Skarga wniesiona w dniu 8 marca 2010 r. - Niemcy przeciwko Komisji(Sprawa T-114/10)
(2010/C 134/69)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 22 maja 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Republika Federalna Niemiec (przedstawiciele J. Möller, C. Blaschke i adwokat U. Karpenstein)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2009) 10712 z dnia 23 grudnia 2009 r. dotyczącej zmniejszenia kwoty pomocy z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego (EFRR) przyznanej programowi inicjatywy wspólnotowej Interreg II/C "Inondation Rhin-Meuse" (IRMA - ochrona przeciwpowodziowa w rejonie Ren - Moza) w Królestwie Belgii, Republice Federalnej Niemiec, Republice Francuskiej, Wielkim Księstwie Luksemburga i w Królestwie Niderlandów na podstawie decyzji Komisji C(97) 3742 z dnia 18 grudnia 1997 r. (EFRR nr 970010008);
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zaskarżoną decyzją Komisja zmniejszyła wysokość pomocy finansowej przyznanej z EFRR w okresie od 1 stycznia 1994 r. do 31 grudnia 1999 r. programowi inicjatywy wspólnotowej Interreg II/C "Inondation Rhin-Meuse" (IRMA - ochrona przeciwpowodziowa w rejonie Ren - Moza) w Królestwie Belgii, Republice Federalnej Niemiec, Republice Francuskiej, Wielkim Księstwie Luksemburga i w Królestwie Niderlandów.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty.
W ramach zarzutu pierwszego skarżąca twierdzi, iż nie zostały spełnione przesłanki zmniejszenia wysokości wypłat określone w art. 24 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 4253/88(1). Według skarżącej przepis ten nie uprawnia Komisji do dokonywania korekt finansowych ze względu na błędy w zarządzaniu lub domniemane braki w systemach zarządzania i kontroli. Skarżąca podnosi nadto, że nawet jeśli błędy w zarządzaniu lub domniemane braki w systemach zarządzania i kontroli objęte są zakresem regulacji art. 24 rozporządzenia nr 4253/88, to i tak nie było podstaw do dokonania korekty finansowej. Po pierwsze zarzucane przez Komisję "nieprawidłowości" uzasadniają wprowadzenie korekt finansowych jedynie wówczas, gdy mają bądź miały one niekorzystny wpływ na budżet Unii. Zdaniem skarżącej w przypadku kwestionowanych przez Komisję środków sytuacja taka nie miała miejsca. Z drugiej strony skarżąca twierdzi, że w przypadku szeregu zakwestionowanych projektów, w tym rozpatrywanego, nie dopuszczono się żadnego naruszenia prawa wspólnotowego.
W ramach zarzutu drugiego skarżąca podnosi, że Komisja nie była uprawniona do ekstrapolacji i zryczałtowania korekt finansowych na podstawie rozporządzenia nr 4253/88. Skarżąca twierdzi w tym względzie, iż z brzmienia art. 24 rozporządzenia jasno wynika, że przepis ten dotyczy konkretnych sytuacji i możliwych do określenia kwot.
W ramach zarzutu trzeciego skarżąca twierdzi, iż naruszono zasadę proporcjonalności oraz że niedopuszczalna jest ekstrapolacja miedzy państwami, w wyniku której jedno państwo członkowskie musi odpowiadać za błędy innego państwa członkowskiego.
______
(1) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 4253/88 z dnia 19 grudnia 1988 r. ustanawiające przepisy wykonawcze do rozporządzenia (EWG) nr 2052/88 w odniesieniu do koordynacji działań różnych funduszy strukturalnych między nimi oraz z operacjami Europejskiego Banku Inwestycyjnego i innymi istniejącymi instrumentami finansowymi (Dz.U. L 374, s. 1).
