Skarga wniesiona w dniu 8 września 2010 r. - Roca Sanitario przeciwko Komisji(Sprawa T-408/10)
(2010/C 301/88)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 6 listopada 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Roca Sanitario, SA (Barcelona, Hiszpania) (przedstawiciele: J. Folguera Crespo i M. Merola, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności, w części, art. 1, 2 i 4 decyzji Komisji Europejskiej z dnia 23 czerwca 2010 r. w zakresie, w jakim dotyczy ona spółki Roca Sanitario;
– tytułem żądania ewentualnego, obniżenie grzywny nałożonej na spółkę Roca Sanitario w zakresie opisanym w skardze, o ile Sąd uzna to za stosowne w świetle przedstawionych argumentów lub z innych powodów wskazanych przez Sąd;
– w dalszej kolejności, także tytułem żądania ewentualnego, na wypadek gdyby w innych sprawach wniesionych przez Roca France lub Laufen Austria Sąd zasądził obniżenie grzywny nałożonej w decyzji Komisji Europejskiej z dnia 23 czerwca 2010 r. za popełnione przez te spółki naruszenia, za które Roca Sanitario ponosi odpowiedzialność solidarną, stwierdzenie, że Roca Sanitario jest uprawniona do uzyskania stosownej obniżki kwoty grzywny, za której zapłatę ponosi ona odpowiedzialność solidarną;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez spółkę Roca Sanitario.
Zarzuty i główne argumenty
Przedmiotem niniejszego postępowania jest ta sama decyzja, którą zaskarżono w sprawie T-364/10 Duravit i in. przeciwko Komisji oraz w sprawie T-368/10 Rubinetteria Cisal przeciwko Komisji.
Zarzuty i główne argumenty są podobne do tych, które podniesiono w wymienionych wyżej sprawach.
Skarżące podnoszą w szczególności, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie, uznając że skarżąca ponosi odpowiedzialność solidarną za naruszenia zarzucane spółkom Roca France i Laufen Austria oraz przekraczając znacząco maksymalną kwotę grzywny, jaka może zostać nałożona zgodnie z art. 23 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu.(1)
Skarżąca podnosi także, w zaskarżonej decyzji bezzasadnie pominięto znaczną ilość dowodów, które - w kontekście ustalania odpowiedzialności i obliczania grzywny - obalają domniemanie, że skarżąca wywierała decydujący wpływ na działalność spółek Roca France i Laufen Austria.
Skarżąca utrzymuje, że zaskarżona decyzja narusza prawo do obrony, gdyż skarżąca została obciążona odpowiedzialnością na podstawie faktów i subiektywnych ocen, które nie zostały zawarte w piśmie w sprawie przedstawienia zarzutów, i w odniesieniu do których skarżącej nie umożliwiono przedstawienia uwag.
______
(1) Dz.U. 2003, L 1, s. 1.
