Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 7 lipca 2010 r. w sprawie T-60/09 Herhof-Verwaltungsgesellschaft mbH przeciwko Urzędowi Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), druga strona w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą OHIM: Stabilator sp. z o.o., wniesione w dniu 23 sierpnia 2010 r. przez Herhof-Verwaltungsgesellschaft mbH(Sprawa C-418/10 P)
(2010/C 288/42)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 23 października 2010 r.)
Strony
Wnoszący odwołanie: Herhof-Verwaltungsgesellschaft mbH (przedstawiciele: adwokaci A. Zinnecker i S. Müller)
Druga strona postępowania: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory), Stabilator sp. z o.o.
Żądania wnoszącego odwołanie
– uchylenie wyroku Sądu Unii Europejskiej z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie T-60/09;
– wydanie wyroku kończącego postępowanie w sprawie, uwzględniając żądania wnoszącej odwołanie przedstawione przez nią w pierwszej instancji;
– ewentualnie uchylenie zaskarżonego wyroku i skierować sprawy do ponownego rozpoznania przez Sąd;
– obciążenie kosztami drugiej strony postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
1) Wnosząca odwołanie podnosi, po pierwsze, że uzasadnienie zaskarżonego wyroku jest wewnętrznie sprzeczne: Sąd uznaje z jednej strony, że Izba Odwoławcza ograniczyła się do zbadania, jakiego rodzaju przedsiębiorstwa oferują sporne towary i usługi, a w konsekwencji mogła popełnić błąd w ocenie przy określaniu kręgu tych przedsiębiorstw w wyniku zbyt zawężającej interpretacji wykazu towarów i usług zarejestrowanego dla wcześniejszego znaku towarowego spowodowanej postrzeganiem owych towarów i usług jako całości. Po drugie, stwierdza on, że kwestia, czy Izba Odwoławcza popełniła błąd w ocenie, może zostać rozstrzygnięta jedynie po przeprowadzeniu analizy "ustaleń Izby Odwoławczej dotyczących każdego z towarów i każdej z usług, dla których dokonano zgłoszenia" i podejmuje następnie takie badanie, mimo że nie zostało ono przeprowadzone przez Izbę Odwoławczą, dochodząc do wniosku, że Izba Odwoławcza nie popełniła błędu w ocenie. Ta niespójność działa na niekorzyść wnoszącej odwołanie, ponieważ Sąd w ramach przeprowadzanych przez niego szczegółowych porównań zawsze odwołuje się ostatecznie do "całościowego porównania" dokonanego przez Izbę Odwoławczą na podstawie rodzajów działalności, prowadząc w konsekwencji również w tym zakresie do zawężającej interpretacji wykazu towarów i usług objętych wcześniejszą rejestracją.
2) Po drugie, wnosząca odwołanie podnosi, że Sąd naruszył art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia nr 207/2009, ponieważ, opierając się na całościowym porównaniu dokonanym przez Izbę Odwoławczą na podstawie rodzajów działalności, w ramach każdego przeprowadzonego przez niego szczegółowego porównania zawężająco interpretuje wykazy towarów i usług kolidujących ze sobą znaków i w rezultacie wypacza treść tych wykazów i okoliczności, które należy z nich wywieść, takie jak charakter, przeznaczenie, sposób używania i adresaci danych towarów lub usług.
3) Po trzecie, wnosząca odwołanie twierdzi, że Sąd naruszył art. 65 rozporządzenia nr 207/2009 i regulamin postępowania, a w szczególności wspólnotową zasadę prawa do bycia wysłuchanym, która znajduje wyraz we wspomnianych przepisach, uznając niektóre z przedłożonych mu dokumentów za niedopuszczalne, mimo że wnosząca odwołanie nie mogła się na nie powołać w postępowaniu przed OHIM, ponieważ nie mogła przewidzieć, że OHIM dokona porównania towarów i usług zamieszczonych na wykazach w sposób całościowy, a nie szczegółowy.
