Skarga wniesiona w dniu 5 grudnia 2008 r. - Norilsk Nickel Harjavalta Oy i Umicore NV przeciwko Komisji(Sprawa T-532/08)
(2009/C 44/94)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Norilsk Nickel Harjavalta Oy (Harjavalta, Finlandia) i Umicore SA/NV (Bruksela, Belgia) (przedstawiciel: K. Nordlander, lawyer)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną;
– Stwierdzenie nieważności zaskarżonego aktu;
– Obciążenie Komisji kosztami postępowania poniesionymi przez skarżące.
Zarzuty i główne argumenty
W swej skardze skarżące wnoszą o stwierdzenie nieważności konkretnego wpisu grupy czterech związków obejmujących węglan niklu - czystego węglanu niklu, hydroksywęglanu niklu i dwóch innych związków (zwanych dalej "węglanami niklu") - do dyrektywy Komisji 2008/58/WE(1) (zwanej dalej "dyrektywą w sprawie trzydziestego DPT"), stanowiącej dostosowanie do postępu technicznego ("DPT") dyrektywy 67/548/EWG(2) (zwanej dalej "dyrektywą dotyczącą substancji niebezpiecznych").
Skarżące twierdzą przede wszystkim, że zmieniona klasyfikacja węglanów niklu nie jest oparta na obowiązujących kryteriach prawnych. Ich zdaniem zmieniona klasyfikacja węglanów niklu jest sprzeczna z wymogami dyrektywy dotyczącej substancji niebezpiecznych, ponieważ nie została poparta danymi i nie stanowi dostosowania do postępu technicznego. Przeciwnie, skarżące twierdzą, że Komisja zmieniła klasyfikację węglanów niklu w oparciu o ocenę ryzyka węglanów niklu przeprowadzoną dla innych celów na podstawie rozporządzenia (WE) nr 793/93(3) (zwanego dalej "rozporządzeniem w sprawie oceny ryzyka"). Skarżące twierdzą także, że Komisja oparła się w szczególności na oświadczeniu w sprawie zastosowania odstępstwa, w którym cztery niezależne spółki, włączając w to skarżące, wniosły o zezwolenie na nieprzeprowadzanie niektórych badań wymaganych na mocy rozporządzenia w sprawie oceny ryzyka. Zdaniem skarżących oświadczenie to nie zawierało żadnych informacji mogących uzasadniać zmiany w klasyfikacji węglanów niklu zawartej w dyrektywie w sprawie trzydziestego DPT
W związku z tym skarżące wnoszą o stwierdzenie nieważności dwóch odrębnych aktów Komisji Europejskiej:
– zmienionej klasyfikacji węglanów niklu w pozycji 028-010- 00-0 w załączniku F do dyrektywy w sprawie trzydziestego DPT;
– decyzji Komisji o posłużeniu się oświadczeniem w sprawie zastosowania odstępstwa złożonym przez skarżące na podstawie rozporządzenia w sprawie oceny ryzyka, jako podstawą do wpisu zaskarżonej pozycji.
Na poparcie swoich żądań skarżące twierdzą, że zaskarżone akty nie są zgodne z wymogami dyrektywy dotyczącej substancji niebezpiecznych z następujących powodów:
a) zaskarżone akty nie spełniają szczegółowych kryteriów oraz wymogów w zakresie danych naukowych dla klasyfikacji w poszczególnych klasach zagrożenia zgodnie z załącznikiem VI do dyrektywy dotyczącej substancji niebezpiecznych;
b) przyjmując zaskarżone akty Komisja nie wzięła pod uwagę charakterystycznych właściwości węglanów niklu w kontekście zwykłego obchodzenia się z nimi i zwykłego używania zgodnie z wymogami dyrektywy dotyczącej substancji niebezpiecznych;
c) zaskarżone akty nie stanową dostosowania dyrektywy dotyczącej substancji niebezpiecznych do postępu technicznego i jako takie nie mają podstawy w prawie wspólnotowym;
d) przyjmując zaskarżone akty i opierając zaskarżony wpis na ocenie ryzyka węglanów niklu na gruncie rozporządzenia w sprawie oceny ryzyka, zamiast stosować art. 4 oraz kryteria klasyfikacji z załącznika VI Komisja przekroczyła zakres swych uprawnień przysługujący jej zgodnie z dyrektywą dotyczącą substancji niebezpiecznych.
Ponadto skarżące twierdzą, że nieważność zmienionej klasyfikacji węglanów niklu w dyrektywie w sprawie trzydziestego DPT należy stwierdzić, ponieważ Komisja nie podała powodów, na których zmiana została oparta, jak tego wymaga art. 253 WE.
______
(1) Dyrektywa Komisji 2008/58/WE z dnia 21 sierpnia 2008 r. dostosowująca po raz trzydziesty do postępu technicznego dyrektywę Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. L 246, s. 1).
(2) Dyrektywa Rady 67/548/EWG w sprawie zbliżenia przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych odnoszących się do klasyfikacji, pakowania i etykietowania substancji niebezpiecznych (Dz.U. 196, s. 1).
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli ryzyk stwarzanych przez istniejące substancje (Dz.U. L 84, s. 1).
