Skarga wniesiona w dniu 6 października 2009 r. - Vereniging Milieudefensie i Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht przeciwko Komisji(Sprawa T-396/09)
(2009/C 297/41)
Dz.U.UE C z dnia 5 grudnia 2009 r.)
Język postępowania: niderlandzki
Strony
Strona skarżąca: Vereniging Milieudefensie (Amsterdam, Niderlandy) Niderlandy Stichting Stop Luchtverontreiniging Utrecht (Utrecht, Niderlandy) (przedstawiciel: adwokat A. van den Biesen)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
Skarżące wnoszą o:
– uwzględnienie skargi;
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej w niniejszej sprawie decyzji K(2009) 6121 z dnia 28 lipca 2009 r.;
– nakazanie Komisji, by w ustanowionym przez Sąd terminie następczo rozpatrzyła co do istoty wniosek o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżące są niderlandzkimi organizacjami ochrony środowiska, które na podstawie art. 10 ust. 1 rozporządzenia nr 1367/2006(1) przedstawiły stronie pozwanej wniosek o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej względem wcześniej decyzji K(2009) 2560 Komisji z dnia 7 kwietnia 2009 r., na mocy której Komisja udzieliła zgody na to, by Niderlandy w późniejszym czasie spełniły zobowiązania odnoszące się do poprawy jakości powietrza zgodnie z dyrektywą 2008/50/WE(2). Skarżące odwołują się od decyzji Komisji stwierdzającej niedopuszczalność ich wniosku o wszczęcie wewnętrznej procedury odwoławczej względem wcześniejszej decyzji skierowanej do Niderlandów.
Na poparcie skargi skarżące podnoszą po pierwsze, że Komisja w zaskarżonej decyzji nie powołała się na ograniczenie zakresu obowiązywania rozporządzenia nr 1367/2006 zawarte w art. 2 ust. 1 lit. c) i w związku z tym decyzja z dnia 7 kwietnia 2009 r. nie została wydana w ramach wykonywania władzy prawodawczej.
Skarżące podnoszą ponadto, że decyzja z dnia 7 kwietnia 2009 r. ma jedynie znaczenie indywidualne, a nie ogólne.
Wreszcie skarżące wywodzą, że w przypadku gdy wtórne prawo wspólnotowe nie jest zgodne z zaakceptowaną przez Radę konwencją z Aarhus(3), rozporządzenie, o którym mowa należy interpretować w zgodności z tą konwencją, a gdy jest to niemożliwe, organy i instytucje Wspólnoty powinny stosować konwencję bezpośrednio. W związku z tym brak jest możliwości zastosowania art. 2 ust. 1 lit. g) rozporządzenia nr 1367/2006.
______
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. L 264, s. 13)
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/50/WE z dnia 21 maja 2008 r. w sprawie jakości powietrza i czystszego powietrza dla Europy (Dz.U. L 152, s. 10).
(3) 2005/370/WE: Decyzja Rady z dnia 17 lutego 2005 r. w sprawie zawarcia w imieniu Wspólnoty Europejskiej Konwencji o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Dz.U. L 124, s. 1).
