Odwołanie od wyroku Sądu Pierwszej Instancji wydanego w dniu 8 października 2008 r. w sprawie T-68/04 SGL Carbon AG przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich, wniesione w dniu 18 grudnia 2008 r. przez SGL Carbon AG(Sprawa C-564/08 P)
(2009/C 69/38)
Język postępowania: niemiecki
(Dz.U.UE C z dnia 21 marca 2009 r.)
Strony
Wnosząca odwołanie: SGL Carbon AG (przedstawiciele: M. Klusmann i K. Beckmann, Rechtsanwälte)
Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania wnoszącej odwołanie
– Uchylenie wyroku Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich (piąta izba) z dnia 8 października 2008 r. w sprawie T-68/04 SGL Carbon AG przeciwko Komisji;
– odpowiednie obniżenie grzywny nałożonej na skarżącą w art. 2 zaskarżonej decyzji Komisji z dnia 3 grudnia 2003 r.;
– ewentualnie, przekazanie sprawy Sądowi Pierwszej Instancji do ponownego rozpoznania;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Przedmiotem niniejszego odwołania jest wyrok Sądu Pierwszej Instancji, w którym oddalona została skarga wnoszącej odwołanie na decyzję Komisji 2004/420/WE z dnia 3 grudnia 2003 r. w sprawie kartelu na rynku produktów na bazie węgla i grafitu mających zastosowanie w branży elektrycznej i mechanicznej.
Wnosząca odwołanie opiera swoje odwołanie na dwóch zarzutach, w których podnosi naruszenie prawa wspólnotowego przez Sąd oraz uchybienie proceduralne.
W zarzucie pierwszym wnosząca odwołanie powołuje się na niezgodne z prawem nieuwzględnienie argumentacji, którą przedstawiła ona w pierwszej instancji w odniesieniu do błędnego wliczenia obrotów wewnętrznych do wolumenu rynku użytego do ustalenia wyjściowych kwot grzywien. Ponadto twierdzi ona, że nadmierna z punktu widzenia prawa materialnego wysokość kwoty wyjściowej ustalonej wobec wnoszącej odwołanie stanowi naruszenie zasady niedyskryminacji i zasady proporcjonalności oraz naruszenie art. 253 WE.
W zarzucie drugim wnosząca odwołanie powołuje się na błąd w ocenie przy ustalaniu kwoty wyjściowej grzywny wobec niej, który wykracza poza zakres swobodnej oceny przysługującej Sądowi. W związku z tym Sąd naruszył również zasadę niedyskryminacji i zasadę proporcjonalności. Ze szkodą dla skarżącej Sąd odszedł bez uzasadnienia prawnego od swojego własnego orzecznictwa, jeśli chodzi o kwestię dopuszczalnego zryczałtowania grzywien według kategorii udziałów w rynku. Podczas gdy w swoich wcześniejszych, podobnych orzeczeniach Sąd uznał za odpowiednie co najwyżej kategorie udziałów w rynku bądź "transze" o rozpiętości 5 %, w niniejszym przypadku przyjął on za podstawę kategorie udziałów w rynku o rozpiętości 10 %, co stawia wnoszącą odwołanie w zdecydowanie niekorzystnej sytuacji jako przedsiębiorstwo znajdujące się w dolnym przedziale swojej kategorii.
