wspomnianego środka pomocy oraz przepisu dotyczącego podmiotów niekomercyjnych.
Zainteresowane strony mogą zgłaszać uwagi na temat środka pomocy, w odniesieniu do którego Komisja wszczyna postępowanie, w terminie jednego miesiąca od daty publikacji niniejszego streszczenia i następującego po nim pisma. Uwagi należy kierować do Kancelarii ds. Pomocy Państwa w Dyrekcji Generalnej ds. Konkurencji Komisji Europejskiej na następujący adres lub numer faksu:
European Commission
Directorate-General for Competition
State aid Greffe
1049 Bruxelles/Brussel
BELGIQUE/BELGIË
Faks +32 22961242
Otrzymane uwagi zostaną przekazane władzom włoskim. Zainteresowane strony zgłaszające uwagi mogą wystąpić z odpowiednio uzasadnionym pisemnym wnioskiem o objęcie ich tożsamości klauzulą poufności.
TEKST STRESZCZENIA
OPIS ŚRODKA, W ODNIESIENIU DO KTÓREGO KOMISJA WSZCZYNA POSTĘPOWANIE
Podatek komunalny od nieruchomości, wprowadzony w 1992 r. dekretem legislacyjnym nr 504/92, płacony jest przez wszystkie osoby fizyczne i prawne posiadające nieruchomości. Podatek jest płacony zarówno przez rezydentów jak i nierezydentów, niezależnie od sposobu użytkowania nieruchomości. Kwotę, jaką należy uiścić, oblicza się na podstawie wartości katastralnej danej nieruchomości. Do kategorii nieruchomości korzystających z całkowitego zwolnienia z podatku należą nieruchomości użytkowane przez podmioty niekomercyjne, prowadzące działalność wyłącznie w zakresie pomocy społecznej, socjalnej, opieki zdrowotnej, edukacji, zakwaterowania, kultury, rekreacji, sportu, religii i kultu religijnego. Przedmiotowe zwolnienie z podatku stosuje się do tych rodzajów działalności pod warunkiem, że nie mają one charakteru wyłącznie komercyjnego.
Artykuł 149 ustawy jednolitej o podatkach dochodowych (TUIR) określa, jakie warunki mogą prowadzić do utraty przez
dany podmiot "statusu niekomercyjnego". W szczególności art. 149 ust. 1 TUIR przewiduje, że jeśli podmiot niekomercyjny prowadzi w przeważającym zakresie działalność komercyjną, traci swój "status niekomercyjny". Zgodnie z art. 149 ust. 4 TUIR warunki określone w tym artykule nie mają zastosowania do instytucji kościelnych, którym przyznano status cywilny, ani do amatorskich klubów sportowych.
OCENA ŚRODKÓW
Komisja uważa, że oba przedmiotowe programy podatkowe zdają się spełniać wszystkie właściwe warunki, konieczne do uznania ich za pomoc państwa.
W szczególności wydaje się, że środki te stanowią odstępstwo od włoskiego systemu podatkowego. Odnośnie do zwolnienia z podatku komunalnego od nieruchomości: ponieważ wydaje się, że nieruchomości użytkowane przez podmioty niekomercyjne mogłyby być użytkowane również do celów działalności komercyjnej i zważywszy na fakt, że zasadniczo użytkowanie nieruchomości do celów niekomercyjnych jest zwolnione z podatku przy jednoczesnym pełnym opodatkowaniu użytkowania do celów komercyjnych, środek dotyczący zwolnienia podmiotów niekomercyjnych z podatku komunalnego od nieruchomości wydaje się stwarzać wybiórczą korzyść. Odnośnie do art. 149 ust. 4 TUIR, na obecnym etapie Komisja uważa, że przepis wykluczający stosowanie przepisów dotyczących utraty statusu niekomercyjnego przez instytucje kościelne i amatorskie kluby sportowe stanowi jedynie na pierwszy rzut oka korzyść wybiórczą ze względu na fakt, że jest ona przyznawana wyłącznie tym podmiotom.
Wydaje się zatem, że środki przynoszą korzyść gospodarczą, polegającą na ograniczeniu obciążenia podatkowego danych podmiotów oraz wiążą się z wykorzystaniem zasobów państwowych.
Wydaje się również, że środki wpływają na wymianę handlową między państwami członkowskimi i zakłócają lub grożą zakłóceniem konkurencji ze względu na fakt, że przynajmniej niektóre sektory korzystające ze zwolnienia wydają się podlegać konkurencji i wymianie handlowej w obrębie Unii Europejskiej.
Wydaje się, że żadne z odstępstw przewidzianych w art. 107 ust. 2 i 3 nie ma zastosowania, a środki pomocy wydają się być niezgodne z rynkiem wewnętrznym, z wyjątkiem pomocy przyznanej niektórym podmiotom prowadzącym działalność na rzecz promowania kultury i zachowania dziedzictwa kulturowego.
Na obecnym etapie Komisja nie może wykluczyć, że niektóre rodzaje działalności korzystające z przedstawionych środków można uznać za usługi w ogólnym interesie gospodarczym.
Komisja uważa zatem, że wdrożenie przedmiotowych środków przez władze włoskie mogło stanowić pomoc państwa w rozumieniu art. 107 ust. 1 TFUE.
Z uwagi na wątpliwości dotyczące zgodności pomocy, Komisja proponuje wszczęcie formalnego postępowania wyjaśniającego określonego w art. 108 ust. 2 TFUE.
Zgodnie z art. 14 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999, wszelka bezprawnie przyznana pomoc może podlegać odzyskaniu od beneficjenta.
TEKST PISMA
grafika
