Skarga wniesiona w dniu 13 października 2009 r. - Ioannis Terezakis przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich(Sprawa T-411/09)
(2009/C 312/57)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 19 grudnia 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: Ioannis Terezakis (przedstawiciel: V. Lombart, lawyer)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności decyzji Komisji zawartej w piśmie z dnia 3 sierpnia 2009 r. otrzymanym przez skarżącego w dniu 10 sierpnia 2009 r., odmawiającej ujawnienia skarżącemu niektórych części i załączników określonych pism wymienionych pomiędzy Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz greckim ministerstwem ds. finansów dotyczących możliwych nadużyć podatkowych w związku z budową Athens International Airport of Spata (Międzynarodowy port lotniczy w Atenach, Spacie, Grecja)
– obciążenie Komisji Wspólnot Europejskich kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżący wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 3 sierpnia 2009 r., która została mu doręczona w dniu 10 sierpnia 2009 r., odmawiającej ujawnienia mu niektórych części i załączników określonych pism wymienionych pomiędzy Europejskim Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) oraz greckim ministerstwem ds. finansów dotyczących możliwych nadużyć podatkowych w związku z budową Athens International Airport of Spata, w oparciu o poniżej przedstawione powody.
Skarżący twierdzi, po pierwsze, że zaskarżona decyzja obarczona jest oczywistym naruszeniem prawa i błędem w ustaleniu okoliczności faktycznych w zakresie, w jakim Komisja błędnie zinterpretowała i zastosowała art. 4 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia nr 1049/2001(1) (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji. Skarżący twierdzi, że Komisja w celu odmowy ujawnienia określonych części odnośnych dokumentów podniosła tylko wyjątek od publicznego dostępu dotyczący konieczności ochrony abstrakcyjnych interesów handlowych, bez podania szczególnych podstaw przyczyniających się do niebezpieczeństwa rzeczywistego osłabienia ochrony interesów handlowych zaangażowanych przedsiębiorców.
Skarżący podnosi ponadto, że Komisja naruszyła art. 1 ww. rozporządzenia i zasadę jak najszerszego dostępu do dokumentów znajdujących się w posiadaniu Komisji, ustanowioną w lit. a) rzeczonego artykułu, jak również orzecznictwo sądów wspólnotowych.
Skarżący zarzuca ponadto, iż Komisja naruszyła prawo w oczywisty sposób, poprzez brak poinformowania skarżącego o podstawach, na których oparła swą decyzję. Podnosi, że Komisja naruszyła obowiązek uzasadniania, o którym mowa w art. 253 WE, poprzez samo tylko powołanie się na wyjątek, o którym mowa w art. 4 ust. 2 tiret pierwsze rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, w celu odmowy wnioskowanego dostępu.
Wreszcie, skarżąca twierdzi, że Komisja błędnie przyjęła, iż załączniki do pism, w stosunku do których skarżący wystąpił o udzielenie dostępu, znajdowały się w posiadaniu skarżącego, opierając się na błędnym założeniu, iż wnioskowane dokumenty były identyczne, jak dokumenty posiadane przez skarżącego. W związku z tym skarżący podnosi, że zaskarżona decyzja obarczona jest naruszeniem prawa w zakresie, w jakim Komisja powstrzymała się od zastosowania postanowień rozporządzenia (WE) nr 1049/2001, a w szczególności jego art. 4.
______
(1) Rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001 L 145, s. 43).
