REZOLUCJA RADYz dnia 8 czerwca 2010 r.
w sprawie koordynacji zasad dotyczących kontrolowanych przedsiębiorstw zagranicznych i niedostatecznej kapitalizacji w Unii Europejskiej
(2010/C 156/01)
(Dz.U.UE C z dnia 16 czerwca 2010 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
PRZYWOŁUJĄC komunikaty Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 19 grudnia 2006 r. w sprawie koordynowania systemów podatków bezpośrednich w państwach członkowskich w ramach wspólnego rynku(1) oraz z dnia 10 grudnia 2007 r. w sprawie stosowania w UE i wobec krajów trzecich środków zwalczania nadużyć w obszarze podatków bezpośrednich(2), a także konkluzje Rady z dnia 27 marca 2007 r. w sprawie koordynacji systemów podatków bezpośrednich państw członkowskich w ramach rynku wewnętrznego,
UZNAJĄC potrzebę znalezienia równowagi między leżącymi w interesie publicznym zwalczaniem nadużyć i ochroną bazy podatkowej w państwach członkowskich a koniecznością unikania nieproporcjonalnych ograniczeń w działalności transgranicznej w ramach UE,
ZAUWAŻAJĄC, że przepisy w zakresie zwalczania nadużyć mogą przybierać różne formy, np. ogólnego pojęcia nadużycia opartego na ustawodawstwie lub ustalonego w orzecznictwie lub bardziej szczegółowych przepisów w zakresie zwalczania nadużyć, takich jak zasady dotyczące kontrolowanych przedsiębiorstw zagranicznych; zauważając ponadto, że część państw członkowskich uważa, że zasady dotyczące niedostatecznej kapitalizacji mogą przyczynić się do zapobiegania nadużyciom; przypominając też, że planuje się wprowadzenie przepisów w zakresie zwalczania nadużyć do dyrektyw UE w sprawie opodatkowania osób prawnych,
ODNOTOWUJĄC, że termin "zasady dotyczące niedostatecznej kapitalizacji" w niniejszej rezolucji odnosi się do zasad dotyczących niedostatecznej kapitalizacji służących zapobieganiu nadużyciom, a nie do wszystkich zasad dotyczących niedostatecznej kapitalizacji ogółem, oraz uznając, że zasady dotyczące niedostatecznej kapitalizacji zgodne z zasadą ceny rynkowej mogą zapobiec unikaniu opodatkowania lub utrzymać zrównoważony podział uprawnień podatkowych, lub zapewnić osiągnięcie obu tych celów;
ZWAŻYWSZY, że zasady dotyczące kontrolowanych przedsiębiorstw zagranicznych lub niedostatecznej kapitalizacji mogą skutkować ograniczeniami w korzystaniu ze swobód traktatowych w przypadku, gdy stosowanie tych zasad powoduje różne opodatkowanie w obiektywnie porównywalnych sytuacjach w kontekście krajowym i transgranicznym,
PRZYPOMINAJĄC, że zgodnie z orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości UE wprowadzanie na terytorium UE ograniczeń swobód traktatowych może być uzasadnione nadrzędnym względem interesu publicznego, takim jak konieczność zapobiegania unikaniu opodatkowania lub konieczność utrzymania zrównoważonego podziału uprawnień podatkowych między państwami członkowskimi, pod warunkiem że ograniczenia te są proporcjonalne do takich celów oraz że zapobieganie unikaniu opodatkowania względem "czysto sztucznych struktur" jest ogólnie uzasadnione,
UZNAJĄC, że krajowe zasady dotyczące kontrolowanych przedsiębiorstw zagranicznych i niedostatecznej kapitalizacji mogą w użyteczny sposób obejmować kryteria "bezpiecznej przystani", których niespełnienie wiąże się z największym prawdopodobieństwem nadużycia, pod warunkiem że podatnikowi wolno przedstawić dowody na brak nadużycia;
PODKREŚLAJĄC ponadto, że zasady przewodnie są zobowiązaniem politycznym, o którego wdrożeniu decydują poszczególne państwa członkowskie, w związku z czym zasady te nie mają wpływu na prawa ani obowiązki państw członkowskich, ani na odpowiednie kompetencje państw członkowskich i Unii na mocy Traktatu, w szczególności nie skutkują nałożeniem na państwa członkowskie, które nie stosują zasad określonych w niniejszej rezolucji, obowiązku wprowadzenia takich zasad,
ZALECA państwom członkowskim, by stosując w ramach UE transgraniczne zasady dotyczące kontrolowanych przedsiębiorstw zagranicznych i niedostatecznej kapitalizacji, niemające zastosowania w podobnych sytuacjach krajowych, przyjęły następujące zasady przewodnie:
A. Jeżeli chodzi o stosowanie zasad dotyczących kontrolowanych przedsiębiorstw zagranicznych, poniższy niewyczerpujący wykaz zawiera elementy, które w szczególności wskazują na to, że zyski mogły zostać sztucznie przekierowane do kontrolowanych przedsiębiorstw zagranicznych:
a) brakuje wystarczająco ważnych względów gospodarczych lub handlowych uzasadniających przypisanie zysków, które w związku z tym nie odzwierciedla rzeczywistości gospodarczej;
b) zarejestrowanie spółki nie wiąże się z istnieniem rzeczywistego przedsiębiorstwa wykonującego faktyczną działalność gospodarczą;
c) nie ma proporcjonalnego związku między działalnością rzekomo prowadzoną przez kontrolowane przedsiębiorstwo zagraniczne a stopniem, w jakim fizycznie ono istnieje pod względem lokalu, personelu i wyposażenia;
d) spółka zagraniczna ma stanowczo zbyt duży kapitał jak na potrzeby prowadzonej przez nią działalności;
e) podatnik zawarł porozumienia niezgodne z rzeczywistością gospodarczą, mające niewielkie uzasadnienie biznesowe, nie mające takiego uzasadnienia lub sprzeczne z ogólnymi interesami biznesowymi, o ile nie zostały one zawarte w celu uniknięcia podatku.
B. Jeżeli chodzi o zasady dotyczące niedostatecznej kapitalizacji, które będą zgodne z zasadą pełnej konkurencji, każdy przypadek będzie oceniany oddzielnie. Poniższy niewyczerpujący wykaz zawiera elementy, które w szczególności wskazują na to, że zyski mogły zostać sztucznie przekierowane:
a) poziom zadłużenia kapitału własnego jest nadmierny;
b) kwota odsetek netto płaconych przez przedsiębiorstwo przekracza pewien próg zysku operacyjnego przed odsetkami i opodatkowaniem (EBIT) lub zysku przed potrąceniem odsetek od zaciągniętych kredytów, podatków, deprecjacji i amortyzacji (EBITDA);
c) procentowy udział kapitału własnego tego przedsiębiorstwa w porównaniu do tego samego wskaźnika dla całej grupy w skali światowej świadczy o nadmiernym zadłużeniu.
ZWRACA UWAGĘ na fakt, że współpraca administracyjna może mieć kluczowe znaczenie dla zapewnienia skuteczności środków zwalczania nadużyć, i w związku z tym podkreśla, jak ważne jest świadczenie przez państwa członkowskie wzajemnej pomocy w celu wykrywania i zwalczania systemów stosujących nadużycia.
______
(1) COM(2006) 823 wersja ostateczna.
(2) COM(2007) 785 wersja ostateczna.
