Skarga wniesiona w dniu 11 maja 2010 r. - Republika Grecka przeciwko Komisji(Sprawa T-215/10)
(2010/C 195/38)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 17 lipca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Grecka (przedstawiciele: I. Chalkias, G. Skiani i E. Leftheriotou)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– uwzględnienie żądania stwierdzenia nieważności zaskarżonej decyzji Komisji w całości;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W swojej skardze Republika Grecka wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2010/152 z dnia 11 marca 2010 r. "wyłączającej z finansowania przez Unię Europejską niektóre wydatki poniesione przez państwa członkowskie z tytułu Sekcji Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOR), Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji (EFRG) oraz Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)", notyfikowanej jako dokument nr C(2010) 317 i opublikowanej w Dz.U. L 63 z dnia 12 marca 2010 r. (s. 7), w części dotyczącej korekt finansowych nałożonych w sektorach a) bawełny, b) działań na rzecz rozwoju obszarów wiejskich i c) dystrybucji pomocy żywnościowej na rzecz potrzebujących.
W odniesieniu do korekty dotyczącej pomocy w sektorze bawełny, skarżąca podnosi w pierwszej kolejności błędną ocenę przez Komisję stanu faktycznego i niewystarczające uzasadnienie zaskarżonej decyzji, jeżeli chodzi z jednej strony o środowisko kontroli i zgodność systemu pomocy z tytułu produkcji bawełny z ZSZiK, a z drugiej strony o kontrole obszaru na miejscu i ocenę ryzyka.
W drugiej kolejności skarżąca wskazuje niewłaściwą ocenę okoliczności faktycznych przez Komisję oraz błędną interpretację i nieprawidłowe zastosowanie art. 13 ust. 2 rozporządzenia (WE) 1591/2001(1) i art. 17 rozporządzenia (WE) 1051/2001(2) w odniesieniu do działań na rzecz ochrony środowiska i niedostatecznego systemu kontroli oraz w odniesieniu do konsekwencji kontroli upraw bawełny i działań na rzecz ochrony środowiska. W szczególności skarżąca podnosi, że zarzut dotyczący braku sankcji, który Komisja stawia Republice Greckiej, pozbawiony jest podstaw faktycznych i prawnych, nie znajduje oparcia w rozporządzeniach nr 1051/2001 i 1591/2001, ani w żadnym innym przepisie obowiązującym w okresie zajścia okoliczności sporu i nie może stanowić podstawy prawnej korekty nałożonej w zaskarżonej decyzji.
W trzeciej kolejności skarżąca podnosi błędną interpretację i niewłaściwe zastosowanie wytycznych w sprawie zryczałtowanych korekt oraz naruszenie zasady proporcjonalności, gdyż nie zachodziło ryzyko poniesienia straty przez EFRG. Ponadto system kontroli zmieniał się w trakcie trzech badanych okresów rozliczeniowych, to znaczy w latach 2003-2004, 2004-2005 i 2005-2006; w tej sytuacji również korekta powinna zostać zróżnicowana.
W czwartej kolejności, skarżąca wskazuje błędną interpretację przez Komisją art. 7 ust. 4, rozporządzenia nr 1051/2001 i przepisów art. 1 rozporządzeń (WE) nr 1123/2004(3), 905/2005(4), 871/2006(5) i 1486/2002(6), w których została ustalona coroczna rzeczywista dopuszczalna ilość wyprodukowanej bawełny, w odniesieniu do zryczałtowanych korekt dla okresów rozliczeniowych 2003-2004, 2004-2005 i 2005- 2006, ze względu na rzekome przekroczenie dopuszczalnej ilości i wynikłą stąd nienależną płatność.
W piątej kolejności, skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja zawiera wewnętrznie sprzeczne uzasadnienie korekty i błędne obliczenie kwot korekt, ponieważ korekty dla rozpatrywanych okresów rozliczeniowych nie pokrywają się lub są ze sobą sprzeczne.
W odniesieniu do działań na rzecz rozwoju obszarów wiejskich skarżąca podnosi po pierwsze nieważność procedury rozliczania rachunków ze względu na naruszenie istotnych wymogów proceduralnych przewidzianych w art. 8 ust. 1 akapit pierwszy zdanie trzecie rozporządzenia (WE) nr 1663/1995(7), ponieważ nie miały miejsca dwustronne rozmowy na temat nałożenia korekty finansowej w zakresie działań na rzecz rozwoju obszarów wiejskich.
Po drugie skarżąca zarzuca Komisji błąd co do okoliczności faktycznych, niewłaściwą ich ocenę, niewystarczające uzasadnienie decyzji i naruszenie zasady proporcjonalności w odniesieniu do wskazywanych przez Komisję braków ZSZiK, kontroli głównych i kontroli dodatkowych.
Jeżeli chodzi o sektor dystrybucji pomocy żywnościowej, skarżąca wskazuje po pierwsze, iż postępowanie Komisji spowodowało powstanie uzasadnionych oczekiwań, że skarżąca nie będzie musiała ponosić kosztów programu darmowych dostaw ryżu, oraz że późniejsza zmiana stanowiska Komisji stanowi naruszenie zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań, lub ewentualnie stanowi przekroczenie granic swobodnego uznania, jeśli nie nadużycie władzy
Po drugie skarżąca podnosi nieprawidłowe obliczenie kosztów transportu, którymi została obciążona.
Po trzecie skarżąca zarzuca Komisji błędną interpretację przepisów wspólnotowych, w szczególności art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 3149/1992 (8), naruszenie zasady proporcjonalności i przekroczenie granic swobodnego uznania.
______
(1) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1591/2001 z dnia 2 sierpnia 2001 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy dla bawełny (Dz.U. L 210, s. 10).
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1051/2001 z dnia 22 maje 2001 r. w sprawie pomocy produkcyjnej dla bawełny (Dz.U. L 148, s. 3).
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1123/2004 z dnia 17 czerwca 2004 r. ustalające, na rok gospodarczy 2003/2004, rzeczywistą produkcję bawełny nieodziarnionej, a także wynikającą z tego obniżkę ceny orientacyjnej (Dz.U. 2004, L 218, s. 3).
(4) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 905/2005 z dnia 16 czerwca 2005 r. ustalające rzeczywistą produkcję bawełny nieodziarnionej i związaną z tym obniżkę cen orientacyjnych na rok gospodarczy 2004/2005 (Dz.U. L 154 s. 3).
(5) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 871/2006 z dnia 15 czerwca 2006 r. ustalające rzeczywistą produkcję bawełny nieodziarnionej i związaną z tym obniżkę cen orientacyjnych na rok gospodarczy 2005/2006 (Dz.U. L 164, s. 3).
(6) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1486/2002 z dnia 19 sierpnia 2002 r. zmieniające rozporządzenie nr 1591/2001 ustanawiające szczegółowe zasady stosowania systemu pomocy dla bawełny (Dz.U. L 223, s. 3).
(7) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1663/95 z dnia 7 lipca 1995 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 729/70 w odniesieniu do procedury rozliczania rachunków Sekcji Gwarancji EFOGR (Dz.U. L 158, s. 6).
(8) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3149/92 z dnia 29 października1992 r. ustanawiające szczegółowe zasady dostaw żywności z zapasów interwencyjnych do wykorzystania przez osoby najbardziej poszkodowane we Wspólnocie (Dz.U. L 313, s. 50).
