Skarga wniesiona w dniu 21 maja 2010 r. - Królestwo Hiszpanii przeciwko Komisji Europejskiej(Sprawa T-230/10)
(2010/C 209/65)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 31 lipca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Królestwo Hiszpanii (przedstawiciel: M. Muñoz Pérez)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2010/152/UE z dnia 11 marca 2010 r. wyłączającej z finansowania przez Unię Europejską niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) w części będącej przedmiotem skargi o stwierdzenie nieważności oraz
– obciążenie pozwanej instytucji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Niniejsza skarga wniesiona jest przeciwko dwóm korektom finansowym dokonanym przez Komisję i dotyczy naruszenia przepisów rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw(1), rozporządzenia Komisji (WE) nr 1433/2003 z dnia 11 sierpnia 2003 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 w odniesieniu do funduszy operacyjnych, programów operacyjnych i pomocy finansowej(2) i rozporządzenia Komisji (WE) nr 1432/2003 z dnia 11 sierpnia 2003 r., ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 2200/96 w odniesieniu do warunków uznawania organizacji producentów i wstępnego uznawania grup producentów(3), na które Komisja powołała się dla uzasadnienia takich korekt:
W odniesieniu do wyłączenia kosztów zagospodarowania opakowań z uwzględnieniem uwarunkowań środowiskowych Komisja interpretuje art. 15 ust. 5 rozporządzenia 2200/96 i załącznik I rozporządzenia 1433/2003 w ten sposób, że przy ustalaniu kwalifikowalnej stawki ryczałtowej, państwa członkowskie muszą przestrzegać zasady, że pomoc przyznawana jest tylko w odniesieniu do wydatków poniesionych przez organizacje producentów i należy przedstawić bezpośredni dowód w tym zakresie.
Królestwo Hiszpanii ze swej strony uważa, że uwzględniając cel i brzmienie wyżej wymienionych przepisów nie jest konieczne przedstawienie przekonującego dowodu, że koszt został poniesiony przez organizację producentów. Ponadto, w każdym razie, prawda jest taka, że organizacje producentów ponoszą koszty zagospodarowania opakowań z uwzględnieniem uwarunkowań środowiskowych z uwagi na to, że dystrybutorzy przenoszą koszty na nich płacąc niższą cenę za ich produkty.
Co się tyczy braków w systemie kontroli uznania organizacji producentów SAT Royal, Komisja uważa, że zasadę, zgodnie z którą żaden członek organizacji producentów nie może mieć więcej niż 20 % praw do głosowania, należy również stosować do osób fizycznych, które są akcjonariuszami podmiotów będących z kolei członkami organizacji producentów. Królestwo Hiszpanii uważa, że zasada przewidziana w art. 14 ust. 2 rozporządzenia 1432/2003 stosuje się tylko do tych, którzy są członkami organizacji, lecz nie ma potrzeby analizowania składu akcjonariatu podmiotów należących do organizacji producentów.
______
(1) Dz.U. L 297 z 21.11.1996, s. 1.
(2) Dz.U. L 203 z 12.8.2003, s. 25.
(3) Dz.U. L 203 z 12.8.2003, s. 18.
