Skarga wniesiona w dniu 4 marca 2010 r. - Zjednoczone Królestwo przeciwko Komisji(Sprawa T-115/10)
(2010/C 113/109)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 1 maja 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Północnej Irlandii (przedstawiciele: S. Ossowski, pełnomocnik, wspierany przez D. Wyatta, QC, i M. Wooda, barrister)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji 2010/45/EU z dnia 22 grudnia 2009 r. w sprawie przyjęcia na mocy dyrektywy Rady 92/43/EWG (dyrektywy siedliskowej)(1), trzeciego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty, składających się na śródziemnomorski region biogeograficzny(2), w zakresie w jakim wyznacza ona Estrecho Oriental jako teren mający znaczenie dla Wspólnoty oznaczony kodem ES6120032
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze skarżąca kwestionuje ważność decyzji Komisji 2010/45/EU (notyfikowanej jako dokument nr C(2009) 10406) w zakresie, w jakim wyznacza ona Estrecho Oriental jako teren mający znaczenie dla Wspólnoty i żąda stwierdzenia nieważności wyznaczenia Estrecho Oriental jako terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi następujące zarzuty:
Po pierwsze, skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem dyrektywy 92/43/EWG ze względu na fakt, iż wyznaczenie hiszpańskiego Estrecho Oriental jako terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty jest z nią niezgodne, ponieważ:
– bardzo istotna część tego terenu mieści się w obszarze brytyjskich wód terytorialnych wokół Gibraltaru (British Gibraltar Territorial Waters, zwanych dalej "BGTW"), kontrolowanych przez Zjednoczone Królestwo, nie zaś przez Hiszpanię, oraz
– w pełni pokrywa się on z należącym do Zjednoczonego Królestwa mającym znaczenie dla Wspólnoty istniejącym terenem Southern Water of Gibraltar.
Po drugie, skarżąca wskazuje, że zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem zasady pewności prawa, ponieważ wyznaczenie Estrecho Oriental jako terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty oznacza nałożenie na Hiszpanię obowiązków na mocy dyrektywy 92/43/EWG w odniesieniu do części istniejącego terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty, w stosunku do którego rząd Gibraltaru ma już na mocy tej dyrektywy identyczne obowiązki. Powoduje to ograniczenie lub podważenie uprawnień rządu Gibraltaru w zakresie wdrożenia dyrektywy na obszarze mającego znaczenie dla Wspólnoty terenu Southern Waters of Gibraltar i w zakresie narzucenia prawa Gibraltaru na obszarze BGTW, stwarzając stan braku pewności prawa dla rządu Gibraltaru i obywateli UE.
Po trzecie, skarżąca twierdzi, że zaskarżona decyzja została przyjęta z naruszeniem zasady proporcjonalności, ponieważ wyznaczenie hiszpańskiego Estrecho Oriental jako terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty w taki sposób, iż obejmuje on całość należącego do Zjednoczonego Królestwa mającego znaczenie dla Wspólnoty terenu Southern Waters of Gibraltar i inne obszary BGTW, nie jest ani właściwe, ani konieczne dla osiągnięcia celów w zakresie środowiska naturalnego określonych w dyrektywie 92/43/EEC.
Wreszcie skarżąca podnosi, że zakwestionowane wyznaczenie Estrecho Oriental jako terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty musi zostać uznane za nieważne w całości, ponieważ stwierdzenie nieważności w części spowodowałoby zmianę jego istoty i wymagałoby poprawienia przez Trybunał wyznaczenia tego terenu oraz nowego określenia centralnego punktu terenu mającego znaczenie dla Wspólnoty i jego powierzchni, a także oceny środowiskowej pozostałej części terenu pod względem jej zdolności do zakwalifikowania jako teren mający znaczenie dla Wspólnoty.
______
(1) Dyrektywa Rady 92/43/EEC z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory, Dz.U. 1992 L 206, s. 7.
(2) Dz.U. 2010 L 30, s. 322
