Skarga wniesiona w dniu 1 października 2009 r. - SKW Stahl-Metallurgie Holding i SKW Stahl-Metallurgie przeciwko Komisji(Sprawa T-384/09)
(2009/C 297/35)
(Dz.U.UE C z dnia 5 grudnia 2009 r.)
Język postępowania: niemiecki
Strony
Strona skarżąca: SKW Stahl-Metallurgie Holding AG (Unterneukirchen, Niemcy) i SKW Stahl-Metallurgie GmbH (Unterneukirchen, Niemcy) (przedstawiciele: adwokaci A. Birnstiel, S. Janka i S. Dierckens)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– Stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżących;
– ewentualnie, dokonanie zmiany art. 2 zaskarżonej decyzji, w którym na skarżące nałożona została grzywna, polegającej na uchyleniu grzywny bądź przynajmniej na jej istotnym obniżeniu;
– obciążenie pozwanej jej własnymi kosztami i kosztami poniesionymi przez skarżące.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżące kwestionują decyzję Komisji C(2009) 5791 wersja ostateczna z dnia 22 lipca 2009 r. w sprawie COMP/39.396
– Węglik wapnia i odczynniki na bazie magnezu dla przemysłu stalowego i gazowego. W zaskarżonej decyzji na skarżące i inne przedsiębiorstwa nałożona została grzywna z powodu naruszenia art. 81 WE oraz art. 53 porozumienia EOG. Zdaniem Komisji skarżące uczestniczyły w jednolitym i ciągłym naruszeniu w sektorze węglika wapnia i magnezu na terenie EOG - z wyjątkiem Hiszpanii, Portugalii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa - które miało polegać na podziale rynku, uzgodnieniach w sprawie limitów, podziale klientów, ustalaniu cen i wymianie poufnych informacji handlowych o cenach, klientach i wolumenie sprzedaży.
Na poparcie skargi skarżące przytaczają sześć zarzutów.
Po pierwsze, pozwanej zarzuca się to, że naruszyła prawo do bycia wysłuchanym, gdyż nie umożliwiła skarżącym przedstawienia argumentów także ustnie podczas przesłuchania.
Po drugie, skarżące twierdzą, że Komisja błędnie zastosowała art. 81 ust. 1 WE. W związku z tym krytykują one to, że pozwana przypisała zachowanie spółki SKW Stahl-Metallurgie GmbH spółce SKW Stahl-Metallurgie Holding AG. Ponadto skarżące podnoszą, że wymagania stawiane w celu obalenia domniemania, iż spółka dominująca wywiera decydujący wpływ na spółkę zależną, są niemożliwe do spełnienia. Postępując w ten sposób, pozwana narusza - ich zdaniem - zasadę badania z urzędu.
Po trzecie, skarżące twierdzą, że Komisja naruszyła ciążący na niej zgodnie z art. 253 WE obowiązek uzasadnienia, ponieważ nie wyjaśniła, z jakiego powodu argumentacja skarżących nie jest wystarczająca do obalenia domniemania decydującego wpływu spółki SKW Stahl-Metallurgie Holding AG na spółkę SKW Stahl-Metallurgie GmbH.
Co więcej, skarżące krytykują to, że pozwana naruszyła pod wieloma względami zasadę równego traktowania w ramach obliczania kwoty grzywny.
Po piąte, skarżące utrzymują, że Komisja naruszyła art. 7 i 23 rozporządzenia (WE) nr 1/2003(1) oraz zasady proporcjonalności i legalności kar w ramach obliczania kwoty grzywny.
Wreszcie skarżące powołują się na naruszenie art. 23 ust. 2 rozporządzenia nr 1/2003, gdyż Komisja ustaliła wobec SKW Stahl-Metallurgie GmbH grzywnę, której kwota przekracza 10 % obrotów tej spółki.
______
(1) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. L 1, s. 1).
