Skarga wniesiona w dniu 10 marca 2010 r. - USFSPEI i in. przeciwko Radzie(Sprawa T-122/10)
(2010/C 148/58)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 5 czerwca 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Union syndicale fédérale des services publics européens et internationaux (USFSPEI) (Bruksela, Belgia), Giuseppe Calo (Luksemburg, Luksemburg), Jean-Pierre Tytgat (Mamer, Luksemburg) (przedstawiciele: J.-N. Louis, A. Coolen, B. Cambier, L. Renders, S. Pappas, adwokaci)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1296/2009 z dnia 23 grudnia 2009 r. dostosowującego ze skutkiem od dnia 1 lipca 2009 r. wynagrodzenia i emerytury urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej, a także współczynniki korygujące stosowane w odniesieniu do wynagrodzeń i emerytur, z zachowaniem jego skutków do chwili przyjęcia przez Radę nowego rozporządzenia, zgodnie z projektem Komisji, z mocą od dnia 1 lipca 2009 r.;
– zasądzenie od Rady zapłaty na rzecz skarżących G. Calo i J.P. Tytgata, a także pozostałych urzędników i pracowników Unii Europejskiej, zaległych wynagrodzeń i emerytur lub rent, przysługujących im od dnia 1 lipca 2009 r., powiększonych o odsetki za zwłokę naliczane począwszy od dnia, gdy zaległości powinny były zostać wypłacone, według stawki ustalonej przez Europejski Bank Centralny dla głównych operacji refinansowania, powiększonej o dwa punkty;
– zasądzenie od Rady zapłaty na rzecz USF symbolicznego 1 EUR jako zadośćuczynienia za krzywdę poniesioną wskutek niezgodnego z prawem działania administracji polegającego na wydaniu niezgodnego z prawem rozporządzenia nr 1296/2009 z dnia 23 grudnia 2009 r.;
– obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze skarżący wnoszą o stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1296/2009 z dnia 23 grudnia 2009 r. dostosowującego ze skutkiem od dnia 1 lipca 2009 r. wynagrodzenia i emerytury urzędników i innych pracowników Unii Europejskiej, a także współczynniki korygujące stosowane w odniesieniu do wynagrodzeń i emerytur(1).
Na poparcie swojej skargi skarżący podnoszą niezgodny z prawem charakter rozporządzenia nr 1296/2009, obejście przepisów proceduralnych oraz naruszenie zasad lojalnej współpracy i spójności wynikających z art. 4 ust. 3 TUE.
Skarżący podnoszą również naruszenie art. 65 i 65a regulaminu pracowniczego, art. 1 i 3 załącznika XI do regulaminu pracowniczego oraz zasady zbieżności, zasady uzasadnionych oczekiwań i zasady "patere legem quam ipse fecisti".
Podnoszą oni wreszcie naruszenie obowiązku uzasadnienia i zasady proporcjonalności.
______
(1) Dz.U. 2009 L 348, s. 10.
