Skarga wniesiona w dniu 9 kwietnia 2010 r. - Dow Chemical przeciwko Radzie(Sprawa T-158/10)
(2010/C 161/70)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 19 czerwca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: The Dow Chemical Company (przedstawiciele: J.-F. Bellis, R. Luff i V. Hahn, adwokaci)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 54/2010(1) w zakresie dotyczącym skarżącej
– obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi jeden zarzut, w ramach którego twierdzi, że zaskarżone rozporządzenie narusza art.11 ust. 2 rozporządzenia podstawowego(2) z następujących powodów:
– wniosek, że dumping dotyczący etanolamin pochodzących ze Stanów Zjednoczonych będzie nadal występował jest błędnie oparty o stwierdzenie istnienia dumpingu w okresie objętym dochodzeniem przeglądowym odniesieniu do producentów-eksporterów reprezentujących tylko bardzo niewielką część przywozu ze Stanów Zjednoczonych; instytucje nie uwzględniły okoliczności, że zgodnie z dokonanymi ustaleniami producent odpowiedzialny za znaczną większość przywozu ze Stanów Zjednoczonych nie był zaangażowany w dumping i że w związku z tym przywóz etanolamin ze Stanów Zjednoczonych, rozpatrywany całościowo, nie był przedmiotem dumpingu;
– wniosek, że zarzucany dumping dotyczących etanolamin pochodzących ze Stanów Zjednoczonych wzrósł po upływie objętym dochodzeniem przeglądowym oparty jest na arbitralnej próbie ofert cenowych, która nie odzwierciedla tendencji cenowych po upływie tego okresu;
– wniosek, że niewykorzystane moce produkcyjne w Stanach Zjednoczonych doprowadzą do wzrostu wywozu etanolami do Unii Europejskiej oparty jest na oczywistym błędzie, ponieważ w Stanach Zjednoczonych nie było niewykorzystanych mocy produkcyjnych;
– wniosek, że środki antydumpingowe stosowane przez Chiny wobec etanolamin pochodzących ze Stanów Zjednoczonych od 2004 r. skłonią amerykańskich eksporterów etanolamin do sprzedaży większych ilości w Unii Europejskiej stoi w sprzeczności z rozwojem przepływów handlowych obserwowanym od 2005 r.;
– wniosek, że możliwa zmiana popytu w Stanach Zjednoczonych oraz na innych rynkach skłoni producentów amerykańskich do nakierowania eksportu do Unii Europejskiej jest jedynie spekulacją;
– wniosek, że bardzo niskie ceny i wzrost mocy produkcyjnych w odniesieniu do glikolu monoetylenowego - który podobnie jak etanolaminy jest produktem pochodnym tlenku etylenu - skłoni producentów do przejścia z produkcji glikolu monoetylenowego na produkcję etanolaminy stoi w sprzeczności ze stwierdzonymi faktami i jest dotknięty błędem w ocenie;
– skarżąca podaje sprzeczną argumentację dotyczącą stosunku pomiędzy cenami w Stanach Zjednoczonych i w Unii Europejskiej, ponieważ wydaje się ona twierdzić jednocześnie, że wyższe ceny w Unii Europejskiej skłaniają eksporterów amerykańskich do skierowania sprzedaży do Unii Europejskiej i że niższe ceny w Unii Europejskiej zmuszają producentów amerykańskich do sprzedawania po cenach dumpingowych w Unii Europejskiej.
______
(1) Rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 54/2010 z dnia 19 stycznia 2010 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na przywóz etanoloamin pochodzących ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (Dz.U. L 17, s. 1).
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 z dnia 22 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L56, s. 1).
