Studia artystyczne w Unii EuropejskiejP6_TA(2009)0153
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 24 marca 2009 r. w sprawie studiów artystycznych w Unii Europejskiej (2008/2226 (INI))
(2010/C 117 E/04)
(Dz.U.UE C z dnia 6 maja 2010 r.)
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 149 i 151 Traktatu WE,
– uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/962/WE z dn. 18 grudnia 2006 r. w sprawie kompetencji kluczowych w procesie uczenia się przez całe życie(1),
– uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1350/2008/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie Europejskiego Roku Twórczości i Innowacji (2009)(2),
– uwzględniając wnioski Rady z dn. 24 i 25 maja 2007 r. w sprawie wkładu przemysłu związanego z kulturą i kreatywnością w realizację celów strategii lizbońskiej i z dn. 21 i 22 maja 2008 r.,
– uwzględniając wspólne sprawozdanie Rady i Komisji z 2008 r. z postępów w realizacji programu prac "Edukacja i szkolenie 2010" - "Uczenie się przez całe życie dla wiedzy kreatywności i innowacyjności"(3),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 czerwca 2007 r. w sprawie społecznego statusu artystów(4),
– uwzględniając rezolucję z dn. 10 kwietnia 2008 r. w sprawie europejskiej agendy kultury w dobie globalizacji(5),
– uwzględniając rezolucję z dn. 10 kwietnia 2008 r. w sprawie przemysłu kulturalnego w Europie(6),
– uwzględniając zalecenia zawarte w Konwencji UNESCO w sprawie ochrony i promowania różnorodności form wyrazu kulturowego z dn. 20 października 2005 r.,
– uwzględniając art. 45 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Kultury i Edukacji (A6-0093/2009),
A. mając na uwadze, że Unia Europejska zgodnie z wyznawaną przez siebie zasadą "Jedności w różnorodności" powinna uznać swoją wspólną historię i może uczynić to w dziedzinie historii sztuki europejskiej w związku z jej uniwersalnym charakterem,
B. mając na uwadze, że szkoła powinna znów się stać głównym miejscem upowszechniającym dostęp do kultury,
C. mając na uwadze, że edukacja artystyczna i kulturalna, której częścią jest edukacja obrazem, stanowi podstawowe wyzwanie systemów edukacyjnych państw członkowskich,
D. mając na uwadze, że edukacja artystyczna jest kluczowym elementem kształcenia dzieci i młodzieży, ponieważ przyczynia się do rozwoju wolnej woli, wrażliwości i otwartości na innych oraz jest kluczową kwestią jeśli chodzi o równość szans i warunkiem wstępnym prawdziwej demokratyzacji dostępu do kultury,
E. mając na uwadze, że należy, w celu sprostania wyzwaniu demokratyzacji kultury, pobudzać wrażliwość artystyczną na wszystkich poziomach i w każdym wieku, docenić znaczenie działań grupowych i amatorskich i promować dostęp do edukacji,
F. ubolewając nad faktem, że przesłanki gospodarcze zbyt często powodują, że państwa członkowskie redukują obszar poświęcony sztuce w ogólnej polityce edukacyjnej,
G. mając na uwadze, że kształcenie artystyczne stanowi podstawę kształcenia zawodowego z zakresu sztuki i promuje kreatywność, jak również rozwój fizyczny i intelektualny w tej sferze, przyczyniając się do stworzenia bliższych i bardziej owocnych związków pomiędzy edukacją, kulturą i sztuką,
H. mając na uwadze, że szkoły i ośrodki zajmujące się kształceniem w zakresie sztuki i projektowania przyczyniają się do rozwoju myśli twórczej, powstawania nowych stylów i ruchów artystycznych oraz do otwierania nowych kręgów kultury, co przyczynia się do umacniania wizerunku Unii Europejskiej na świecie,
I. mając na uwadze, że kształcenie ma wielkie znaczenie dla sukcesu w zawodach artystycznych i kreatywnych,
J. mając na uwadze, że kształcenie w sferze artystycznej koncentrujące się na rozwijaniu konkretnej ścieżki edukacyjnej i zawodowej wymaga od uczniów, oprócz talentu, solidnych podstaw w dziedzinie kultury, które pozwala uzyskać jedynie systematyczne kształcenie multidyscyplinarne, zwiększające jednocześnie późniejsze możliwości uzyskania zatrudnienia w tym sektorze i będące przekaźnikiem kultury ogólnej, metodologii badań, umiejętności i wiedzy w zakresie przedsiębiorczości, a także umiejętności z różnych sfer wiążących się w obecnych czasach z działaniami na polu sztuki,
K. mając na uwadze, że potencjał gospodarczy i wiążący się z możliwościami zatrudnienia w firmach przemysłu twórczego, kulturalnego i artystycznego wpływa w znacznym stopniu na rozwój sektora artystycznego,
L. mając na uwadze, że rewolucja technologiczna spowodowała zwiększenie konkurencji wewnętrznej i międzynarodowej oraz uwypuklenie roli możliwości intelektualnych i kreatywnych w ramach strategii lizbońskiej,
M. mając na uwadze, że szybkie i stale obecne w naszych społeczeństwach zmiany wymagają większych umiejętności adaptacyjnych, elastyczności, kreatywności, innowacyjności oraz komunikacji na polu zawodowym oraz że te cechy powinny być promowane przez systemy edukacji i kształcenia w różnych państwach członkowskich, również zgodnie z celami programu "Edukacja i szkolenie 2010",
N. mając na uwadze, że należy pamiętać o istnieniu poważnych różnic w modelach edukacji artystycznej w różnych państwach członkowskich,
O. mając na uwadze, że w konsekwencji globalizacji i zwiększonej mobilności obywateli a także w związku z kolejnymi rozszerzeniami Unii Europejskiej edukacja w dziedzinie kultury i jej różnorodności stanowi ważny czynnik zachowania tożsamości oraz promowania porozumienia międzykulturowego i religijnego, jak również że w kolejnych latach należy podtrzymywać cele zwiększenia wrażliwości i promowania kultury w związku z Europejskim Rokiem Dialogu Międzykulturowego 2008,
1. uważa, że kształcenie artystyczne powinno być obowiązkowym elementem programów edukacyjnych na wszystkich poziomach kształcenia w celu sprzyjania demokratyzacji dostępu do kultury;
2. podkreśla znaczenie kontynuacji nauki zarówno w programach szkolnych, szkoleniu zawodowym jak i programach kształcenia ustawicznego celem promowania i rozwijania kreatywności na wszystkich poziomach wiekowych w ramach procesu kształcenia ustawicznego;
3. przypomina, że edukacja artystyczna i kulturalna jest nośnikiem edukacji obywatelskiej i przyczynia się do zwiększania naszej zdolności do refleksji i osobistego rozwoju w płaszczyźnie zarówno intelektualnej i emocjonalnej jak i fizycznej;
4. docenia rolę sztuki jako ważnego źródła innowacji w społeczeństwie i w gospodarce w ramach Europejskiego Roku Twórczości i Innowacji (2009);
5. zwraca uwagę Rady i państw członkowskich na rolę kultury europejskiej i jej różnorodności jako czynnika integrującego oraz na wagę edukacji artystycznej i kulturalnej na szczeblu europejskim, w tym także ochrony tradycyjnych wartości kulturalnych różnych regionów;
6. stwierdza, że stale zwiększa się liczba studentów kierunków artystycznych zainteresowanych uczeniem się w państwie członkowskim innym niż ojczyste, w związku z czym zachęca państwa członkowskie do skoordynowania działań w sferze edukacji artystycznej na szczeblu Unii Europejskiej, do wymiany wzorcowych praktyk i zwiększenia mobilności zarówno studentów jak i wykładowców w tym sektorze;
7. sugeruje poprawienie mobilności twórców w sektorze twórczości artystycznej dzięki większej uwadze poświęcanej zagadnieniu uznawania kwalifikacji. Należy tego dokonać zachęcając placówki oświatowe i pracodawców do korzystania z europejskich ram kwalifikacji, tak aby kompetencje i kwalifikacje w sektorze mogły być porównywane na szczeblu europejskim;
8. wzywa w związku z tym Komisję do wspólnego utworzenia z państwami członkowskimi programu mobilności dla Europejczyków prowadzących działalność artystyczną i zajmujących się twórczością, ze szczególnym naciskiem na mobilność młodych artystów i studentów przedmiotów artystycznych;
9. uznając jednocześnie kompetencje państw członkowskich w tej dziedzinie szacuje, że działania w sferze edukacji artystycznej powinny być koordynowane na szczeblu unijnym, zwłaszcza biorąc pod uwagę następujące kwestie:
– opis rodzaju, zawartości i czasu trwania kształcenia artystycznego skierowanego do różnych grup docelowych,
– związek pomiędzy edukacją artystyczną, kreatywnością i innowacyjnością,
– skuteczność działań w sferze edukacji artystycznej z perspektywy ich wpływu społeczno-ekonomicznego,
– równowaga między teorią i praktyką w celu uniknięcia abstrakcyjnego postrzegania edukacji artystycznej,
– stosowanie i opracowanie metod i strategii kształcenia artystycznego zgodnie z wymogami społeczeństwa informacyjnego,
– kształcenie wyspecjalizowanych nauczycieli i "artystów inżynierów" nowych mediów równolegle z kształceniem tradycyjnych wyspecjalizowanych nauczycieli;
10. wzywa Radę, Komisję, i państwa członkowskie do:
– uznania ważnej roli popularyzowania edukacji artystycznej i kreatywności w kontekście gospodarki opartej na wiedzy, zgodnie ze strategią lizbońską,
– zdefiniowania roli edukacji artystycznej jako kluczowego narzędzia pedagogicznego w celu przypomnienia o wartości kultury w świecie wielokulturowym i erze globalizacji,
– przygotowania wspólnych strategii w celu promowania działań dotyczących edukacji artystycznej i kształcenia kadry nauczycielskiej wyspecjalizowanej w tej dziedzinie,
– uznania ważnej roli artystów w społeczeństwie oraz potrzeby ustalenia konkretnych kompetencji nauczania artystycznego w procesie edukacyjnym;
– zachęcenia przedstawicieli krajów reprezentowanych w niedawno utworzonej grupie roboczej ds. edukacji i kultury w ramach otwartej metody koordynacji na rzecz kultury do omówienia roli sztuki w różnych kontekstach edukacyjnych (oficjalnych, nieoficjalnych i nieformalnych) i na wszystkich szczeblach edukacji (od przedszkolnej po wykraczającą poza kształcenie zawodowe na wyższych poziomach edukacji artystycznej), a także kształcenia wyspecjalizowanych nauczycieli,
– zachęcenia przedstawicieli krajowych w grupach roboczych otwartej metody koordynacji ds. przemysłu kulturalnego do zajęcia się kwestią kształcenia zawodowego i kontynuowania zawodowego rozwoju artystów, menadżerów, nauczycieli, instruktorów i innych twórców zawodowych w sektorze kulturalnym jako priorytetową,
– zaproszenia zainteresowanych stron w ramach społeczeństwa obywatelskiego do dzielenia się wiedzą i doświadczeniem w tej dziedzinie odnośnie do procesu odbywającego się w ramach otwartej metody koordynacji,
– poprawy przepisów dotyczących kształcenia zawodowego twórców zawodowych w sektorze artystycznym dzięki uznaniu wyższego wykształcenia artystycznego na wszystkich trzech poziomach określonych w procesie bolońskim (licencjat, magisterium, doktorat), co zwiększy mobilność artystów w UE,
– wprowadzenia specjalnych rozwiązań celem promowania edukacji artystycznej w kontekście wieloletniego programu kulturalnego,
– uznania roli działań grupowych i amatorskich,
11. podkreśla fakt, że nauczanie historii sztuki powinno się opierać także na spotkaniach z artystami i dziełami sztuki oraz na odwiedzaniu miejsc związanych z kulturą w celu pobudzenia ciekawości i refleksji u uczniów;
12. podkreśla wagę wykorzystania środków dostarczanych przez nowe technologie komunikacyjne i informacyjne oraz Internetu jako kanałów nowoczesnego nauczania dostosowanego do nowych czasów przy wprowadzaniu wymiaru artystycznego do programów szkolnych;
13. zaznacza w związku z tym kluczowy wkład projektów takich jak Europeana, europejska biblioteka cyfrowa;
14. zaleca wspólne opracowanie europejskiego portalu edukacji artystycznej i kulturalnej oraz aby kształcenie artystyczne zostało włączone do programów edukacyjnych państw członkowskich w celu zapewnienia rozwoju i wsparcia dla europejskiego modelu kulturowego, szczególnie cenionego na świecie;
15. wzywa Radę, Komisję i państwa członkowskie do śledzenia postępów we włączaniu edukacji artystycznej do programów szkolnych; a w szczególności zachęca Komisję do promowania badań niezbędnych do dysponowania wiarygodnymi informacjami na temat wpływu tego nauczania na poziom kształcenia i kompetencje studentów w Unii Europejskiej;
16. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
______
(1) Dz.U. L 394 z 30.12.2006, s. 10.
(2) Dz.U. L 348 z 24.12.2008, s. 115.
(3) Dz.U. C 86 z 5.4.2008, s. 1.
(4) Dz.U. C 125 E z 22.5.2008, s. 223.
(5) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0124.
(6) Teksty przyjęte, P6_TA(2008)0123.
