Skarga wniesiona w dniu 24 maja 2010 - Polska przeciwko Komisji(Sprawa T-241/10)
(2010/C 209/71)
Język postępowania: Polski
(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Rzeczpospolita Polska (Przedstawiciel: M. Szpunar, pełnomocnik)
Strona pozwana: Komisja europejska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2010/152/UE z dnia 11 marca 2010 r. (notyfikowanej jako dokument nr K(2010) 1317) wyłączającej z finansowania przez Unię Europejską niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)(1), w części wyłączającej z finansowania wspólnotowego kwoty 279.794.442,15 PLN i 25.583.996,81 EUR, wydatkowane przez agencję płatniczą akredytowaną przez Rzeczpospolitą Polską;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zaskarżona decyzja przewiduje korektę finansową z powodu rzekomych uchybień w systemie identyfikacji i kontroli działek rolnych w latach 2005 i 2006, dotyczących: nie do końca zwektoryzowanego systemu identyfikacji działek rolnych, akceptacji niekwalifikowalnych gruntów do płatności, zbyt niskiej liczby kontroli na miejscu w regionach o wysokim wskaźniku błędu (województwo opolskie) oraz błędnego zastosowania przepisów dotyczących celowej niezgodności.
Strona skarżąca kwestionuje istnienie wszystkich zarzucanych uchybień i podnosi przeciwko zaskarżonej decyzji następujące zarzuty.
Po pierwsze, skarżąca podnosi zarzut naruszenia art. 7 ust. 4 pierwszy akapit rozporządzenia (WE) nr 1258/1999(2) i art. 31 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005(3) oraz naruszenia wytycznych nr VI/5330/97 poprzez zastosowanie korekty finansowej w oparciu o błędne ustalenia faktyczne i błędną wykładnię prawa, pomimo że wydatki zostały dokonane przez władze polskie zgodnie z przepisami Unii Europejskiej.
Zdaniem strony skarżącej, żadne z rzekomych uchybień będących podstawą zastosowanej korekty finansowej nie miało miejsca, a wydatki wyłączone z finansowania przez Unię Europejską na mocy zaskarżonej decyzji były dokonane zgodnie z przepisami Unii Europejskiej.
Strona skarżąca twierdzi, że system identyfikacji działek rolnych stosowany w Polsce w latach 2005 i 2006 był w pełni zgodny z wymaganiami określonymi w art. 20 rozporządzenia Rady (WE) nr 1782/2003(4) oraz art. 6 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004(5), w wielu aspektach znacznie przewyższając te wymagania i gwarantując rygorystyczną ochronę interesów finansowych Unii Europejskiej.
Podnosi ona również, że stosowane w latach 2005 i 2006 procedury krajowe pozwalały na ustalenie w sposób skuteczny i obiektywny faktu umyślnego bądź nieumyślnego działania wnioskodawcy w przypadku przedeklarowania powierzchni gruntów zgłoszonych do płatności, przewidując w przypadkach wątpliwych rozstrzygnięcie sądowe oraz respektując zasadę domniemania niewinności.
Ponadto skarżąca wskazuje, że akceptacja gruntów do płatności była zgodna z warunkami kwalifikowalności gruntów, przy uwzględnieniu, że zgodnie z Aktem Przystąpienia warunkiem kwalifikowalności gruntu jest utrzymywanie go w dobrej kulturze rolnej (GAC) na dzień 30 czerwca 2003 r., podczas gdy utrzymywanie gruntu w dobrej kulturze rolnej zgodnej z ochroną środowiska (GAEC) w dniu kontroli nie jest warunkiem kwalifikowalności tego gruntu, lecz przesłanką zmniejszenia kwoty płatności.
Twierdzi ona także, że liczba kontroli na miejscu w 2005 r. w województwie opolskim została zrealizowana na poziomie zgodnym z wymaganiami art. 26 rozporządzenia Komisji (WE) nr 796/2004.
Po drugie, skarżąca podnosi zarzut naruszenia art. 7 ust. 4 czwarty akapit rozporządzenia (WE) nr 1258/1999 i art. 31 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1290/2005, naruszenia wytycznych nr VI/5330/97 oraz naruszenia zasady proporcjonalności poprzez zastosowanie korekty w wysokości rażąco nadmiernej w stosunku do ryzyka ewentualnej straty finansowej dla budżetu Unii Europejskiej.
Zdaniem skarżącej nawet gdyby założyć istnienie pewnych uchybień w ustanowionym przez polskie władze systemie kontroli i sankcji, quod non, to uchybienia te byłyby na tyle nieznaczne, że ryzyko ewentualnych strat dla budżetu Unii było wielokrotnie niższe od wysokości korekty zastosowanej przez Komisję w zaskarżonej decyzji. Dotyczy to w szczególności wysokości korekty zastosowanej przez Komisję z tytułu niezakończenia wektoryzacji systemu identyfikacji działek rolnych oraz z tytułu rzekomo niewystarczającej liczby kontroli na miejscu w województwie opolskim w 2005 r.
______
(1) Dz. Urz. UE L 63, s. 7
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1258/99 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, Dz.U. L 160, s. 103, polskie wydanie specjalne: Rozdział 3 Tom 25 s. 414
(3) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej, Dz.U. L 209, s. 1
(4) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1782/2003 z dnia 29 września 2003 r. ustanawiające wspólne zasady dla systemów wsparcia bezpośredniego w ramach wspólnej polityki rolnej i ustanawiające określone systemy wsparcia dla rolników oraz zmieniające rozporządzenia (EWG) nr 2019/93, (WE) nr 1452/2001, (WE) nr 1453/2001, (WE) nr 1454/2001, (WE) nr 1868/94, (WE) nr 1251/1999, (WE) nr 1254/1999, (WE) nr 1673/2000, (EWG) nr 2358/71 i (WE) nr 2529/2001, Dz.U. L 270, s. 1, polskie wydanie specjalne: Rozdział 3 Tom 40 s. 269
(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 796/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady wdrażania wzajemnej zgodności, modulacji oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli przewidzianych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1782/2003 ustanawiającego wspólne zasady dla systemów pomocy bezpośredniej w zakresie wspólnej polityki rolnej oraz określonych systemów wsparcia dla rolników, Dz.U. L 141, s. 18, polskie wydanie specjalne: Rozdział 3 Tom 44 s. 243
