Skarga wniesiona w dniu 24 grudnia 2008 r. - Dole Food i Dole Germany przeciwko Komisji(Sprawa T-588/08)
(2009/C 44/114)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Dole Food Company, Inc. (Wilmington, Stany Zjednoczone) i Dole Germany OHG (Hamburg, Niemcy) (przedstawiciel: J.-F. Bellis, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;
– uchylenie lub obniżenie kwoty nałożonej grzywny;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W ramach niniejszej skargi skarżące wnoszą o stwierdzenie - na podstawie art. 230 WE - nieważności decyzji Komisji C(2008) 5955 wersja ostateczna z dnia 15 października 2008 r. (sprawa COMP/39.188 - Banany) dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 ust. 1 WE, w której Komisja uznała, że są one odpowiedzialne za udział w uzgodnionej praktyce polegającej na koordynowaniu cen referencyjnych bananów przywożonych do ośmiu krajów członkowskich Wspólnoty położonych w Europie Północnej. Skarżące wnoszą też o uchylenie lub obniżenie nałożonej na nie grzywny.
Na poparcie żądań skarżące podnoszą dwa zarzuty.
Po pierwsze, skarżące podnoszą, że Komisja popełniła błąd, uznając, iż omawiane zachowanie stanowiło w świetle art. 81 WE ograniczenie konkurencji ze względu na cel. Skarżące twierdzą, że w rzeczywistości omawiane zachowanie polegało wyłącznie na sporadycznych bilateralnych kontaktach między importerami bananów skutkujących plotkami na rynku ogólnym i nie było częścią szerszego kartelu dotyczącego ustalania cen lub podziału rynku, a w konsekwencji nie stanowiło ograniczenia konkurencji ze względu na cel. Wspomniane kontakty miały miejsce przed ustalaniem cen referencyjnych, a zatem na etapie bardzo dalekim od etapu negocjacji rzeczywistych cen z klientami. Ponadto skarżące twierdzą, że omawiane kontakty nie miały i nie mogły mieć na celu ograniczenia konkurencji na rynku bananów, jako że ceny referencyjne nie są rzeczywistymi cenami i nie stanowią podstawy negocjacji rzeczywistych cen zielonych bananów.
Po drugie, skarżące twierdzą, że nałożona na nie grzywna jest bezzasadna, ponieważ podstawowa kwota grzywny opiera się na wartości sprzedaży dóbr, których nie dotyczy zarzucane naruszenie. Ponadto skarżące podnoszą, że grzywna jest też nieproporcjonalna z tego względu, iż podstawowa kwota grzywny została błędnie ustalona w oparciu o założenie, że omawiane zachowanie dotyczyło ustalania cen.
