Skarga wniesiona w dniu 13 września 2010 r. - SLM przeciwko Komisji(Sprawa T-389/10)
(2010/C 301/74)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 6 listopada 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Siderurgica Latina Martin Spa (SLM) (Ceprano, Włochy) (przedstawiciele: G. Belotti i F. Covone, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
Tytułem żądania głównego:
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 30 czerwca 2010 r. C(2010) 4387 wersja ostateczna w sprawie COMP/38.344 - Stal sprężająca;
tytułem żądania ewentualnego:
– obniżenie kwoty nałożonej na skarżącą grzywny.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga została wniesiona przeciwko tej samej decyzji, która została zaskarżona w sprawie T-385/10 ArcelorMittal Wire France i in. przeciwko Komisji.
Na poparcie swych żądań skarżąca podnosi, co następuje:
W zakresie dotyczącym stwierdzenia nieważności decyzji: nadzwyczajna i nieuzasadniona długość postępowania administracyjnego, która w poważny sposób przeszkodziła w korzystaniu przez skarżącą z przysługującego jej prawa do obrony, w szczególności w odniesieniu do okoliczności faktycznych zaistniałych w latach 1997-1999, czyli 10 lat przed wysłaniem pisma w sprawie przedstawienia zarzutów z września 2008 r.
W zakresie dotyczącym zmniejszenia kwoty nałożonej na nią grzywny:
Brak uzasadnienia kwoty grzywny ze względu na to, że niezrozumiałym jest, na podstawie jakich obliczeń i jakiej wielkości obrotów Komisja ukarała skarżącą.
Naruszenie pułapu 10 % wielkości obrotów.
Brak uzasadnienia zastosowanych zwiększeń kwoty grzywny.
Błędne zastosowanie wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien z 2006 r., a także wytycznych z 1998 r., obowiązujących nie tylko w okresie, kiedy zaistniały przypisywane skarżącej okoliczności, lecz także przez pierwsze cztery lata postępowania.
Błędna ocena czasu trwania udziału skarżącej w kartelu ze względu na to, że nie została ona oparta na mających obiektywny charakter stwierdzeniach.
Nieuwzględnienie okoliczności łagodzących, w niniejszym przypadku - wykazanej drugoplanowej roli odgrywanej przez skarżącą w stwierdzonych czynach, jej ograniczonego udziału w rynku i braku skuteczności kartelu.
Doszło również do przedawnienia, ponieważ w ciągu pięciu lat od przeprowadzenia niezapowiedzianej kontroli nie zastosowano żadnego środka mogącego przerwać bieg tego przedawnienia.
